Elias Elgersma (bekend van o.a. The Homesick) is iemand die met veel toewijding muziek aan het maken is. Dat kan haast niet anders. Verzameling Van Zielige Verhalen is al zijn vijfde album onder de naam Huub Prins. Wederom is het een album waar je lang veel plezier aan kunt hebben als luisteraar. Veel van het geluid is geworteld in de goedkopere elektronische sound van de jaren tachtig, vaak ook met mooie Fred A-achtige weltschmerz. Het door de synth gedragen album klinkt soms donker-melancholisch, zoals bij het prachtige Leven Voor De Slacht, maar er zijn ook nummers met een meer uptempo karakter. Of nummers die al stuiterend alle genoemde elementen bevatten.
De verhalen van deze verzameling voelen inderdaad zielig. Al zijn de teksten vaak wat te enigmatisch om daar volledig zeker van te zijn. Nergens wordt voor het gemak gekozen en op clichés is Huub Prins niet te betrappen, laat staan op gemakzuchtige rijmelarij. Toch dringen veel fragmenten zich met gemak op in je hoofd. Zoals het niet-kindvriendelijke refrein van Alle Kinderen, of het ijzersterke Medicijn-refrein. Bovendien zul je nooit meer op de juiste manier het woord driedimensionaal gaan uitspreken.
Huub Prins is een unieke act, veelal onbegrepen wellicht, maar zeer eigen en met een fascinerende driedimensionale belevingswereld. Het mag dan wel een Verzameling Van Zielige Verhalen zijn, als album is het vooral zalig.