Bij binnenkomst van het feest is vrijwel direct duidelijk dat in ieder geval het visuele aspect van Play! niet verloren is gegaan. Alle stages zijn met de hand gemaakt en er is geen professionele decorbouwer aan te pas gekomen, maar dat versterkt de charme des te meer. Het quasi-amateuristisch ogende uiterlijk van Play! is juist dát wat het feest zo uniek maakt. Het is een symbolische middelvinger naar de feesten die hun stages uitmelken en ieder jaar groter en fraaier maken, ten koste van de torenhoge kaartprijs. Bij Play! draait het niet om vuurwerk of magnifiek aangeklede stages, maar om de liefde voor de scene. Gratis parkeren en een kosteloze garderobe zijn in de huidige, commerciële dancescene een unicum, maar Play! toont dat het nog mogelijk is.
De organisatie van Play! Festival zoekt voor haar jongste editie een nieuwe locatie op. Het dance-evenement verhuist van de oude, vertrouwde plek in Gauw naar een verlaten boerderij in het idyllische en pittoreske dorpje Poppenwier. Organisator Kornelis Punter wil ondanks de verhuizing het ‘bekende Play!-sfeertje’ absoluut niet achterlaten. Afgelopen zaterdag (26 mei) bezocht 3VOOR12/Friesland het feest. Hamvraag van de met zonovergoten festivaldag: lukt het Play! om zijn unieke sfeer te behouden?
Prachtige eenvoud
Waar het financiële aspect op de laatste plaats staat, komt een andere ideologie sterk naar voren. “Ik wil dat mensen weer echt even een dagje kind zijn”, stelde initiatiefnemer Punter in een recent interview met 3VOOR12/Friesland. Al binnen vijf minuten wordt duidelijk dat ook deze opzet geslaagd is. Springkussens, driewielers en geïmproviseerde glijbanen zorgen voor een lach op de gezichten van de bezoekers. Een lach zoals alleen een kind in een speeltuin die kan hebben.
Ongepolijst muziek
Ook de muziekkeuze differentieert zich van de overige festivals. De mainstream is op deze dag niet te horen. De rauwe oldskool is dé stijl die de aandacht verdient. Zodoende neemt ook Ruffneck weer plaats achter de draaitafels. In 2016 én 2017 roemde de 47-jarige dj uit Alblasserdam de sfeer van Play!. Middels een Facebook-post liet hij merken diep onder de indruk te zijn van het evenement en ook dit jaar zal dat niet anders zijn.
Zijn set kent (helaas) enkele technische mankementen tijdens het nummer Born to Raise Hell (Dione), maar dit komt de aantrekkelijkheid en eenvoud van Play! alleen maar ten goede. Het plezier straalt van het gezicht af. Artiesten als Ruffneck en Rob Gee (speciaal uit Amerika overgevlogen) zijn eveneens niet gekomen uit financiële overwegingen, maar gewoon uit liefde voor de muziek.
Overkoepelend thema ontbreekt
Play! is echter niet geheel op dezelfde voet doorgegaan. Waar de voorgaande edities veelal een overkoepelend thema hadden is deze bij het nieuwe event niet aanwezig. De focus dient in Poppenwier op elke stage te liggen, die allen een eigen invulling hebben en speciale aandacht verdienen. Dit heeft grote voordelen, maar ook enkele minpunten. Waar voorheen bezoekers verkleed als Aziaat of Sinterklaas de show stalen, is dit (helaas) nu niet het geval. Het doet voor de rest echter weinig afbreuk aan de uiterst succesvolle dag.
Voordeel van het ontbreken van een thema is dat het idee van de hergeboorte sterk naar voren komt. Menig bezoeker kijkt uit naar de set van Franky Jones, die bij de Legacy of Trance achter de draaitafels plaats neemt. Met zijn imponerende en karakteristieke voorkomen steelt de Belg de harten van de aanwezige fans. Zijn set zit bomvol klassiekers als Born Slippie (Underworld) en No Good (The Prodigy). De ultieme klapper van de lijst is uiteraard The First Rebirth, het nummer van Jones waar Play! het feest passend naar vernoemd heeft.
Beukende Mainstage
Ondanks dat alle stages een eigen charme hebben, zijn de muzikale hoogtepunten voornamelijk op de mainstage te vinden. De sets van Chosen Few en Painbringer warmen het publiek nog meer op dan de stralende lentezon al doet. Vooral de speciale 3 Steps Ahead-Tribute van Painbringer is een vermelding waard. Oude tijden komen tot leven wanneer klassiekers als Drop It over het terrein in Poppenwier heen knallen. Een ode aan één van de boegbeelden van de scene brengen is een lastige opgave, maar Painbringer vervult zijn taak met verve. Ook de afsluitende set van N-Vitral gaat niet onopgemerkt voorbij. Het publiek maakt kennis met een snoeiharde lijst aan muziek, die de dag tot een fantastisch einde brengt.
Verwachting overtroffen
Aan het eind van de opwindende dag kan gesteld worden dat Play! geslaagd is in zijn opzet en de hoge verwachtingen heeft overtroffen. Zij die festivals bezoeken voor de visuele genoegdoening of voor de nieuwste muziekstijlen, komen van een koude kermis thuis. Play! is daarin verschillend van andere feesten. Op deze dag komen de vervlogen tijden van de ‘oldskool’ weer tot leven. Klassiekers als The First Rebirth en Drop It rammen over het Friese platteland heen. "Als het maar rauw en ongepolijst is", stelde Kornelis in het interview met 3VOOR12/Friesland. En dat was het.
GEZIEN
Play! Festival - The First Rebirth
In de weilanden bij Poppenwier
Zaterdag 26 mei 2018