Zo bezorgt Rammstein ook slechtziende fans een bijzondere ervaring Zo bezorgt Rammstein ook slechtziende fans een bijzondere ervaring

Natuurlijk, muzikaal staat het allemaal als een huis. Toch verwachten de meer dan 100.000 muziekliefhebbers die op 18 en 19 juni naar Nijmegen afreizen ook een show die tot in de puntjes verzorgd is. Kookpotten, vlammenwerpers, rubberboten en een gigantische penis die schuim spuit: het behoort tot het standaardrepertoire van Rammstein. Maar wat nou als je een visuele beperking hebt? Hoe maak je een show toegankelijk voor mensen die weinig tot niets mee zullen krijgen van al die theatrale uitspattingen?

Die gedachte overviel gitarist Paul Landers ook. ”Op een bepaald moment bedacht ik me dat blinde fans het podium niet konden zien en dat het daarom misschien goed zou zijn als ze het podium zouden kunnen voelen. Dat is hoe de eerste stage tours in 2022 zijn ontstaan.” Sindsdien kunnen fans zich door een simpele e-mail – én een medische verklaring – aanmelden voor de rondleidingen.  “Gemiddeld melden zich 4 tot 6 mensen aan voor de tour, maar door toegenomen veiligheidsmaatregelen kunnen er maar 2 groepen per keer mee. Iedere deelnemer heeft natuurlijk ook een begeleider.”

En veiligheid, dat is natuurlijk wel een ding. Paul: “De rondleiding vindt plaats als alle voorbereidingen en repetities achter de rug zijn. Daarom nemen we hele kleine groepjes mee achter de schermen en loopt er extra beveiliging mee om de veiligheid van de bezoekers te garanderen.” En het komt niet als een verrassing dat er ook delen van het podium afgesloten blijven. Paul: “Er zijn gebieden die te onveilig zijn voor bezoekers, bijvoorbeeld omdat daar pyrotechniek klaar staat. Deze stukken zijn geen onderdeel van de rondleiding.”

Als we ons melden op de afgesproken plek maken we kennis met Twan Driessen (21) uit Nijmegen, die met zijn vader als begeleider aan de rondleiding gaat deelnemen. Hoewel hij iets gaat ervaren waar veel Rammstein-fans voor zouden tekenen, is hij pas relatief recent fan geworden van de Duitse band. “Ik ben normaal geen metalfan, maar door ‘Deutschland’ ben ik fan geworden van Rammstein. Dat nummer is echt blijven hangen.” Ook op zijn vader had het nummer impact: “die is echt in de Rammstein-hoek terechtgekomen!”

We lopen langs de kleedkamers en belanden achter het karakteristieke podium. Daar ontmoeten we Paul Landers, die Twan al snel meeneemt langs enkele hoogtepunten. Paul legt de handen van Twan op een gigantische stalen buis die het podium overeind houdt. Het gevaarte van 60 meter breed en 35 meter hoog weegt zo’n 1350 ton en wordt door 90 vrachtwagens door Europa vervoerd, vertelt Paul. “En we hebben er twee. De andere staat al in Dublin.”

En dan betreden we het daadwerkelijke podium. Vlak onder het drumstel van Christoph Schneider mag Twan wat attributen ervaren die al klaar staan voor de show. Zo krijgt hij uitleg over zowel een vlammenwerper als de kookpot uit ‘Mein Teil’, maar ook de kinderwagen die voor ‘Puppe’ het podium opgerold gaat worden. Hoewel, rollen? Paul: “het plafond onder het podium is erg laag, dus de wielen passen er hier nog niet onder. Die worden er op het laatste moment ondergezet.”

Hoe langer je er over nadenkt, hoe bijzonderder het eigenlijk wordt. Zo’n anderhalf uur voor de aanvang van de show, die er toch wel om bekend staat hoe strak het allemaal georganiseerd is, neemt Paul uitgebreid de tijd om Twan van alles over de show uit te leggen. En het plezier waarmee hij de rondleiding verzorgt is bewonderenswaardig. Enkel het toezicht van enkele crewleden verraad dat het voor de organisatie meer voeten in de aarde heeft dan dat de gitarist ons laat ervaren.

Dat het impact heeft op zijn eigen planning heeft, wuift Paul dan ook weg: “het moet goed getimed worden tussen de binnenkomst van het publiek en het begin van de show. Ik moet er op tijd zijn, maar dat is het mij allemaal waard. Ik geniet er enorm van om de rondleidingen voor slechtzienden te doen.” Wat vind je dan het meest bijzondere aan de tours? “Iedere tour is anders. Soms zijn mensen tot tranen geroerd. Mensen die niet of slecht zien hebben vaak een gevoelig en terughoudend karakter. Ik vind het geweldig als ik dan juist die mensen gelukkig kan maken!”

Als slotstuk zakt de hydraulische lift die naar het daadwerkelijke podium leidt. Terwijl het veld langzaam volstroomt, krijgt Twan de gelegenheid om de vloer van het podium te voelen. En het type vloer komt vandaag erg goed van pas. Paul: “dit materiaal wordt normaal gebruikt op olieplatformen, zodat je niet uitglijdt als het nat is. Het is scherp en hard, dus je hebt dikke schoenen nodig om er de hele show op te kunnen staan. En als je struikelt en op je knie valt, dan ga je daar wel even last van hebben!”

Na een fotomoment met Paul worden we weer terug naar het veld begeleid. Twan: “toen ik werd ingeloot voor die blind tour had ik al het gevoel dat er iets bijzonders kon gaan gebeuren. En dan komt de gitarist om de tour te doen! Het is bijna surrealistisch dat je gewoon kunt kletsen met iemand die zo groot en bekend is. Dat iemand van de band je meeneemt en de tijd voor je neemt. Dat vind ik echt heel speciaal en overtreft mijn verwachtingen!”

Dan is het natuurlijk tijd voor de show. Hoewel het weer allesbehalve meezit, zit de sfeer er bijzonder goed in. Natuurlijk is de show, net als twee jaar geleden, weer fenomenaal. De verschillen met die show zijn op één hand te tellen. ‘Armee der Tristen’, ‘Zick Zack’, ‘Zeig Dich’ en ‘Heirate Mich’ hebben plaatsgemaakt voor respectievelijk ‘Ramm4’, ‘Keine Lust’, ‘Asche zu Asche’ en ‘Wiener Blut’, waarbij vooral die laatste een behoorlijk intense toevoeging is aan een toch al niet misselijke show. De mannen spelen ontzettend strak en laten de teugels eigenlijk nergens vieren. Je zou haast vergeten dat de band dit jaar hun dertigste verjaardag viert.

Twan: “Ik vond dat ze live goed speelden, vol energie. De zang was ook goed en het ging er soms echt stevig op. ‘Puppe’ en ‘Adieu’ aan het eind waren indrukwekkend!” Maar: heeft de rondleiding nog invloed gehad op de concertervaring van Twan? “Ik vond het mooi om inzichtelijk te krijgen hoe dat podium eruitziet, met de vlammenwerpers en de kookpot. Als je het podium voelt en hoe groot dat dan allemaal is, dat is indrukwekkend en dat geeft ook een beter beeld van wat je op zo’n avond meekrijgt.”

Het laatste woord is dan ook aan Twan: “complimenten naar Paul Landers en het management van Rammstein. Die hebben dat echt heel goed gedaan: de service, de ontvangst, alles. Top geregeld!”

Wij willen Greenhouse Talent, het management van Rammstein en in het bijzonder Paul Landers en Twan Driessen heel erg bedanken voor hun medewerking aan dit artikel!