De initiatiefnemers van de wandeling zijn Erik Nijsten en (voormalig 3voor12 Gelderland-hoofdredacteur) Edwin Niemantsverdriet. De twee hoofdredacteuren van Follow the Music hebben alle losse verhalen en locaties met elkaar verbonden door middel van deze route. “We lopen langs verschillende plekken waar iets speciaals heeft plaatsgevonden, denk aan een bijzonder optreden of concert," vertelt Erik.
Nijmegen heeft een rijke geschiedenis op het gebied van muziek. Bands als De Staat en Navarone hebben de Gelderse stad op de kaart gezet. Maar er is veel meer. Het begint al in de jaren 60 met de Stella Kelders. De tijdlijn loopt verder via onder andere Doornroosje, de Vereeniging en het Goffertpark. Ook platenzaken en plekken waar bekende artiesten hebben gewoond, behoren tot het Nijmeegse muzikale erfgoed. ‘Follow the Music’ lanceerde daarom de Muziek Wandeling Door Nijmegen.
Koffie en underground
Een groep van 25 mensen verzamelt zich bij The Fuzz Coffee & Tunes. Die plek is niet geheel toevallig gekozen als startpunt, want de Cursus Popmuziekgeschiedenis werd er onlangs gehouden en het was dit jaar een locatie voor de Popronde. Daarnaast drinkt Torre Florim er graag een kop koffie.
Vanaf The Fuzz is het maar een klein eindje lopen naar De Onderbroek. “Voor echt obscure undergroundmuziek moest je in De Onderbroek zijn,” vertelt Erik. We lopen door de Tweede Walstraat. Op de plek van de parkeerplaats achter de Coop supermarkt zat vroeger Doornroosje. De volgende stop is bij NDRGRND, het vroegere Gonzo. Daar kwamen de leden van het huidige Go Back to the Zoo/St Tropez en De Staat toen die bands nog niet bestonden. Het vervolg is bekend.
Doorzakken bij Diogenes
Van NDRGRND naar De Vereeniging is het maar een klein eind lopen. Nog steeds worden daar pop- en rockconcerten gegeven. Aan het Van Schaeck Mathonsingel ligt het gebouw van de roemruchte, inmiddels failliete studentenvereniging Diogenes. Toen de reguliere horeca nog om 2.00 uur moest sluiten, was doorzakken in het nachtcafé vaste prik na een avondje stappen. Er werden ook concerten gegeven. Beroemd is het optreden van de Belgische punkband T.C. Matic. Dat wil zeggen: ze wilden wel optreden, maar er kwam geen publiek opdagen. Het bestuur besloot de band toch uit te betalen en kreeg daarvoor een privéconcert.
Doornroosje mag natuurlijk niet ontbreken. Anekdotes over Nijmegens poptempel zijn er genoeg. Toen de Amerikaanse punkband Black Flag (met zanger Henry Rollins) er optrad, gingen de bezoekers massaal met elkaar op de vuist. Men sprak er schande van, maar Rollins zelf vond het prachtig.
Een vreemde eend in de bijt is het Kolpinghuis. Het Kolpinghuis kan met allerlei evenementen worden geassocieerd, maar niet met popmuziek. Toch heeft Pink Floyd hier in 1969 opgetreden. Op het concert kwamen slechts een kleine 200 man af. Veel mensen vonden de entreeprijs van 9 gulden (!) veel te hoog.
Nijmeegs vinyl
Op de hoek van Plein ‘44 halen we herinneringen op aan cafetaria Groenen. Waarom? Bill Wyman zou daar een frietje hebben gegeten. Zou? Ja, want no pic, no proof.
Nijmegens vinylzaken mogen natuurlijk niet worden overgeslagen. De tocht voert langs het Vinylarchief, waar de ogen van Yoko Ono ons indringend aankijken. In de Waaghals is de traditionele ‘hoezenwand’ gevuld met Nijmeegs vinyl van de afgelopen vijftig jaar.
Ook loopt de route over Het Kelfkensbos: daar trad Frank Black aka Black Francis (Pixies) spontaan op voorafgaand aan een optreden in Doornroosje. Weinigen hadden in de gaten dat 'hij' het was. De St. Nicolaaskapel in het Valkhofpark wordt onder andere gebruikt voor de Kapelsessies. Ben Howard kwam er eens binnenlopen om een sessie te doen. Vooruit dan maar, dachten ze. Dat Howard zo groot zou worden hadden ze toen nog niet gedacht.
3voor12 Gelderland-collega Robin Oostrum was bij Frank Black op het Kelfkensbos. Van hem is één van de weinige opnamen van die middag. Waarschuwing: smartphones met fatsoenlijke opnamekwaliteit waren destijds nog schaars.
We eindigen in het Hunnerpark. Aan de overkant van het Traianusplein in het Belvoir Hotel woonde Nina Simone. De zangeres verbleef een aantal jaren op anonieme wijze in de Waalstad om onder andere haar manische depressiviteit te boven te komen.
De rondleiding wordt afgesloten met een film over de beroemde en beruchte Stella Kelders. Die werden gerund door de toenmalige horeca-tycoon ‘pa’ Van Boxtel. Het bruisende uitgaansleven op de hoek van de Grotestraat en de Muchterstraat moest wijken voor stedelijke vernieuwing. Gelukkig hebben we de beelden nog.
Pink Floyd-avond in het Kolpinghuis
’s Avonds komen ongeveer honderd bezoekers naar de Van Ruth-zaal in het Kolpinghuis. Een avond die in het teken staat van het optreden van Pink Floyd op 21 september 1969 in dezelfde Van Ruth-zaal. De ruimte ademt nog steeds de late 60’s / begin jaren 70. Pink Floyd speelde vanaf 1967 in Nederland waar het maar spelen kon: Vlissingen, Apeldoorn, Heesch, Weesp, Zaandam, het toen in 1968 geopende Paradiso en dus in dezelfde zaal in Nijmegen. Charles Beterams, eigenaar van het Nederlandse Tonefloat-label, praat de avond aan elkaar met de verhalen achter al die kleine concerten. Recentelijk heeft Charles het boek ‘Pink Floyd in Nederland’ uitgebracht. Dit boek vormt de basis voor de livevoorstelling vanavond, die je meeneemt naar deze Nederlandse geschiedenis van Pink Floyd. Bijzondere verhalen én livemuziek, want de Nijmeegse band The Use Of Ashes speelt het beste werk uit de periode 1967-1970 op uitstekende wijze.
Setlist
- Arnold Layne
- The Gnome
- Interstellar Overdrive
- Paintbox
- Jugband Blues
- Set The Controls
- Careful With That Axe, Eugene
- Green Is The Colour
- Nile Song
- Cymbaline
- If
- Opel