DDW Music: Vorm wint het van urgentie bij speels Dazzled Sticks

Maar "je zweet toch" dankzij aanstekelijk enthousiasme en vakmanschap

Tekst: Daan Krahmer / Fotografie: Lotte Schrander ,

De Eindhovense Dutch Design Week is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen, maar niet zozeer op muzikaal vlak. Natuurlijk waren er al jaren officieuze feestjes rondom het evenement, maar veel optredens van bands waren er niet. Met de komst van het splinternieuwe DDW Music-festival is dat wel anders. Gedurende de Dutch Design Week spelen er ruim 30 cutting-edge bands en artiesten in de binnenstad van Eindhoven. Sommige daarvan zijn bij uitstek bijzonder. We trappen de week af in het Stroomhuisje met het schoolboekjesvoorbeeld van zo'n bijzondere act: Dazzled Sticks.

Dazzled Sticks is het geheimzinnige samenwerkingsverband van Tjeerd Bomhof (Dazzled Kid en voormalig frontman van Voicst) en rapper Sticks (o.a. Opgezwolle, Fakkelbrigade en Great Minds). Vooral laatstgenoemde is met de 'Opgezwolle (tot nu)' reünie weer helemaal hot and happening. Na de Alpha op Lowlands plat te hebben gespeeld duikt hij dit najaar de Nederlands clubs weer in, beginnend bij een uitverkochte Heineken Music Hall. Rondom Tjeerd Bomhof is het momenteel wat stiller. Sinds de opsplitsing van Voicst bracht Bomhof in 2011 een wat wisselvallige soloplaat uit en schreef achter de schermen liedjes (lees: hits) voor onder andere Anouk en Jacqueline Govaert. Wie het werk van Bomhof en Sticks kent, weet hoe verschillend het werk van de twee is. Daarom blijft het voor de buitenwereld gissen hoe het Dazzled Sticks-materiaal zal klinken. Hoewel we al geruime tijd van het opmerkelijke samenwerkingsproject weten, bracht het duo tot op heden geen werk naar buiten. Noem dit optreden daarom gerust een exclusieve ervaring, niet in de laatste plaats omdat het pas hun vierde (of vijfde? - Sticks is nu al de tel kwijt) keer zover is dat ze zo samen op het podium staan. 
 
Hoe het materiaal van deze twee sympathieke muzikanten klinkt varieert op het eerste gehoor, maar één ding is duidelijk: Dazzled Sticks is meer Sticks dan Dazzled Kid. De nadruk ligt namelijk op speelse hiphop met Nederlandstalige teksten. De toon van het optreden is vrolijk en opvallend ongedwongen, wat goed past bij de sfeer die vaker in het Stroomhuis hangt. Zo vrolijk en melig hoorden we Bomhof vaker dan Sticks, maar beiden blijven bepaald niet in hun  comfort zone. Sticks is de showman en die rol is hem op het lijf geschreven. Bovendien rapt de verkouden Zwollenaar een stuk verdienstelijker dan Bomhof zingt. Vakman Sticks krijgt het voor elkaar om flauwe rijmpjes als "helemaal leip" op "René van de Gijp" en "DWDD" op "decolleté" te produceren en het nog stoer te laten klinken ook. 
 
Soortgelijke rijmpjes lijken exemplarisch voor Dazzled Sticks. De thema's van liedjes behelzen Prem Radhakishun ("staat bekend om zijn mening"), hooligans en lichamelijke hygiëne (lees: "je zweet toch"). Het niveau varieert van best aardig tot ongelofelijk plat. Dat illustreert ook Bomhof's Keytar, die (de keytar he) meermaals als de 'verloren zoon' van de muziekindustrie wordt onthaald. Het is duidelijk bedoeld met een knipoog, maar zegt wel wat over de urgentie van het materiaal. Op het eerste gehoor lijkt de vorm het vooralsnog van de inhoud te winnen, wat niet wegneemt dat Dazzled Sticks een bescheiden feestje is. Het klikt tussen de twee en dat zie je. Deze twee tegenpolen vullen elkaar prima hebben. De timing is goed en dat valt grotendeels ook over het speelse geluid te zeggen. Hoe sterk het materiaal daadwerkelijk is zal later deze maand blijken als we de studioversies van de Dazzled Sticks-liedjes kunnen horen. Voor dit voorproefje geldt, hoe plat ook: je zweet toch
 
Gezien: Dazzled Sticks, tijdens DDW Music, op 19 oktober 2015, in het Stroomhuis.