Opnieuw in je valkuil trappen

Voel je je wel eens hopeloos en zo alleen dat je wilt schreeuwen? Ruben Pichel ook. Hij is zanger/gitarist in allerlei bands, zoals het Green Day-achtige Skir (in 2019 halvefinalist van de Nobel Award) en coverband The Bitches. Hij brengt ook nummers uit onder zijn eigen naam, zoals zijn tweede single 'Do it again'. Ruben is er bewonderenswaardig open over dat hij worstelde met heftige mentale problemen. Zelf vindt hij die lof over openheid trouwens onnodig: "There is such an unnecessary taboo on mental health problems - for absolutely no reason!," vertelt hij terecht in een vervolgvideo. Toch is dat niet zo; mannen,en zeker mannelijke rockers, werden geacht stoer te zijn en een gevoelsleven op plantaardig niveau uit te dragen; gelukkig lijkt dat langzaam te veranderen. Daarnaast is het zeker op sociale media de gewoonte om vooral je hoogtepunten te tonen en je dieptepunten te verstoppen. Rubens geestelijke worsteling is ook het thema van 'Do it again'.

De song bestaat uit een elektronische achtergrond met daaroverheen een laag van gitaar en licht vervormde zang. Richting het einde horen we af en toe een tik op een hol klinkende percussie-instrument. Het is bijna zeker een hang, een stalen halve bol. Voor wie alleen naar de muziek luistert, klinkt het als een aanstekelijk nummer om op te dansen of in mee te gaan. De tekst is helemaal niet zo vrolijk: de ik-figuur voelt zich hopeloos en alleen en de schone schijn frustreert hem: "Sick and tired of the way that I have to pretend / That nothing's wrong 'till I break, and I do it again." Op driekwart van de song hoor je de frustratie als instrumentale explosie. Dat Ruben dit nummer zo schreef is op zichzelf al een teken van groei: hij kent die valkuil, en bewust zijn is al de helft van ontwijken.