Het podium van de bovenzaal van Simplon is omgetoverd naar een soort huiskamercafé. Het ligt vol met Perzische tapijten en de kamerlampen lijken ook van zolder gehaald. Dit alles in combinatie met de grote leren Chesterfield maakt dat de sfeer gemoedelijk en warm voelt. Een goed uitgezocht decor voor de jazz klanken van de twee acts van vanavond. Feed The Cats trapt af met jazz en Steebs’ Method viert dat hun EP Check The Method bijna uit is.

WieWatWaar?

Artiest: Steebs' Method

Voorprogramma: Feed The Cats

Locatie: Simplon

Datum: 24 mei 2024

Creatieve setlist en strakke jazz

Het is redelijk druk en het publiek is vooral aan het kletsen. Hierdoor lijkt Feed the Cats soms meer op achtergrondmuziek dan op een concert. De set had zo in een café of woonkamer plaats kunnen vinden. Het geheel heeft een zwoele vibe en voelt vooral heel netjes. Ze kleuren aan het begin keurig binnen de lijntjes van jazz. Daarnaast gaan de artiesten zelf volledig op in hun muziek, waardoor de interactie met de zaal laag is. Dat ze opgaan in de muziek is overigens wel te horen, stuk voor stuk spelen ze strakke muziek met veel talent.

Halverwege de set begint het wat meer te swingen. Ook komen er snelle, ritmische drum-'n-bass beats tevoorschijn, die aangevuld worden met jazzpiano deuntjes. Voor degene die de setlist toevallig ziet liggen, is het een groot raadsel. De setlist bestaat namelijk uit een soort Rebus van plaatjes, die waarschijnlijk alleen door de band te begrijpen is.

Opvallend is dat er nog heel weinig van deze formatie bekend is. De Sloveense band bestaat uit drie leden. Kat op de piano, Filip Mozetič op drums en David Vinazza op de bas. Richting het eind van het optreden wordt de muziek wat dramatischer en komen de artiesten meer los. Bij het laatste nummer wordt er zelfs aangespoord tot publieksparticipatie. Feed The Cats laat de invloeden van jungle, breakbeat en hiphop ook wat meer door hun muziek heen sijpelen en mensen doen vrolijk mee.

Oud en vertrouwd geluid in een nieuw jasje

Steeby staat op het podium met een nieuwe formatie: Steebs’ Method. Veel bandleden kun je nog herkennen van de vorige band, Steeby & the Better Days. Toch is het duidelijk anders. Zo draait het meer om kwalitatieve muziek en is het creëren van jazzmoshpits voorbij. Er zit meer diepgang in de muziek en er is meer ruimte voor de instrumentele kant van de muziek. Het geheel vraagt om een luisterend oor van het publiek.

Het optreden staat in het teken van de EP release die eigenlijk ook vandaag verwacht was. Maar helaas moeten we nog even geduld voor hebben; Check The Method wordt ergens in de loop van deze week uitgebracht. Voor het optreden hebben de leden van Steebs’ Method als het ware de studio naar Simplon verplaatst. De gemoedelijke sfeer maakt echter al snel plaats voor groovy geluiden waar het publiek enthousiast van wordt. Al snel is duidelijk dat dit geen studiosessie is, maar meer een concert dat voelt als een huisfeest. Er mag wel meer vraag naar een luisterend oor zijn, toch wordt er voornamelijk door de luisteraar nog actief gedanst.

Voor het publiek is nog genoeg ruimte om te dansen en daar maakt een deel graag gebruik van. Het is al snel duidelijk dat de zaal zich vooral gevuld heeft met de fanbase van de artiesten. Veel nummers worden na de eerste klanken al herkend, uit volle borst meezingt en de zaklampen van de mobieltjes gaan synchroon aan in het publiek bij een nummer. Alsof iedereen al weet wat er komen gaat.

Jazz infused hiphop zoals we van Steeby gewend zijn

Steebs’ Method is funky en vol. Het is een soort jazz infused hiphop waarbij de tekst vooral leidend is. De flow is sterk en de rijm is creatief. Steeby zet filosofische vraagtekens bij het leven en dan vooral dat van hemzelf. De meeste teksten zijn autobiografisch en zoeken het randje op tussen diepgang en met beide benen op de grond blijven staan. Soms is het bijna alsof je naar een spoken word optreden luistert, maar zodra die gedachte zich kan vormen, nemen de instrumenten je alweer mee de muziek in. Ieder instrument krijgt op een moment tijdens de set een eigen solo. Er is ruimte voor diepe gitaarriffs, dromerige saxofoon en funky keys.

Vol plezier en aandacht

Er is veel aandacht en interactie met het publiek. Ook valt op dat Steeby zich nederig opstelt maar wel een enorme stage-presence heeft. Soms kun je je afvragen hoe oprecht die nederigheid is, omdat hij zo vol vertrouwen in zichzelf uit de hoek lijkt te komen. Die twee lijken in strijd met elkaar, maar dat is niet zo. De gehele band is goed, iets waar ze trots op mogen zijn. Zolang ze niet naast hun schoenen gaan lopen, is er niets mis met wat zelfvertrouwen.

De band bestaat uit zes leden. Op de toetsen Lija Markunaite, Jan Jeneson op de saxofoon, Abel Felix achter de drums, op gitaar Jeremias Rumamory, op bass Steven van der Meer en Steeby zelf (Jesse Kortenschijl). De meesten spelen de hele show met een glimlach van oor tot oor. Het is duidelijk dat ze plezier hebben in wat ze doen en het publiek ook!