Allesoverheersend Swans legt iedereen het zwijgen op
Onwaarschijnlijke groep geeft alles, vraagt net te veel
8 oktober 2016
Vier keer eerder stond Swans in de Effenaar; voor het eerst in 1984. Het rariteitenkabinet onder leiding van Michael Gira groeide uit tot een even onbegrepen als gerespecteerde band, maar in 1997 leek de rek er dan toch uit. Weinig carrières liepen vervolgens zo vreemd als die van Gira. Zou hij geweten hebben wat hij opgroef in 2010, toen hij Swans nieuw leven inblies? De band kwam sterk terug en beleefde een onverwachte creatieve piek met imponerende dubbelaars The Seer (2012) en To Be Kind (2014). Met nog zo'n dubbelaar, The Glowing Man (2016), komt er een einde aan het opmerkelijke 'reünie'-hoofdstuk. Voor het eerst sinds mensenheugenis staat Gira even stil, met twee voeten in het heden, niet kijkend naar wat komen gaat met zijn groep. De ‘zwanenzang’ van Swans in de Effenaar klinkt lelijk en schitterend tegelijk. Geen andere groep doet dit Gira en consorten na. Precies zoals de regisseur het zelf gewild heeft.