Wanneer ben je duurzaam? Dat kan bij een zero-waste omgeving zijn, iets waar bijvoorbeeld dancefestival DGTL naar streeft. Het zet urine om in fosfaten en drinkwater, serveert alleen vegetarisch eten op biologisch afbreekbare bordjes en de aggregaten draaien op gerecyclede oliën. Daar moet je in investeren, en als commercieel evenement zijn daar mogelijkheden voor. Misty Fields is bij lange na niet zero-waste, bijvoorbeeld: GFT-afval komt bij rest terecht, aggregaten draaien op gewone diesel en duizenden plastic bekers gaan over de toonbank, maar dat wil niet zeggen dat er niets aan onder andere de plastic stroom wordt gedaan.
Een festival dat gemiddeld 1350 bezoekers per dag ontvangt, zoals Misty Fields, en gemiddeld duurzaam bezig is zou tijdens een driedaags durend feest bijna 6,5 walrus aan kilogrammen afval produceren, ruim 22.800 kilometer autorijden aan diesel verbruiken, 91 uur aan stromend douchewater gebruiken en genoeg elektriciteit om drie alleenstaande mensen in een rijtjeshuis een jaar lang te voorzien, nodig hebben. Dat kan minder en daarom is een duurzaam festival belangrijk, zoals Misty Fields zich bijvoorbeeld noemt. Hoe duurzaam is dat festival eigenlijk? En waar kan het nog beter?
Misty Fields 2018 in cijfers
Dagen: 3
Editie: 13
Muziekacts: 38
Vrijwilligers: 180
Verwacht bezoekersaantal: 1350
Festivalterrein: +/-3000 m2
Familiefeest
Misty Fields is niet zo commercieel zoals de meeste festivals. Het is afhankelijk van opbrengsten van sponsorgeld en entreetickets, waardoor het net rond kan komen. Het is een uit de hand gelopen familiefeest, wat op een aantal voorwaarden op privéterrein mag worden gehouden. Eén van die voorwaarden is dat het festival op vrijwilligers moet blijven draaien, anders stelt terreineigenaar Toon Leenders zijn bos niet meer beschikbaar. Een apparaat dat urine omzet in drinkwater zoals op DGTL is dus niet eens toekomstmuziek, maar kosten hoeven duurzaamheid niet tegen te werken.
Volgens GreenEvents, een bedrijf dat advies geeft over het verduurzamen van evenementen, is het een groot misstand dat duurzaam ondernemen geld moet kosten. “Het is niet ingewikkeld, maar het ontbreekt veel organisatoren aan kennis”, zegt mede-oprichter Laura van de Voort. Duurzaam ondernemen kan juist geld opleveren. Een voorbeeld: Als je naar het parkeerterrein kijkt, zie je een supergrote weide die nog niet eens voor de helft gevuld is met wagens, plek zat dus. Daarnaast is parkeren gratis. Om met je eigen, vervuilende vervoer te komen is dus ontzettend makkelijk. Mede omdat het festival een stuk buiten de bebouwde kom ligt, waar openbaar vervoer niet komt.
Verantwoordelijkheid nemen
Om er voor te zorgen dat bezoekers ook zonder eigen vervoer kunnen komen heeft Misty Fields een pendeldienst geregeld vanaf station Deurne naar het festivalterrein. Een behoorlijk duurzame keuze omdat festivalverkeer voor de grootste vervuiling zorgt, maar de keus om milieuvriendelijk bezig te zijn ligt alsnog bij de bezoeker. Door een beperkt aantal parkeerplaatsen beschikbaar te stellen, bijvoorbeeld op reservatie, schuift de verantwoordelijkheid meer naar de organisatie. Omdat het festival het niet breed heeft, zou het geld kunnen vragen voor een parkeerplek, waarvan de opbrengst in duurzaamheid wordt gestoken.
Het festival zou ook kunnen stoppen met het printen van posters en alleen nog digitaal reclame kunnen maken, maar volgens bestuurslid Ruud Wijnen is dat geen optie. “Duurzaamheid moet je festival niet in de weg gaan zitten”, zegt hij. “Het plaatsen van posters en banners blijkt erg te helpen. Er zijn genoeg mensen die geen Facebook hebben of niet naar onze website gaan en zo kunnen we deze mensen toch bereiken.”
Tickets
De bezoeker wordt ook centraal gezet bij de keuze om over te stappen op alleen nog maar e-tickets. “Bezoekers geven aan vaste tickets te willen”, zegt Wijnen. “Alleen digitaal zou voor ons makkelijker zijn, maar als dat de verkoop in de weg zit, willen we dat niet doen.” Het willen vasthouden van een fysiek ticket kan ook de reden zijn dat veel mensen hun e-ticket in de winkel kopen of uitprinten, maar het kan ook onwetendheid zijn. Kan een e-ticket wel via een mobiel gescand worden? Voor de zekerheid print een bezoeker het kaartje toch uit. Een digitale mededeling dat tickets mobiel gescand kunnen worden, kan heel wat printjes voorkomen.
Verdere maatregelen die het festival gratis kan nemen zijn het GFT-afval scheiden en deze als diervoeder gebruiken of composteren (dit is verkoopbaar, dus mogelijk winstgevend), klein plastic zoals rietjes en glitters verbieden en minder entreebandjes weggeven. Op dit moment krijgen de achttienplussers een bandje zodat duidelijk is dat ze alcohol mogen drinken, maar er lopen minder minderjarigen rond. Door die groep bijvoorbeeld een bandje te geven kun je toch onderscheid maken, maar ben je minder bandjes kwijt.
Uniek
Eerlijk is eerlijk. Alle beetjes helpen, maar het gaat – op het plastic en GFT-afval na - echt om kleine dingen. Elektriciteit is een punt waar festivals zoals Misty Fields veel op kunnen winnen en daarom gebruikt het festival de zonnepanelen van de naastgelegen woning voor de nachtverlichting en koelingen. Iets unieks, want meestal zijn zonnepanelen niet in de buurt van de festivalgrond en is het opzetten en afbreken van de platen tijdrovend en duur, waardoor het amper bij festivals te zien is. Plus: dan moet je nog maar hopen dat de zon schijnt tijdens het evenement.
Ook werkt Misty Fields met een lokale catering en producten, zijn al het vlees en de meeste verse ingrediënten biologisch, heeft het gedeeltelijk led-verlichting en gebruikt het water van het waterleidingnet met drukknoppen in plaats van kraantjes. Daarnaast wordt het afvalwater van de toiletten in een giertank verzameld en over het land gereden, wordt backstage avondeten geserveerd op aardewerk servies en stalen bestek, worden festivalgangers erop aangesproken als ze afval dumpen en krijgen campinggasten vuilniszakken zodat het afval niet rondslingert. Na afloop van het festival gaan de vrijwilligers ook nog op handen en knieën door het bos om al het afval, inclusief sigarettenpeuken die niet in de asbakken zijn gegooid, op te ruimen.
Het is duidelijk dat Misty Fields duurzaamheid hoog in het vaandel heeft, maar door beperkte inkomsten niet alles kunnen doen. Echter worden kleine dingen zoals geld vragen voor parkeerplekken en het aangeven dat e-tickets niet uitgeprint hoeven te worden over het hoofd gezien. Dat is zonde, want imago en milieu kunnen er nóg verder op vooruit gaan.