Pineapple Kid bezingt diepe dalen met debuutsingle 'This Is For The Ones'
Het autobiografische solo-project van Roy-Victor Seriese
Pineapple Kid is een nieuwe naam in de Haagse scene. Vandaag is daar het eerste resultaat van het soloproject van Roy-Victor Seriese (o.a. Piñata, Jon Tarifa en Bennie Beenham) in de vorm van debuutsingle ‘This Is For The Ones’. Tijd om te bellen.
“Ik zag mezelf nooit als frontman. Dat werd anders toen ik vier of vijf liedjes klaar had, dat vond ik tof en ik kreeg er ook positieve reacties op.”, aldus Roy-Victor. De multi-instrumentalist die we kennen van het gitaarwerk bij Piñata en Jon Tarifa, is nog lang niet klaar: “Na vandaag breng ik elke 1-2 maanden een nieuwe single uit, en in oktober de EP.”
Terug naar het begin. Waarom een soloproject? “Ik ben door best wel diepe dalen gegaan en heb mezelf opnieuw moeten uitvinden. Die dalen leidden bij mij tot vervelende gewoontes. Alcohol, seks en drugs gebruikte ik om emoties te verdoven en weg te stoppen. Dat bleek traumaverwerking, ik moest iets met de dingen die in mijn hoofd rondspookten. Met therapie heb ik geleerd naar mezelf te luisteren. Uit dat zelfwerk zijn de nummers voor de aanstaande EP gekomen.”
Op ‘This Is For The Ones’ bezingt Seriese het kind dat in iedereen zit. Een nummer met minimale John Mayer-esque gitaarpartijen waardoor autobiografische teksten als “You can deny yourself, but I won’t.” goed tot uiting komen. Dat klinkt zwaarder dan het toegankelijk en tedere liedje is. “Donkere pop met een hoopvol randje, want er zit wel licht aan het einde van de tunnel. Ik sta nu veel dichter bij mijzelf dan toen, het gaat weer goed.”, vertelt Roy-Victor.
De aankomende EP bestaat uit tekstueel vergelijkbaar materiaal. “Het zijn hele eigen liedjes waarmee ik mensen uitnodig mee te gaan op de reis langs depressie, zelfsabotage en lichtpuntjes die er altijd wel zijn. Het is het meest persoonlijke wat ik ooit heb geschreven. Ik ben niet de enige die daarmee te maken heeft, en vind het mooi om daar met mensen de verbinding in te vinden.”
De naam Pineapple Kid vertolkt dit sentiment ook: “Die naam komt van het beschermingsmechanisme dat ik als kind ontwikkelde. Een stekelige harde buitenkant die de kwetsbare binnenkant beschermt.” Die kwetsbaarheid krijgt ook visueel aandacht in de aanstaande clip (gemaakt door Chris Pedis).
En voor live-optredens staat er met Michael Baumgarten (o.a. Soul Sister Dance Revolution), Joost Le Feber (o.a. Pitch Blond) en Max Anglionin (o.a. Traudes) een stevige band klaar. “Voor nu staat er nog niets gepland, we zijn druk aan het repeteren. Hou de socials in de gaten.”
Tot slot zijn we toch benieuwd… hoe zit het met Piñata? “Piñata is een open einde.”