Drie pop-/rockformaties en zeven singersongwriter-/rap-acts staan dit jaar in de halve finales van de POPgroningen Talent Award. Waar de strijd om de POPgroningen Talent Award in voorgaande jaren voornamelijk door rockbands werd beslecht, lijkt daar dit seizoen een kentering in te zijn gekomen. Uitgangspunt van de Talent Award is dat ieder type act een kans maakt, maar in het verleden kwam het gros van de solisten niet door de voorrondes. Maakt deze groep dan een grote inhaalslag, of heeft POPgroningen een andere visie ontwikkeld? Of maken de rockbands er dit jaar zelf gewoon een rotzooi van? Vorige week deed 3voor12 groningen verslag van de eerste halve finale. Ook voor de tweede halve finale trokken wij richting de bovenzaal van Simplon.

Loulou Elisabettie

De moeilijke taak om de avond te openen is weggelegd voor Loulou Elisabettie. Zij staat solo op het podium, alleen bijgestaan door een loopstation en - bij het tweede nummer van haar set - tijdelijk door haar vader. Ondanks het feit dat er weinig instrumenten op het podium te vinden zijn, creëert Loulou een vol geluid dat het best te omschrijven valt als een zeer innovatieve psychedelische electro. Het is te zien dat Loulou veel podiumervaring heeft. De energie spat van het optreden af en wordt door het publiek goed ontvangen. De set is met drie nummers vrij kort. Dat is enigszins jammer aangezien ze hierdoor weinig diversiteit kan tonen.

Manzi

Dan is het de taak aan de eerste van de twee rapgroepen van de avond, Manzi. De samenstelling van het publiek is compleet anders. De fanclub van Manzi is namelijk in grote getalen op komen draven. Manzi’s optreden kan net als het optreden van Loulou Elisabettie gekarakteriseerd worden als energiek. Alleen waar Loulou gedwongen op één plek moest blijven, kunnen de twee rappers van Manzi, ondersteund door een dj, vrij over het podium bewegen. Dit doen ze veelvuldig. De beats die door de dj gedraaid worden, verschillen in grote mate van elkaar. Manzi toont hierdoor zijn veelzijdigheid. De ene keer rapt hij op een rustige, haast kalme manier om een minuut later op een agressieve wijze zijn raps te spitten. Iets waar het publiek goed op reageert.

Boyz in the Woods

Boyz in the Woods bestaat uit een zestal rappers die in wisselende samenstelling het podium delen. Het ene moment staan ze alleen, dan weer met z’n drieën of zelfs met vier man op het podium. Hierdoor ontstaat er een spanningsboog in het optreden. Iets wat de juryleden in hun eindbeoordeling als positief aanmerken. Toch is er te weinig onderscheid qua geluid. De beats lijken verrekt veel op elkaar en zelfs de raps beginnen enigszins monotoon te worden. Het is minder veelzijdig dan het optreden van Manzi een aantal minuten geleden. Desondanks bouwt het publiek net zo’n hard feestje als bij Manzi.

Maaris

Als Maaris het podium betreedt, is de spanning om te snijden. Niet in de minste plaats bij de zangeres, Mariska Brink. Deze spanning valt weg wanneer de eerste noot gespeeld wordt. Direct valt op dat deze band bestaat uit technisch zeer goede muzikanten. De drummer, Pandu Windartono, speelt ongelooflijk strak met fills en breaks op exact de juiste momenten. De gitarist, Chiron Schut, is een virtuoos die overduidelijk geïnspireerd is door het gitaarwerk van Jimi Hendrix. Het jengelende Hammondorgel, bespeeld door Arnout Arkenbout, maakt de combinatie af en geeft het een geloofwaardige jaren zestig bluessound. De muzikanten hebben overduidelijk lol op het podium en dit werkt aanstekelijk op het publiek dat enthousiast reageert. Toch valt op een gegeven moment op dat de zangpartij weinig dynamiek- en toonhoogte verschillen kent, iets waar de muziek af en toe om lijkt te vragen.

Juryberaad

Vervolgens volgt het lange wachten voor de acts, maar ook voor het publiek. Want wordt er in het programma nog gesproken over een half uur durend juryoverleg, uiteindelijk duurt deze veel langer. Het is een moeilijke taak voor de driekoppige jury bestaande uit Pieter Kleinhout van Muzink, Bastiaan Nijbroek en Marinke Kerkhoff om een oordeel te geven. De acts zijn te verschillend en duidelijk goed in hetgeen ze doen. Als de juryleden eindelijk het podium bereiken, is het nog ongewis wie doorgaat. Iedereen in het publiek heeft zijn eigen favoriet. Voor de uitslag bekend wordt gemaakt, wordt de spanning opgebouwd door van alle acts twee positieve punten en één negatief punt te noemen.

Winnaars

De eerste winnaar van de avond is Manzi. Een terechte winnaar die tijdens zijn korte set zijn veelzijdigheid heeft laten zien. Als later de tweede winnaar bekend gemaakt wordt, breekt er toch enige roering uit in de zaal. Waar het publiek verwacht had dat Maaris of misschien zelf Loulou Elisabettie als tweede winnaar uitgeroepen zou worden op basis van hun optreden en potentie, blijkt dat Boyz in the Woods de tweede winnaar is.Terwijl de fans van Manzi en Boyz in the Woods feest vieren, keren de fans van Maaris en Loulou Elisabettie enigszins gedesillusioneerd naar huis. En zo ligt de verrassing van de avond in de staart.