Ook vanavond neemt Walker het niet zo nauw met de conventies. Allereerst speelt hij zijn nummers samen met een vierkoppige liveband, die er flink op los improviseert. Liedjes worden ter plekke kundig herschreven en monden dikwijls uit in organische jams die niet zelden langer dan tien minuten duren. In de stukken zitten veel elementen uit de psychedelica en jazz verpakt, maar in beginsel is het materiaal van Ryley Walker te definiëren als folk. Tijdloze, oude zielen-folk welteverstaan. Namen als de vroege Van Morisson en Nick Drake zijn nooit ver weg, maar nergens te prominent aanwezig in de sound van de perfectionistische Walker. De jams worden gebracht met zeldzaam veel expressie en bezieling. Op de beste momenten ga je je er klein door voelen.
DDW Music: Ryley Walker is Café Wilhelmina al lang ontgroeid
Walker en band bestrijden rumoerig kroegpubliek met virtuoze psychfolkblues
"What is that?!" schreeuwt singer-songwriter Ryley Walker zichtbaar geërgerd tijdens het tweede liedje dat hij speelt. Het geluid zit hem tijdens deze late-night DDW Music-show niet mee. Schelle tonen weerklinken door Café Wilhelmina, waar het gerust ramvol genoemd mag worden. Het is weekend, herfstvakantie en de loonstrookjes zijn binnen. Veel mensen zijn van de bank gekomen om de 26-jarige muzikant live te bewonderen. Niet gek, want Walker bracht met ‘Primrose Green’ eerder dit jaar een schitterende plaat uit. Zijn psychedelische jazzfolk werd daarbij in één take opgenomen. Dat zegt veel over Walker. Hij is een artiest die het zich kan permitteren om aan het prille begin van zijn carrière risico's te nemen en die daar dankbaar gebruik van maakt.