Tijdens de reis plaatste Wagner zichzelf onder het alias Eliën buiten de maatschappij: “Volgens mij kan je alleen maar objectief kijken naar anderen als je zelf niet in de maatschappij staat. Als ik niks van de sociale constructen zou weten, hoe kijk ik dan naar de wereld?”, aldus de kunstenares.
De reis gaf perspectief, maar was niet altijd leuk; met z’n drieën en een hond in een camper die vaak kapotgaat. Wagner vertelt: “Ik heb veel spijt gehad onderweg. In Lapland wordt het in de zomer niet donker en we hadden geen gordijnen in de camper. Het sneeuwde en de camper was niet geïsoleerd.” Ook wogen verwachtingen zwaar. Tijdens de reis voelde ze steeds de druk dat er wel een album aan moest komen. “We stonden constant met z’n allen in de werkmodus. Er was weinig tijd voor rust.” “Toen we terugkwamen was ik helemaal op, maar dat kon niet, want we moesten meteen de studio in”, vervolgt ze.
Maar het was niet alleen maar ellende aldus Wagner: “Ik heb ook de schoonheid van deze manier van leven ingezien. Ik ben teruggekomen met het idee dat ik meer rust en verbondenheid in mijn leven wil.”