Mijke Eryng Braaksma stopt bij Simplon UP: "Het is tijd voor nieuw bloed" Mijke Eryng Braaksma stopt bij Simplon UP: "Het is tijd voor nieuw bloed"

"Het is tijd voor nieuw bloed", zegt Mijke. "Stiekem heb ik na de 30e ook nog dingen geboekt, maar die heb ik overgedragen. De 30e is dus officieel mijn laatste show. Ik vind het ook wel een mooie afsluiter." Met haar laatste show bij UP gaat Mijke eigenlijk weer terug naar het begin van haar carrière bij Simplon. "Ik ben ooit ook met deze act (Astronaut) begonnen. Dat was een van mijn eerste boekingen."

Mijke is ooit bij Simplon terechtgekomen door haar stage bij POPGroningen. "Ik organiseerde de POP Talent Awards en de halve finale was in Simplon bij UP. Ik ben toen eigenlijk een beetje blijven plakken omdat ik het zo gezellig vond. Op een gegeven moment kreeg ik te horen dat ze een host zochten. Één van mijn stagebegeleiders was Frank de Boer die toen nog UP programmeerde. Binnen een paar weken dat ik host was bij Simplon stopte hij ermee en werd ik al snel programmeur." 

Wat een belangrijk punt is voor Mijke is dat UP niet een hersenspinsel van één programmeur is. "Ik doe dit niet alleen. Het is een heel groot team van hechte vrijwilligers. In het begin voelde het ook echt een beetje als een familie. We deden het allemaal zelf en met elkaar. Ik heb het heel lang met Pieter Lam, Yentl Verheij en Andor Aaldriks gedaan. Nu organiseer ik het met Dimitri Lipper en Rob Schoenmakers (die we kunnen kennen van The Desmonds). Ik heb het wel een tijdje alleen gedaan, maar dat is echt te veel."

Het mag dan een collectief zijn, maar doordat Mijke zo lang bij UP heeft gezeten, stond ze aan het begin van wat UP nu is: "Toen ik binnenkwam, liep UP echt bijna niet", vertelt ze ons. "Soms waren er tien mensen en soms waren er 50 mensen, maar we hadden geen vaste opkomst en er was ook geen ‘standaard’ sfeertje dat er hing. Wat we vooral hebben geprobeerd is om een vaste aanhang te ontwikkelen die er kwam omdat ze het gezellig vonden bij UP. Niet dat men afhankelijk van bandjes op kwam dagen. We wilden dat mensen hier kwamen om nieuwe dingen te ontdekken. Dat is wel gelukt, maar het heeft best wel veel tijd gekost."

"In principe hebben we alles zelf vanaf de grond opgebouwd. We hadden bijvoorbeeld geen posters, dus hebben we een poster-team opgesteld. We hadden ook geen DJ’s in het café en op een gegeven moment zei Sjoerd Knol, onze marketeer: “Er moeten altijd DJ’s in het café staan, ongeacht wat!” Nou, toen hebben we allemaal maar leren DJ’en omdat we geen budget hadden om DJ’s te boeken. DJ Karnemelk is ook een uit de hand gelopen grap die door UP is ontstaan." UP is dus een DIY project ten voeten uit, blijkt uit Mijke’s anekdotes. "De bands logeerden bij ons, we kookten voor ze. Dat hebben we jarenlang gedaan om die sfeer van saamhorigheid te creëren. Zelfs als de zaal niet vol was, moet iedereen weglopen met herinneringen aan de gezelligheid."

Terug naar het begin, betekent ook terug naar de essentie. Haar vroege boekingen laten goed zien wat Mijke met haar werk voor UP wilde laten zien. "Ik keek voordat jullie kwamen even door wat ik allemaal geboekt heb, en in het begin boekte ik wel veel Nederlandstalig. Astronaut, De Nachtwinkel (toen was hij nog een stuk braver), er zaten veel Nederlandstalige popartiesten en singer-songwriters tussen. Ik vond toen, en dat vind ik nog steeds, dat het een veel groter podium verdient. Later ben ik pas veel breder gaan boeken."

Niet alleen voor jonge acts is Simplon UP een plek om zich te ontwikkelen. Ook achter de schermen komen jonge programmeurs voor het eerst in aanraking met de fijne kneepjes van het vak, al krimpt Mijke wel een beetje in elkaar bij de beschrijving van UP als leerschool. "Kijk, je moet niet alleen maar vanuit je eigen interesses gaan boeken, dan ben je geen goede programmeur. Ik heb ook wel dingen geboekt waar ik zelf niets aan vond, maar omdat het leeft en mensen er enthousiast over zijn. Natuurlijk begin je ook als boeker om bandjes die je zelf gaaf vindt op het podium te zetten, maar op een gegeven moment kwam ik erachter dat alleen dat niet de bedoeling is. Je bent er ook om nieuwe dingen bij elkaar te brengen. Zo hoor je bijvoorbeeld in Viadukt een band spelen en weet je toevallig dat er in Amsterdam een act is die er goed bij past. Dan ga je dat proberen samen te brengen." Maar ook het experiment is belangrijk voor Mijke: "Ga niet alleen boeken wat al werkt. Het is ook goed om dingen uit te proberen. Durf het maar neer te zetten. Het maakt niet uit dat er dan een keer wat minder mensen zijn, als het dié mensen maar bereikt!"

Ook een belangrijke verandering in de programmering van UP, is dat het podium zich opende voor niet-lokale acts. "Het is absoluut nog steeds voor lokale bandjes, maar niet alleen. We denken alleen dat kwaliteit ontstaat door kruisbestuiving. Er ontstaan weer nieuwe dingen en namen gaan ook reizen."Ook op internationaal gebied hebben Mijke en het UP team het podium ontwikkeld. Zo stond de Bristolse band Langkamer in UP. "Het gaat mij om verbindingen. Daarom gooien we ook alle bands die spelen samen in één kleedkamer. Zo moeten ze elkaar wel leren kennen." 

Een lange tijd ergens rondlopen betekent natuurlijk ook wat donkerdere dagen. Zoals de hele sector heeft UP ook haar tegenslagen gehad tijdens de pandemie. "Ik heb iets meer dan vijf jaar bij UP gezeten. Inclusief de coronaperiode, wat vrij frustrerend was. Ik heb sommige concerten drie/vier keer moeten verplaatsen", vertelt Mijke. "Maar je probeert er wat van te maken. Ik heb toen ook maar luistersessies georganiseerd bij Café LUI in de stad. En bij UP deden we toen natuurlijk zitconcerten. Maar alles bleef steeds onduidelijk. Je weet op zo'n moment niet waar je aan toe was, dus je probeert steeds maar weer gewoon iets."

Die onzekerheid bracht wel de menige demotivatie, waar zo'n beetje de hele culturele sector onder leed, met zich mee. Ook Mijke was er niet immuun voor: "Ik heb op een gegeven moment een concert maar gewoon een half jaar vooruit gepland. Ik had toch wel verwacht dat het dan op zo'n vroegst wel weer zou kunnen. Dat betekende wel dat ik alles maar een paar keer moest verplaatsen. Waar andere boekers hun concerten zo'n 7 of 8 keer moesten verschuiven, hoefde ik dat maar 3 keer te doen."

Maar aan alles komt een einde. Aan de donkere, maar ook de lichte dagen. Donderdag is het dan echt zover; Mijke neemt afscheid van UP. "Het is jammer om te stoppen, maar ik heb er nu wel vrede mee. Het is tijd voor wat anders. UP heeft me veel gebracht. Ik zou niet zijn waar ik nu ben zonder UP. En ik heb zoveel toffe bands kunnen boeken." We vragen Mijke nog naar haar hoogtepunten, maar het zijn er zo veel dat we die maar laten zitten: "Lokaal springt Springveer, een kortstondige band van Eljosha Boll, Hugo Heinen en Durk de Vries eruit. Maar eigenlijk wil ik niet kiezen."

Wat wel wennen wordt, vertelt ze, is dat haar donderdag nu niet meer in het teken zal staan van UP: "Mijn donderdag is heel lang onlosmakelijk verbonden geweest aan UP. Ook heb ik de gewoonte ontwikkeld dat ik al het nieuws dat ik hoor in mijn UP lijstje voor mogelijke boekingen zet. Dat niet meer doen is wel een gek gevoel. Ik vind wel weer een andere weg om dat naar buiten te brengen. Maar het is tijd voor nieuwe ideeën. En tijd voor mij om een volgende stap te maken. Ik ga vooral de mensen missen.... Nou, zal ik dan maar m’n jassie aan doen voor de foto’s?" 

Mijke's laaste show bij UP op 30 maart is gereserveerd voor Astronaut en De Koots. Net als Mijke zijn beide acts liefhebbers van onvervalst nederlandstalige popmuziek. Astronaut neigt wat meer naar de singer-songwriter kant, De Koots gaan terug naar de fuzzy sixties. De deuren openen om 20:30. De entree is 3 euro.