Arris Roordink is een duizendpoot in de Nederlandse muziekscene: hij heeft naam gemaakt als programmeur bij ATAK, is oprichter van een boekingskantoor, organisator van evenementen en, zoals vanavond, leraar popmuziekgeschiedenis. Doorgaans geeft hij de colleges aan de studenten van het ArtEZ conservatorium in Enschede. Dat de lessen nu buiten de collegezalen te volgen zijn is een kwestie van vraag en aanbod: “Als mensen op verjaardagen vragen wat ik doe, komt regelmatig ter sprake dat ik lesgeef in popgeschiedenis. De reactie was dan vaak ‘wat gaaf! Kan ik dat ook volgen?’ En dan moest ik ze helaas teleurstellen. Maar als mensen het maar vaak genoeg vragen, dan wil je toch iets voor die mensen proberen.” Zo gezegd zo gedaan: vorig jaar gaf Arris bij hem thuis de cursus voor een aantal vrienden. In samenwerking met Imke Loeffen (De Nieuwe Oost, Cultuurfonds, Bootleg Betty) en Stefan Kollee (Musicmaker, The Naked Sweat Drips) worden de colleges dit jaar in café The Fuzz in Nijmegen georganiseerd voor een groter publiek.
Quizen is hip. Wie zijn of haar muziekkennis zou willen testen, kan haast iedere avond ergens in Nijmegen wel terecht voor een pub- of popquiz. Maar het opdoen van nieuwe muziekkennis? Daarvoor ben je veelal aangewezen op Wikipedia, muziekplatforms of enthousiaste radio-dj’s die vaak niet verder komen dan slechts een lollig feitje. Gelukkig biedt Arris Roordink de oplossing: drie maanden lang kunnen muziekliefhebbers iedere dinsdagavond terecht in café The Fuzz in Nijmegen voor colleges over popmuziekgeschiedenis. De cursus was in een mum van tijd uitverkocht, dus ook onze nieuwsgierigheid is gewekt. 3voor12 Gelderland duikt weer in de collegebanken!
Van conservatorium naar café
Als vanavond om kwart voor acht het café langzaam volstroomt voor de eerste van twee lessen over The Beatles, wordt al snel duidelijk hoe gevarieerd het publiek is. Arris beaamt dat de cursisten nu beduidend anders zijn dan normaal op de popacademie. “Studenten vinden muziek wel leuk, maar niet iedereen is geïnteresseerd in de geschiedenis. Op dit soort avonden is het publiek altijd enthousiast en is ook iedereen stil als je het verhaal vertelt.” Daarnaast brengt een café ook extra charmes met zich mee: “Ik kan bier drinken als ik les geef. Dat is ook een belangrijk verschil!”
Techno, grunge, punk: alle belangrijke stromingen komen gedurende de cursus aan bod. Een voorkeur voor een bepaald onderwerp heeft Arris niet: “Ik vind het vooral leuk om te praten over echte creativiteit. Zo zijn er in de hele popgeschiedenis telkens weer artiesten geweest die hun creatieve zelf hebben gevolgd en zich niet lieten sturen door de industrie. Dat zien we met punk, dat zien we met techno en dat zien we vanavond bij The Beatles. Dit soort artiesten geeft vaak een draai aan de muziekgeschiedenis.”
Een uit de hand gelopen liefhebberij
Ook deze avond verbergt Roordink zijn plezier niet: moeiteloos en vol enthousiasme worden we meegenomen door de jaren 60. We ervaren hoe The Beatles zijn veranderd en hoe hun muzikale revolutie tot stand is gekomen. Dit gebeurt niet door een opeenstapeling van feitjes, maar met een logisch, vloeiend en vooral ook meeslepend verhaal. Gebeurtenissen zet Arris daarbij in perspectief van de desbetreffende tijdsgeest: zo ‘gewoontjes’ als de eerste twee Beatlesplaten waren voor hun tijd, zo sensationeel waren de latere albums Revolver en Sgt. Pepper’s Lonely Heart Club Band. Vooraf hadden we misschien gezegd dat The Beatles niet het meest spannende onderwerp voor een muziekcollege zouden zijn (wat valt daar immers nog over te leren?), na 2,5 uur college heerst bij iedere cursist Beatlemania.
Opvallend: in een tijd dat Spotify eindelijk het gehele oeuvre van The Beatles online heeft staan, neemt Arris toch trouw zijn platenspeler mee naar de colleges. “In de begindagen van de cursus had ik de presentatie er nog niet bij en keek ik ’s ochtend waar ik het over ging hebben. Dan nam ik die platen mee en ging ik er gewoon over vertellen. De presentatie is er later bijgekomen, omdat ik bij de tentamens zag dat de stof daardoor beter bleef hangen. Maar de platen zijn gebleven: het maakt het verhaal gewoon veel beter. Ik vind het gewoon leuker.” Maar voor de luisteraar vanavond was het wel meer dan dat. De platenspeler bevestigd dat dit geen werk is, dit is een uit de hand gelopen liefhebberij.