De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum Two & One van DOLS.

De band

DOLS bestaat uit Chris en Stijn Dols (1985), twee-eiige tweelingbroers die geboren zijn in Nijmegen en opgroeiden in de Limburgse Mijnstreek. Sinds 2004 wonen ze weer in Nijmegen. Stijn studeerde Sport, Gezondheid en Management/Fysiotherapie en is fysiotherapeut en bewegingswetenschapper; Chris studeerde Geschiedenis en is gepromoveerd historicus en erfgoedspecialist.

De broers begonnen een paar jaar geleden als duo met hun muziek en brachten in 2016 hun eerste ep uit, gevolgd door een releaseparty in Brebl in Nijmegen. Afgelopen zomer stond DOLS op het Valkhof Festival. 21 juni 2019 bracht het duo – na een succesvolle crowdfunding – hun debuutalbum Two & One uit, alsmede een geremasterde versie van hun debuut-ep. De releaseparty van hun nieuwe plaat is op donderdag 26 september 2019 in Brebl.

De muziek

Two & One bevat 13 nummers die alle geschreven zijn door Chris en Stijn Dols en zij spelen op het album ook gitaar. Ze worden bijgestaan door Bart Willemse, Bart Verheijen en William Swartjes (gitaar), Paul Meijer (bas), Remco Stelder (drums), Jorik Nonnekes (keys), Ruud Gal en Vera Gal (viool) en Romy Keijsers (zang op ‘Minds Entangled’). Gal heeft ook het strijkersarrangement gedaan voor ‘Hymn for the Little Ones (on the Other Side)’. Het album is opgenomen in Local Sound Design Studio in Deventer en gemixed en gemastered door Jeroen Kruit, Paul Meijer en William Swartjes.

De nummers op de plaat worden afwisselt door Chris of Stijn gezongen, hoewel er ook volop samenzang is. Muzikale invloeden van het duo zijn onder meer The Veils en Oasis en hoewel het wellicht té subtiel aanwezig is, zijn er ook wat sporen van The Proclaimers aan te wijzen, met name bij de samenzang in het openingsnummer ‘Heart of Stone’. Wellicht komt het door de folk-achtige inslag of het licht knauwende Engelse accent, maar bij het beluisteren van ‘Heart of Stone’ popte ‘Sunshine On Leith’ op.

Hoewel dat nummer van The Proclaimers een stuk melancholischer is dan de nummers van DOLS, kan niet ontkend worden dat Two & One ook zijn portie melancholie over de luisteraar uitstort, misschien nog wel meer vergeleken met hun debuut-ep. In het hypnotiserende en kalm voortkabbelende ‘Dream On’ en ‘Riverside’ bijvoorbeeld of in het ingetogen ‘Father’ dat erin slaagt een beklemmende sfeer op te roepen, deels door de tekst over het verlies van een vader.  Ook het instrumentale ‘Garden of Affection’ ontwapent door zijn melancholische ritme, evenals het weemoedige ‘Dundee’ dat een subtiele akkoordenprogressie en ijle gitaarsolo heeft.

‘Hymn for the Little Ones (on the Other Side)’ is bijna hemels door zijn zachte melodie en de lieflijke strijkers. En met dat hemelse is er ook een andere verkapte invloed, maar dan tekstueel, aangestipt. Het geloof.  Zo horen we in ‘Hymn for the Little Ones (on the Other Side)’ de strofe ‘Spread your little wings, angels will guide you’, in ‘Miss Bowmore’ ‘I don't believe in the gospel you proclaim’ en in Father’ zit de tekst ‘Father, please come down, father be around, don't stay away’. Niet dat het er heel dik bovenop ligt, maar impliciet sijpelt hun katholieke achtergrond uit Limburg door een deel van de teksten heen. Ook aan bod komt de geschiedenis van Limburg en wel in ‘Emma’, een nummer over de gevolgen van de sluiting van de mijnen aldaar. Geen geschiedenis om vrolijk van te worden en dat spreekt ook wel uit de tekst. Met een bijna sombere en mistroostige muzikale ondersteuning is dit nummer een mooie samensmelting van tekst en muziek.

Niet allemaal zwaarmoedigheid

Niet dat het allemaal zwaarmoedigheid is op Two & One: er zijn ook genoeg lichtere momenten. ‘Mrs. Bowmore’ – waarvan de titel naar verluidt afkomstig is van een merk whisky - is een vrolijk uptempo nummer. Ook licht in uitvoering zijn ‘Stay With Me (Tonight)’ en ‘Soulkeeper’ met een soepele gitaarsolo. Maar waar het eerstgenoemde nummer nog wel pakt door zijn aanstekelijke melodie wil ‘Soulkeeper’ niet helemaal losbranden. Een wat pakkender arrangement had dat nummer spannender gemaakt om naar te luisteren. Die spanning is er wel in het slotnummer ‘Go Back’ dat profiteert van een stevigere muzikale ondersteuning.

HET OORDEEL
Two & One is een gebalanceerd geheel van uptempo nummers en meer ingetogen liedjes waarbij de melancholie volop aanwezig is maar niet té overheersend. Vergeleken met hun debuut-ep hebben de broers een stevige stap voorwaarts gezet wat betreft hun songwriting en muzikale progressie. Niet alle arrangementen werken even goed, maar over het geheel genomen is dit een debuutalbum dat vrijwel alle vinkjes afstreept.