Het was een nieuwe maand met nieuwe muziek. Nieuwkomers Schau Schau brachten hun tweede single uit, en Wat Aans! en Burdy bundelden hun krachten. De haren op je armen gaan geheid omhoog staan door de tweede absurdistische EP van De Nachtwinkel, en Electropoëzie geeft een ode aan Ameland. De zomer kan beginnen!

De Nachtwinkel | Laten We Huiselijk Geweld Weer Leuk Maken

Op deze EP breidt De Nachtwinkel de nummers Dikke Tina en Lieve Danny uit met meer bizarre, aanstootgevende verhalen. Blonde Peter en De Hulpverlener zitten prima in elkaar. Bij Blonde Peter wordt de omslag in het verhaal bijgestaan door een omslag in de muziek, die steeds harder en grimmiger wordt. De Hulpverlener is precies wat je niet wilt in een hulpverlener, chaotisch en grillig. Bij de volgende twee nummers wordt er echt over grenzen heen gegaan: Leergierige Merel heeft in het beste geval een gevoelig onderwerp, in het slechtste geval voor sommigen een zeer kwetsend thema. Zelfstandige Susan is misschien wel het beste nummer van deze plaat: het luistert als een horrorverhaal en doet denken aan een spoken word-optreden. Het verhaal wordt op de juiste momenten ondersteund door intensere muziek en de manier waarop Ruben Huizing het verhaal vertelt laat je aan zijn lippen hangen. Deze vier nummers geven meer diepgang aan de titel van de EP en schetsen een cynische, bijna maniakale blik op problemen uit de maatschappij. Hoewel het waarschijnlijk ook de bedoeling is geweest om zoveel mogelijk mensen te choqueren. 

 

Electropoëzie | Altijd Ameland

Dit nieuwe nummer van duo Electropoëzie begint met een sussende vrouwenstem die "Slaap, kindje, slaap" zingt, met op de achtergrond een kabbelende zee. Het zet meteen de nostalgische toon die hoort bij dit nummer: een ode aan de vakanties die vocalist Hans Hoeverloo beleefde met zijn familie op Ameland. Maar ook een poging om zijn vader terug te vinden klinkt hierin door: "Voor mij is hij altijd Ameland". Het frisse gitaarloopje is redelijk catchy en werkt goed samen met de synthesizer. Het is misschien niet zo anders of vernieuwend als de nummers op album Grijs III of album Voor de Moord, maar het is een solide zomernummer. 

 

Schau Schau | Thermodynamics

Iets meer dan een half jaar na hun eerste single brengt Schau Schau een tweede single uit: Thermodynamics. In deze track zit veel potentie: in de eerste vijftien seconden waan je je in een nummer van Nothing But Thieves, maar dat slaat al snel om in de opgewekte jaren 80-stijl die ook al voorkwam op hun eerste single, Unlikely Friends. Het is leuk om naar te luisteren, hoewel je wel heel erg je best moet doen om te begrijpen waar het over gaat: de zang valt enorm weg tegen de swingende gitaren.

Wat Aans!, Burdy | Miljonair

Deze samenwerking tussen de mannen van Wat Aans! en Burdy doet denken aan de samenwerking tussen Frans Duijts en rapper Donnie met Frans Duits, maar dan op z’n Grunnegs. Het is precies wat je verwacht van de combinatie: ongecompliceerde teksten die toch lekker pakkend zijn, gecombineerd met een flinke dosis summer vibes. Met dit nummer hebben ze een echte zomerhit te pakken, die het waarschijnlijk goed zal doen hier in het Hoge Noorden. Zowel bij de keetfeesten op het platteland als bij studenten in Stad zullen de voetjes van de vloer komen en de handjes in de lucht gaan wanneer daar om gevraagd wordt.

Never Been To Berlin | Til It Stays

Nadat de EP Junction vorige maand uitkwam, is nu dan ook de videoclip van het nummer Til It Stays uitgebracht. Het gevoel dat je volgens de mannen van Never Been To Berlin achterna moet gaan wordt in deze videoclip ondersteund door je mee te nemen op reis. De kwaliteit van het beeld doet nostalgisch aan, en soms komt het ook zo over. Op andere punten ziet het er eerder uit alsof een overenthousiaste vader zijn taak als huisfotograaf te serieus neemt. Uiteindelijk slaagt de videoclip er niet helemaal in om de boodschap, "chase the feeling til it stays", over te brengen. Daarentegen krijg je wel een inkijkje in hun make-uproutine, wat ook niet onbelangrijk is.