We hebben november alweer achter ons gelaten. En ook al is de decembermaand de échte feestmaand, ook in november is altijd heel wat te vieren. De Sint kwam in het land, dus we konden de schoen weer zetten. Ook zongen kinderstemmetjes over koeien met staarten en dat leverde veel snoepgoed op. Er waren genoeg lichtpuntjes dus. Ook muzikaal gezien. En ook zeker in Groningen. Sterker nog, we werden wel héél erg verwend.

traumahelikopter | Please Don’t

Wat is het fijn dat traumahelikopter weer terug is. De tweede single van dit jaar, Please Don’t, is dan wel niet keihard, maar een meer dan heerlijke garagerock-track is het dan zeker weer wel. Er zit ook een bepaalde mate van sentiment in en je zingt het bovendien makkelijk goed mee. In het voorjaar komt het nieuwe album uit en dan gaat de band weer touren. We kijken er naar uit. Nu we de nieuwe nummers gehoord hebben realiseren we dat we traumahelikopter de afgelopen vijf jaar echt wel hebben gemist.

Inge van Calkar | Come A Little Closer

En wederom komt Inge van Calkar met een dijk van een poptrack op de proppen. Come A Little Closer is een midtempo nummer met een overdaad aan kwaliteit. Het talent van Van Calkar wordt nogmaals bewezen. De productie klopt van alle kanten. Come A Little Closer voelt direct vertrouwd, maar je weet ook dat het niet snel zal gaan vervelen. Ook al klinkt het allemaal heel erg vanzelfsprekend, deze kwaliteit is echt zeldzamer dan je denkt. Het is een track om te omarmen en om door getroost te worden. Grote klasse!

Cashmyra | Onvermijdelijk Resultaat

Na de meer dan intrigerende slowpunkballad Los Vast tapt Cashmyra met de opvolger uit een iets meer hitgevoelig vaatje. Onvermijdelijk Resultaat is wellicht wat radiovriendelijker, maar is desondanks (gelukkig) nog steeds intens en donker genoeg om je net niet teveel op je gemak te laten voelen. Het is een opwindend nummer, het tempo is lekker gedreven, en het refrein is meebrulbaar-briljant. Onvermijdelijk Resultaat klinkt als een klok, zonder dat het gladgestreken is. De sound van Cashmyra is zich steeds meer in positieve zin aan het ontwikkelen, een meer dan knappe prestatie. Dit belooft wat voor de aankomende EP die in februari uit gaat komen.

Liza Dries | RL (EP)

De tweede EP van Liza Dries heet RL. Het is een synthetisch dagboek met een prachtig geluid en boeiende muziek. Die muziek zou je kunnen omschrijven als experimentele electro-soul. Zo hoor je invloeden van alternatieve R&B gecombineerd met dance- en moderne pop-elementen. De EP bestaat uit vijf nummers en zijn in het Engels gezongen. Dit in tegenstelling tot haar eerste EP van vorig jaar, die nog geheel in het Nederlands was. De muziek is nu ook minder recht-toe-recht-aan, maar wellicht daarom juist nog een stuk interessanter. De nummers Unreal en DD waren al als single uitgebracht, maar de andere nummers lijken het niveau van die twee nummers wellicht nog te overtreffen. De verschillende nummers werken los van elkaar al prima, maar het is zoveel fijner om RL als één geheel te ondergaan. Het is heerlijke na-middernacht-muziek om bij weg te dromen maar ook om - bij tijden - op te dansen. Deze betoverende muziek is niet alleen origineel maar vooral ook verschrikkelijk mooi.

All Are To Return | A State In Fear

All Are To Return is terug gekomen. Na twee EP’s in 2020 en 2021 brengt dit experimentele tweemanschap nu een single uit met de titel A State In Fear. We zijn bang dat je in een redelijk specifieke staat moet verkeren om dit zeer extreme nummer te kunnen waarderen. Bij eerste beluistering lijkt het nummer een angstwekkende schets, maar na verloop van tijd komt de intensiteit mede dankzij de gruwelijke, slome heipaal-drums als een repeterende nachtmerrie bij je binnen. Ergens op de achtergrond hoor je de screamo-zang: het voelt als een wanhopige schreeuw om aandacht, maar de afstand is zo onmachtig groot. De angst wordt uiteindelijk uit je stoïcijnse ziel geramt en staart je ineens recht in de ogen, en er valt niks anders te doen dan het maar te omarmen. Wat een genot kan dat zijn.

Rommy Gabay | 1:11

Het nummer 1:11 van Rommy Gabay is eigenlijk een begin van meer, het is een intro. Het urban nummer is kort, maar er wordt wel in nog geen anderhalf minuut tijd direct een fantastische sfeer neergezet. Je hoort een mooie mix van hiphop en soul, de productie is zelfverzekerd. Vooral Gabay’s stem en voordracht is indrukwekkend, alsof je luistert naar een combinatie van Kae Tempest en Amy Winehouse. In de komende maanden volgen meer releases. Dat is fijn, want 1:11 is al heel sterk, maar eigenlijk veel te kort. Je voelt je behoorlijk vereenzaamd zodra het nummer is afgelopen. Ben je net aan een prachtige reis begonnen, wordt het al zo snel afgebroken. Dat is niet eerlijk, Rommy! Kom maar snel door met de volgende etappe.

Rosa van Bommel | Tussen Sterren En Systemen

Tussen Sterren en Systemen is de nieuwe track van Rosa van Bommel. De nadruk bij deze slowburner ligt in eerste instantie op de gitaar en de stem van Rosa zelf. Maar het nummer wordt rijker op den duur, qua instrumentatie en intensiteit. Het risico van eentonigheid wordt hiermee vermeden. Je kunt wel zeggen dat je er direct door kunt worden gegrepen. Het nummer doet ons wat dat betreft in de verte een beetje denken aan een de sound van Julien Baker. Al is de emotie bij laatstgenoemde doordringerder.

Dit kwam er nog meer uit Groningen:

Frankie Boomstam | Feestvarkentje

Jay Waldo | Calm, Cool, Collect

Axel Dorothea | On The Rise

Never Been To Berlin | Something Like Me

Orange Skyline | Orange Skyline (album)

Toucan Coma & Personal Care | Lake Kivu (EP) 

Daarnaast kan er nog altijd gestemd worden op de verkiezing van het Beste Nummer van Groningse Bodem, deze nummers zitten daar niet allemaal tussen, maar er zijn nog genoeg andere topsongs waar je op kan stemmen! Stemmen kan via deze link!