Het zal niemand bekend met de Nederlandse scene ontgaan zijn dat er de laatste tijd wel heel veel toffe en vooral harde bands uit Haarlem komen. Dit allemaal te danken aan het Slachthuis. Ook Angstmäler komt voort uit dit welbekende DIY- podium en is, ondanks zijn korte bestaan, bij underground podia door heel Nederland te vinden. Met leden van bands zoals Asbest Boys en Traumatizer zijn dit zeker geen onbekenden in de scene.
Dit viertal verrijkt Resistor vanavond met een flinke dosis straight tot the point D-beat, waar je oren na afloop lekker van blijven napiepen. Het valt ontzettend in de smaak bij het publiek, want vanaf het eerste gebeuk op de crashes raast er een moshpit in het midden van de zaal. Mensen gehuld in jassen met spikes struikelen over elkaar heen en smijten elkaar half op het podium, als frontman Randy al stompend over het podium heen sjokt. Met man en macht blaft hij zijn onverstaanbare woorden door de microfoon, die zeker wel een tikkeltje harder had gemogen.
De bastoon van Anna is uiterst vies op de beste manier, en opperste concentratie is te zien op het gezicht van Buster, als hij met een flinke frons op zijn gezicht op de drums inramt, terwijl gitarist, Jason, de kalmte zelve lijkt te zijn en stoïcijns op zijn plek blijft staan.
Op hoog tempo ragt het energieke Angstmäler in vijftien minuten hun setlist door. “Was dit het?” klinkt er vanuit het publiek. Yeah, that’s all folks. Goede set en vooral lekker kort, maar dit smaakt absoluut naar meer.