Interview: Ambitieus Faarjam stopt om opnieuw te beginnen Interview: Ambitieus Faarjam stopt om opnieuw te beginnen

Faarjam zet zijn glas op de houten tuintafel en steekt van wal: “Ik ben altijd op zoek naar mijn ideale plaatje en vind dat het tijd is voor vernieuwing. Binnen een band voel je het van tevoren als er iets voorbij gaat of naar een einde. En dat is gebeurd. Dat was niet alleen emotioneel, er zijn ook rationele keuzes gemaakt. Erik is daarmee als eerste naar voren gekomen. Ik verwelkom veranderingen en dit voelt ook als een nieuwe uitdaging. Daarbij vragen mijn nieuwe muzikale ideeën en de dingen die ik nu maak om een ander kleurtje en ook om nieuwe klanken. En het vraagt om nieuwe mensen.”

Erik: “Ik merkte dat de groei er gewoon uit was. In de huidige bezetting verwachtte ik wat betreft creativiteit en optredens geen echte stappen meer te zetten. En ik wilde niet het risico lopen om in een band te zitten die nog vijf jaar lang verder gaat als ‘beloftevol’. We zijn meer waard dan een bandje dat over vijf jaar nog steeds de grote belofte van Arnhem is.”

Erik: (lachend) “Ik belde erover met Faarjam. Toen hij opnam vroeg hij me al direct ‘hey, je stopt met de band hè?’ Hij zag het al aankomen. Ik had ook al eerder aangegeven dat het wat mij betreft een keer klaar is als we op dezelfde voet door zouden gaan, dus onverwachts was het niet.”

Faarjam: “Jelle was er vrij neutraal in, hij was niet echt droevig. Egbert vond het jammer en baalde er wel een beetje van. Medelijden heeft echter geen zin, daar los je niets mee op. Het is ook niet erg als iets op een gegeven moment niet meer werkt, maar dan moet je wel verder. Je kunt verwachtingen van mensen hebben in de muziek en diegene kan dat tot een zeker niveau creëren, en that’s it. In september spelen we nog op het Embassy Festival in Den Haag. Mijn idee is om daarna de bezetting langzaam te vervormen. Dan wordt ook duidelijk of de anderen de veranderingen aan kunnen en door willen gaan.”

Faarjam, schuin omhoog kijkend: “Qua klank zou ik het liefst iets tussen een elektronische en een akoestische sound creëren. Denk bijvoorbeeld aan de eerste jaren van Oscar and the Wolf. Hij had een eenvoudige band met drummer, bassist/elektronist en een gitarist. Ik wil elektronisch gaan werken maar wel met een echte band, met cello en blazers. Orkestraal.” Na een korte stilte: “Ja, dat is best spannend.”

Erik knikt met zijn hoofd: “Dat is inderdaad zo. We hebben altijd samen in deze band gespeeld, in het verleden ook met andere muzikanten, en werken nu al ongeveer acht jaar samen.” Faarjam vult aan: “Erik is bepalend voor de ritmes in de muziek. Tot nu toe heb ik voornamelijk gedichten gebruikt van de Iraanse dichter Hossein Panahi (klemtoon op de i, red.) maar ik ga me nu ook sterker richten op andere dichters. Ook wil ik zélf meer gaan schrijven. De verandering als band past wel bij die verschuiving. Er zal meer kleur en meer fantasie komen in de nieuwe Faarjam.”

Faarjam: “Ik zou ook best wel wat in het Nederlands willen proberen. Engels zou natuurlijk ook kunnen, maar Nederlands zie ik eerder zitten. Ik houd van Nederlandse poëzie en ben sterk beïnvloed door Herman van Veen. Ik vind zijn manier van muziek en teksten maken echt geniaal.“

Erik: “Ik denk dat afsluiten niet echt bestaat, omdat we toch weer doorgaan. Wat we wél afsluiten is de live-formatie, maar de nummers blijven bestaan en zullen verder evolueren. We hebben in ieder geval uitgesproken dat dit niet meer werkt en dat we op zoek willen naar iets dat wel kan gaan werken. Wat dat is weten we nog niet, daar komen we wel weer achter.” Faarjam: “Zo zie ik het ook, het is ook helemaal niet dramatisch.”

Faarjam: “Dat kan heel goed en dat zou heel mooi zijn. Daarvoor is het wel nodig dat de huidige bandleden zich allemaal kunnen vinden in de nieuwe koers en de nieuwe ontwikkelingen. Dat is mogelijk, maar het is geen zekerheid.”

Faarjam: “Nummers een en drie, ik denk vooral die laatste. Het nummer heet ‘Abtani’. Het is vrij elektronisch, maar kan worden gespeeld met een bandbezetting.”

Faarjam: “Heel actief zijn we nog niet, maar als ik mag kiezen dan kies ik graag mensen die meer dan één instrument kunnen bespelen. Dus niet enkel een bassist, maar iemand die bijvoorbeeld bas en synths speelt en ook backing vocals doet. Die eisen moet ik wel stellen, want ik wil dat Faarjam zich muzikaal ontwikkelt en verder gaat. Als dat lukt, dan volgen vanzelf ook de grotere podia.”

Faarjam: “De afgelopen jaren hebben we bij VPRO’s Vrije Geluiden gespeeld en een tourtje door Duitsland gedaan. Zelf heb ik in Londen twee keer voor Manoto gespeeld, een tv-zender die door Iraniërs wereldwijd heel goed wordt bekeken.”

Erik: “Mañana Mañana was ook een hoogtepuntje, evenals Faarjams examenshow op Rijn en IJssel. Daar speelden we voor het eerst Ja Mandeh en dat was best wel intens. De zaal reageerde heel heftig en sommige mensen moesten zelfs huilen.”

Faarjam: “Ik heb eerst nog een jaartje te gaan met mijn studie Compositie en Productie aan de HKU in Utrecht. Ik ga me daarop focussen en zal dus minder gaan spelen. In dat laatste jaar ga ik ook een album maken. Daar is tijd voor en het is een vereiste om te kunnen afstuderen. Als het meezit, kan ik delen daarvan vervolgens ook live uitvoeren. Ik werk het komende jaar met meerdere muzikanten en ga met al mijn ‘gekheden’ los!”

Erik met een grijns: "Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat ik daar geen onderdeel van ben.”