#4df17: Tenenkrommend plat vermaak van Brass Rave Unit heeft op Valkhof niks te zoeken
Smaakloze blaas-covers ontstijgen nergens braderieniveau
Donderdag, dat was toch de avond van de stevige muziek? Het waren de laatste jaren dikwijls hoogtepunten: bands als And So I Watch You From Afar, Sólstafir en Jambinai bliezen het traditiegetrouw volle Valkhofpark volledig van de kaart. Nou goed, wellicht waren de stevigere acts even niet beschikbaar deze week. Misschien is het wel tijd voor iets anders. Voor drie kwartier covers op baritonsax, trompet en een geïmproviseerd drumstel bijvoorbeeld.
Och nee, voor wat we hier drie kwartier voorgeschoteld krijgen is het nooit tijd. Wat een tenenkrommend flauwe bedoening is dit. Brass Rave Unit, want zo heet dit drietal, valt maar meteen met de deur in huis: nummers van Sean Paul en 50 Cent worden met hoempapa-gestamp over het publiek uitgestort, dat zich vertwijfeld afvraagt of het per ongeluk op één van de feestpleinen in de stad is terechtgekomen. Een greep uit de smaakcollectie van het Amsterdamse drietal: 'Freed From Desire', 'Don't You Want Me' en een heuse eurohouse-medley van Party Animals en 2 Unlimited.
Zouden ze geboekt zijn omdat er twee leden van Jungle By Night in de band zitten? Dan was het grappiger geweest als Brass Rave Unit hier morgenavond had gestaan, als 'voorprogramma' van Too Many Zooz: een drietal met baritonsax, trompet en drums. Al moet het gek lopen als de vrijdagafsluiter er net zo'n braderiepartij van gaat maken als de Amsterdammers vanavond op de Boog.
HET MOMENT:
Na een eeuwig gerekte versie van 'Freed From Desire' is zelfs de meest dronken schraalhans opgehouden de naam van Will Grigg te scanderen. Eindelijk is het afgelopen.
Volg alle recensies, fotoverslagen en andere artikelen in ons dossier van de Vierdaagsefeesten.