Intimiteit en diversiteit sleutelwoorden bij Grasnapolsky 2019 Intimiteit en diversiteit sleutelwoorden bij Grasnapolsky 2019

“Bij Grasnapolsky staan de locatie en de regio centraal,” zo stelde programmeur Ilana van den Berg in het interview dat we in december met haar hadden. Al bij aankomst op station Scheemda lijkt het festival in die opzet te zijn geslaagd. De goedlachse chauffeur van de pendeldienst staat met een Grunnigs accent zijn passagiers enthousiast te woord over van alles en nog wat. Het Ommelander Ziekenhuis, zijn rondvaartbedrijf, de Blauwe Stad en natuurlijk de aankleding van De Toekomst passeren de revue. Vooral over dit laatste is hij erg te spreken en hij raadt iedereen aan pas 's avonds de bus terug te pakken, omdat het pand dan zo mooi verlicht is. Een hartelijker welkom kan een festivalganger zich niet wensen. 

Grasnapolsky biedt in de drie dagen dat het in De Toekomst neerstrijkt een verrassende randprogrammering met kunst en expedities in de fabriek en de omgeving. Varierend van een ‘Tour de Boer’ tot een heus aardbevingspak. Maar het gaat natuurlijk vooral ook om de muziek. Voor de muzikale avonturiers is Grasnapolsky een grote snoepwinkel. Er is een grote keuze uit punk-trekdrop, hiphop-jellybeans en singersongwriter-zuurstokken. Een enkele artiest komt zelfs in twee verschillende smaken. Zo staat Ray Fuego zowel solo als met zijn punkband Ploegendienst op het podium en vertolkt Lucky Fonz III samen met De Likt naast zijn headlinershow bij de opening van het festival op vrijdagavond een versie van Oost Groningen van Drs. P.  

Deze diversiteit wakkert de nieuwsgierigheid aan; verandering van spijs doet immers eten. Zo is het helemaal geen ramp als het vooraf uitgestippelde festivalplan niet zo'n succes blijkt te zijn. Een kleine minuut verderop is namelijk een ruimte waar iets totaal anders staat te spelen. Bevalt de dancemuziek van Charlotte Adigéry in het Verzendlokaal niet? Nou dan ga je lekker even naar Marlene Bakker in het Papierpakhuis. Elke zaal heeft zijn eigen bar, dus gezellig wordt het er toch wel. Het fijne is dat geen enkele zaal een vast genre heeft, al doen bands als Love Couple en Bad Penny de naam van de Hakselaar wel eer aan met de vele moshpits die ze er ontketenen. Op deze manier ben je als bezoeker wel gedwongen om even te gaan kijken wat er nu weer op de Kartonbaan staat, want vooraf inschatten aan de hand van de vorige act geeft je geen enkele garantie.