April was een mooie maand voor Haagse releases. Je zou denken dat Den Haag een popstad aan het worden is als we alleen naar Son Mieux en Goldband zouden luisteren, maar deze maand stopten rauwe punkers overal scherven, was er de terugkeer van een Haagse artieste en dwalen we af in een diep elektronisch dal. Wederom een mooie maand met veel luistervoer!

Goldband

EP 'Rommel'

Jaja, Goldband zus, Goldband zo. Het lijkt alsof heel Nederland de godganse tijd over die ene groep praat. Met een reden natuurlijk, de zegetocht lijkt oneindig en hoogtepunt na hoogtepunt wordt aan elkaar geregen. Met faam komen haters en mensen die zeuren over het moment dat een van de leden een foute keuze maakte, of dat het allemaal niet altijd even zuiver is. Die mensen moeten zich even afvragen of ze niet stiekem een beetje oud zijn.

Met de nieuwe EP Rommel en lange clip/korte film (geregisseerd door Sam de Jong die eerder oa. 'Drank & Drugs', 'Sterrenstof' en speelfilms Prins en Met Mes deed) bereikt Goldband een nieuw hoogtepunt.

Lees de update hier en kijk de 'korte film' hier.

Pineappple Kid

This Is For The Ones

Pineapple Kid is het autobiografische solo-project van Roy-Victor Seriese. Op ‘This Is For The Ones’ bezingt Seriese het kind dat in iedereen zit. Een nummer met minimale John Mayer-esque gitaarpartijen waardoor autobiografische teksten als “You can deny yourself, but I won’t.” goed tot uiting komen. Dat klinkt zwaarder dan het toegankelijk en tedere liedje is. “Donkere pop met een hoopvol randje, want er zit wel licht aan het einde van de tunnel. Ik sta nu veel dichter bij mijzelf dan toen, het gaat weer goed.”, vertelt Roy-Victor. Lees hier het hele interview waar we Roy-Victor Seriese spraken over de single.

Check 'This Is For The Ones' hier

Benito

Denkjedatikjekapotmaak

Door de echo’s en delays worden de frustraties bijna voelbaar en roept de track een gevoel van dissonantie op. Dat Benito zich laat inspireren door Mac Miller en Tame Impala is licht terug te horen in het soms jazzy en psychedelische geluid. De track heeft in de verte iets weg van Eminem’s ‘Love the way you lie’, maar dan Haagser, harder en zelfbewuster. Zo rapt Benito: “Ik wil dat jij gewoon weer blij bent, of je nou wel of niet bij mij bent. En of je leven nou slechter of beter is geworden sinds je mij kent.... Wij spraken Benito uitvoerig over de single en het complexe conceptalbum. Dit interview met Benito lees je hier.

Luister 'Denkjedatikjekapotmaak' hier

Murv

Veranderd

Je weet wel, dat meisje (of die jongen) waar je al jaren een oogje op hebt moet maar niets van je hebben. Omdat je ooit wat domme dingen deed, een verkeerde eerste indruk maakte of gewoon ronduit kinderachtig was. Echt duidelijk waarom wordt het nooit, toch blijven afwijzingen volgen. En dat is kut. Ongeveer dit gevoel bezingt Murv (kort voor Murvien Lacroes) op zijn tweede single 'Veranderd'. Want ja, mensen veranderen, en gelukkig vaak in de positieve zin van het woord. De deeltijd haarstylist en zangleraar zet op zijn eerste soloplaat ('GEEF NIET OP' was met Sondy en Kaascouse) een gevoelige R&B track neer met prima stem, strakke productie en een beetje autotune. En op de bijbehorende clip, die het kijken waard is, komt deze emotionele kwetsbaarheid mooi terug.

'Veranderd' luister je hier en de videoclip zie je hier.

Son Mieux

Tell Me More

Het festivalseizoen komt eraan. Met onder andere Concert at SEA, Spoorpark Live, Zwarte Cross, Sziget (!), Lowlands en Beatstad Festival lacht de zomer Son Mieux toe. Om de voeten van de vloer de krijgen brengt de zevenkoppige formatie in lijn met 'Multicolor' en 'This Is The Moment' nu 'Tell Me More' (niet te verwarren met de gelijknamige Azerbeidzjaanse inzending voor het Songfestival, red.) uit.

Viooltje, achtergrondzang, beetje pop, beetje groove en vooral heel veel energie van Camiel Meiresonne. Het trucje is al vaker gedaan, maar never change a winning team. De combinatie van deze ingredienten maakt ook deze nieuwste aanwinst van de Haagse formatie tot een oorwurm. "Someday, Somewhere, Someone, Tell me more", prima teksten om in een mensenmassa onder een zonnetje op een vertrapt grasveld mee te blèren.

Luister de single 'Tell Me More' hier. Gelijk meezingen? Check de video met songteksten hier.

Unit Nine

Mirrors In The Object

Unit Nine, wie? Nee, deze groep kennen wij ook niet. Iets nieuws, uit Den Haag, vet! De jazzhoppers lieten debuutsingle 'Mirrors In The Object' voor het eerst horen tijdens de sweet sixteen van PIP, want uitgebracht op PIP records. De jazz- en soulinvloeden zijn duidelijk hoorbaar. Geen zang, wel een hoop instrumentale kwaliteit. Saxofoon, gitaar, toetsen, drums en bas. Ieder instrument voegt een diepere laag toe aan de plaat die uiteindelijk tot een album met vergelijkbare sound moet leiden. De muzikale reis die aanvoelt als een jamsessie waar alle stukjes op hun plek vallen en de groove hoog is, is de volledige bijna zes minuten luisteren meer dan waard.

Luister 'Mirrors In The Object' hier. Wij waren overigens ook bij de releaseparty van de single, dit was tevens het zestienjarige bestaan van PIP. Lees het stuk hier.

Imbos

Laat Me Dansen

"Een ode aan de liefde, de liefde van mijn leven en de zomer" aldus IMBOS die op zijn socials nieuwste plaat 'Laat Me Dansen' omschrijft. Daar hebben we eigenlijk niets aan toe te voegen. De teksten "laat me dansen, laat me zingen, voor even en altijd" deden het lekker tijdens de energieke EP release van De Onheilsprofeet. Vooruit, een thuiswedstrijd, maar de voeten gingen van de vloer! Met hulp van Vera Baldé, Anouk de Ruiter en Stacey Space (alledrie van het Haags-Rotterdamse Dr Justice & The Smooth Operators) en een flink portie synth klinkt een fijn en blij meerstemmig geheel door de speakers. Later deze maand staat IMBOS in eigen stad op de planken bij Sniester.

'Laat Me Dansen' luister je hier

HYST

EP Uitgedoofd

Op Uitgedoofd brengt HYST met het eenjarige bestaan in zicht drie intieme, melodramatische maar ook grootse nummers uit. 'Uitgedoofd' was sinds begin dit jaar al wereldkundig, dat omschreven wij als "heldere zang van Lynn op een bedje van elektronische drums, piano en (weer, of nog steeds) cello". Nu is daar met 'Vooruit' en 'Rijp' een langere single of kortere EP. Hoe dan ook, drie nummers op een plaat.

De EP opent met de kwetsbare stem van Lynn van Heijst met begeleiding op piano tijdens 'Vooruit', waarop de percussie, strijkers en toetsen geleidelijk meer tempo en gelaagdheid brengen. Het nummer bezingt, hoe kan het ook anders, het naar de toekomst kijken ("Vind maar je weg, het gaat niet meteen [...] laat het niet los, laat het maar zijn.").

En op 'Rijp' horen we opnieuw strijkers, maar ook stevige beats en een stuk spoken word waarmee HYST de tekstuele rode draad op de EP doortrekt ("Voel ik nog wel, is dit een spel. Wat ik vertel, weer in de knel. De cirkel is rond, ik op de grond. Dus liefde is mooi? Ach hou toch je mond.") om het lied over pijn en mooie dingen achterlaten kracht bij te zetten. 

Stiekem staat er ook al een voorproefje van het nog niet uitgebrachte 'Vliegensvlug' op de socials. HYST is dus nog lang niet klaar met het delen van hartenkreten.

De EP 'Uitgedoofd' luister je hier.

Trenth

Scherven

Nieuwe single 'Scherven' klinkt precies zoals we van het spoken-word viertal Trenth gewend zijn: choquerend, absurd en bloedeerlijk. Gedurende dik zeven minuten neemt vocalist en tevens tekstschrijver Stern Drenth ons mee door een ware koortsdroom. "Schuif die scherven in m'n hoofd. Schuif die scherven in m'n lul. Schuif die scherven in m'n keel. Ik schuif die scherven overal". Geen enkel lichaamsdeel blijft gespaard. Alles gaat kapot. Het lichaam loopt leeg. Wanneer hij één wordt met de insecten die zijn lichaam zijn binnengedrongen, vindt hij de kracht en liefde die zij hem hebben gegeven. Dit krankzinnige, lugubere verhaal staat op een fundament van herhaaldelijke vervormde gitaarriffjes en een simpele maar aanstekelijke, baslijn. Trenth laat op Scherven zien dat ze groei doormaken. We horen veel meer variatie dan voorheen, maar al met al blijft het natuurlijk gewoon lekker roekeloos rammen. Op 2 juni zullen zij dit ongetwijfeld weer doen op Kaderock. 

Trenth was overigens ook de afsluiter op Barraka Bash. Daar waren wij bij. Lees hier hoe dat was!

Luister 'Scherven' hier.

Roos Meijer

Brother

Met haar nieuwe single 'Brother' overtreft Roos Meijer haar reputatie als sociaal betrokken alt-folk artiest. Onze traanbuizen vullen zich en kippenvel verspreidt over onze huid als we een intiem kijkje krijgen in de verhalen waarmee Roos thuis kwam na haar bezoek aan een Grieks vluchtelingenkamp. Begeleid door het Haagse Residentie Orkest, vertelt ze een verhaal over hoe een twaalfjarig Syrisch jongetje rouwt wanneer zijn broertje doodgeboren wordt na dat hij en zijn familie hebben moeten vluchten uit zijn door oorlog verscheurde land. Op sociale media laat de barmhartige activiste weten dit nummer op te dragen aan iedereen die iemand heeft verloren die ze nooit hebben kunnen leren kennen. Haar ervaringen, gecombineerd met de warme symfonieën die verzorgd worden door het Haagse ensemble, vormen een ontroerend geheel. Veel puurder dan dit hoor je het niet vaak.

Op 4 juni draagt Roos Meijer samen met het Residentie Orkest haar gehele repertoire voor in Paard.

Nu luisteren? Check 'Brother' hier.

Daytime Lingerie

Words I've Heard Before

Begin april - of was het nog eind maart? - bracht Daytime Lingerie nieuwe single 'Words I've Heard Before' uit, samen met een aantal remixes van nummers die we al kennen. We hebben de vergelijking met Blink 182 en The Menzingers al eerder gemaakt, en ook bij 'Words I've Never Heard Before' blijft die overeind staan. Is dat erg? Nee, zeggen wij, want Daytime Lingerie heeft op de single en de overige nummers genoeg pakkende hooks verzameld om, ondanks dat de opnamekwaliteit niet altijd even briljant is, de aandacht erbij te houden.

Luister 'Words I've Heard Before' hier.

My Girlfriend

Don't Part From Me

Na de doorstart van My Girlfriend moest het vooral leuk blijven voor de band. Naast de geweldige cover art bewijst ook de muziek dit. Met Don't Part From Me zet de band een vlot up-tempo stuk rock neer dat qua stijl doet denken aan All I Ever Wanted dat de band in februari nog uitbracht. Met de teksten zijn de heren sinds het zoete (I Should Eat More) Sugar een serieuzere kant opgegaan, maar dat doet niet af aan de energie van de plaat. Voor de liefhebbers: later dit jaar volgt nog een vierde nummer van deze set, waarna alles op EP te beluisteren zal zijn,

Luister 'Don't Part From Me' hier.

The Wishing Well

Dig.It.All Connection Complete

Tijd voor een geschiedenislesje: eind jaren 90 besloot de crème de la crème van de Haagse muziekscene onder de naam The Wishing Well samen muziek te maken. Denk aan leden van Hallo Venray, Tuesday Child, Easy Meat, Suburbs, Kane, Burma Shave en nog veel meer. Het collectief bracht twee platen uit -- een in 1999 en een in 2001 -- en die staan vanaf deze maand op Spotify. En alsof dat niet genoeg is, heeft een aantal van hen ook nog eens wat nieuwe nummers gemaakt. Het resultaat daarvan is ep Dig.It.All Connection Complete verschenen.

We kunnen het er lang of kort over hebben, maar wij zijn met al die doorgewinterde muzikanten die aan deze plaat hebben meegewerkt niet verbaasd dat er vijf uitstekende indierocknummers zijn uitgekomen. Met name opener 'Happy As Plan B' en afsluiter 'Power Drill' maken indruk. De vraag is hoe vaak The Wishing Well nog samen zal spelen, dus laten we deze plaat koesteren. 

Wil je The Wishing Well live zien? Kom dan op 5 mei naar het Bevrijdingsfestival op het Malieveld. Het gehele album, 'Dig.It.All Connection Complete', luister je hier.

Silver Lake

Debuutalbum Silver Lake

Na een jaar lang singlereleases van Silver Lake, gevormd door Marleen Hoebe en Jesse Koch, is de debuutplaat er eindelijk. Laten we gelijk met de deur in huis vallen: dit is een geweldige plaat. Sprookjesachtig op 'Hopelessly Romantic,' stevig doch gevoelig op 'Don't You Waste Our Time' en hitgevoelig op 'Put Me Under.' Over het algemeen is de vergelijking met The Last Shadow Puppets snel gemaakt, maar dan doe je Silver Lake toch tekort. Wonderlijk gearrangeerde nummers waar elk instrument gepaste ruimte krijgt en in alle gevallen vooral het liedje dienen. Zo stuwt een baslijn 'Greener Grass' naar een hoogtepunt, trekt de toetspartij op 'Under The Silver Lake' zich terug om het een mysterieuze vibe te geven en krijgt zang de voorste rij op 'Little Blue' puur om je dat fijne refrein in al zijn glorie te presenteren. Een diepe buiging.

Het album van 'Silver Lake' luister je hier.

Culture Vulture

How Will You Know What's Real?

Na een periode waarin enkel singles werden uitgebracht, is het album van Culture Vulture realiteit. In How Will You Know What’s Real bundelt het drietal (Barend Spaan, Connor Boshuijer en Rachman Tjahjono) alle eerder uitgebrachte singles met nieuw materiaal. Hierop is een variatie aan geluid te bewonderen. Zo begint The Sea met een lang spoken-word gedeelte voor de liefhebbers, is Black Sea Gold een lekker stukje ouderwetse garagerock, en is er met Warped ook wat voor diegenen op zoek naar wat meer mellow tunes. Al met al is er ruim 32 minuten aan materiaal, wat een hele hoop is voor een EP.  

Luister de plaat 'How Will You Know What's Real?' hier en beleef het zelf.

Alkaloid, cosmox, Juxtapoison en veel andere

Antilounge #36

Het is alweer even geleden dat het progressieve elektronische label Antilounge ons een verzamelaar in de schoot werpen. De zesendertigste release is weggelegd voor fijnproevers van elektronische muziek in de breedste zin. Waar cosmox met 'Poly Memory' een meer melodische naast acid neigende werk presenteert daar staat een rammende gabberplaat 'Mosh Pitcher' van OK SJON tegenover. Opvallend is de aanwezigheid van Juxtapoison, die stond namelijk op Antilounge nummer 9. 'Bronze age collapse' schuurt tegen het duistere aan met een rits aan onnavolgbare ritmes die je een vervreemd gevoel geven. Antilounge is er voor iedereen die vooral verrassende geluiden, beats en stijlen als één wonderelijke trip willen ervaren.

Luister 'Antilounge #36' hier.

Merle

Dansen Op Tafels

Merle is één helft van Carlijn & Merle en onderdeel van Brynja als achtergrondzangeres. Nu treedt ze op de voorgrond met de Haagse producer LUVR op 'Dansen op Tafels.' De associatie met Eefje de Visser is snel gemaakt, door de opzet van de song. Op teksten die open staan ter interpretatie, zoals "druk aan het praten met de avond" en "en als de tijd hier stopt" bezingt Merle een dromerige avond stappen. De onderliggende beat functioneert als een langzaam brandende kaars die rustig met haar vocalen danst. Door subtiele stemveranderingen en lichte wisselingen in de beat maakt de song rijp voor herhaling. Erg is veel oog voor detail, want ook het begin en het einde van 'Dansen Op Tafels' sluit naadloos op elkaar aan. Heerlijk.

Luister 'Dansen Op Tafels hier.

Pat Smith

Sensimilla

Een track uitbrengen op 20 april, genieters van het groene kruid weten wat dat betekent. 'Sensimilla' van Pat Smith verwijst naar Cannabis sinsemilla. Dit is de vrouwelijke Cannabisplant die niet bevrucht is en daarom geen zaden ontwikkelt, waardoor de concentratie cannabinoïden en terpenen toeneemt. Zalig. De song zelf is ook erg onconventioneel voor Pat Smith, want zijn kenmerkende vocalen ontbreken en het werk is eerder uptempo dub dan reggae. Desalniettemin is het een soundsystem waardig werkje, die zelfs als slowed down versie is uitgebracht. Happy belated 4/20 allemaal.

Luister 'Sensimilla' hier.

Bleedroot

SAUS

Zou Bleedroot een reden hebben om alle nummers op ep Saus 4 minuten en 57 seconden te laten duren? Het antwoord is vast wel, want tweede nummer 'Teethless Cuisine' is na 2:42 al afgelopen en wordt gevolgd door 2:15 aan stilte. Iets soortgelijks gebeurt op 'Pitty Partty' en 'Krabbenmand'. Het is een mysterie en misschien komen we er ooit achter. Spannend.

Anyway, Bleedroot maakt rudimentaire feministische rammelpunk en heeft, afgaande op de instabio, een tamelijk uitgesproken mening over zaken die op Saus niet onder stoelen of banken wordt gestoken. Het resultaat is een vijftal nummers met een afwisselende gradatie van felheid waarvan met name het eerdergenoemde 'Teethless Cuisine' al rap blijft hangen. 

Luister de EP 'Saus' hier.

driewieler

Houdbaarheidsdatum

driewieler blikt met 'Houdbaarheidsdatum' terug op een relatie, waarvan je net als bij een doos eieren van tevoren al weet: dit blijft niet lang goed. Julia, Silas en Thomas zorgen voor een lekkere spanningsboog, in zowel harmonie als klank. Een kalm doch opzwepende gitaarpartij duwt de zangstemmen langzaam naar voren. Om de zoveel zinnen zwellen de stemmen op in volume. Hierdoor wordt je als luisteraar geforceerd om een climax te verwachten, maar die weten ze netjes uit te stellen. Het is steeds een grote stap naar voren en dan weer een stapje terug. Dan drums en dan een elektronische beat. Door te spelen met volume, intonatie en tekst weten ze met minimalistische instrumentatie je aandacht erbij te houden. Dan doen ze opeens een grote stap terug, alleen de gitaaraanslag is nog te horen. Ja, daar is 'ie dan! Recht in je gezicht. Ondertussen zing je mee: "ten minste houdbaar, maar toch allang voorbij." 

Luister 'Houdbaarheidsdatum' hier

Lights On The Lake

Easy

Lights On The Lake doet even rustig aan. En nee, we hebben het niet over de kwaliteit van de muziek, maar over EP 'Easy.' Op de titeltrack horen we een Foals-geïnspireerde funky track met herkenbare samenzang. 'Fool For Your Love' omschreven we eerder als "het funky gitaartje en de springerige baslijn insinueren dat we met een lekkere dansvloerstamper te maken hebben, maar de drums lijken dit pas in het refrein te beseffen." 'Beaks' en 'There You Go' volgen deze lijn en daar is helemaal niet mis mee. Het getuigt dat Light On The Lake een eigen smoelwerk heeft gekregen en dat is veel waard in de muziekwereld.

Luister EP 'Easy' hier.

FUZZY TEETH

People Jazz

Fuzzy Teeth is het soloproject van Anthony Koenn en bracht afgelopen jaar al enkele singles uit die zeer goed werden ontvangen. Meer dan eens kwam de naam langs in lijstjes met tofste Haagse acts onder artiesten.

Nu worden de reeds uitgebrachte singles gebundeld met nieuw materiaal in de EP met de naam People Jazz. Hierop vinden we On Fire en Horsefighter, nummers die al eerder in de Haagse Nieuwe zijn voorbijgekomen, maar ook openingsnummer TROUBLE! waarin met geluidsvervorming wordt geëxperimenteerd, More Than I Know waarin met oude audiofragmenten uit films/series wordt gespeeld, en loopintermission 17.09.2019 16:22. Die laatste is gewoon een (mooie) intermissie met een interessante naam. Hoogtepunt van de EP blijft het mellow On Fire, maar de gehele plaat is het luisteren meer dan waard.

Luister EP 'People Jazz' hier.

SOPHY

Maybe They Will

Eline van Liere, ooit van Replayced, keert terug met song over zielenleed en hartzeer. Op tranentrekker 'Maybe They Will' bezingt Eline als SOPHY de twijfelachtige gevoelens die weleens opborrelen in een relatie, gepaard met introspectief piekeren. "And not everything lasts, but she believes in love so maybe they will." De krachtige stem van Eline walst over een fijne steelgitaarpartij van David Gram. En de song kent nog een paar Haagse bekende, zo bespeelt Robin Brock (Glashart) piano en horen we backing vocals van Ava Nova. Productie is afkomstig van Benjamin Lampe en Tim Biesta. Een voortreffelijke eerste single. Wij zijn benieuwd wat er nog meer uit de koker van SOPHY gaat komen.

Luister 'Maybe They Will' hier.

LIEN

Als eiken balken barsten

LIEN heeft met 'Als eiken balken barsten' een overvrolijk liedje dat vooral ingaat op het feit dat het houtwerk "barst als het niet goed genoeg heeft gerust." Het is zo'n song die vooral weggelegd is voor een select groepje muziekliefhebbers. Qua zang, begeleiding en uitwerking is het meer dan prima. Toch heeft het een duidelijk theateresk randje, een onvermoeibaar snufje kleinkunst. Zo'n kleine drie minuten walst het nummer precies waar je verwacht het heen te gaan, daardoor luistert het makkelijk weg en geeft het je verder niet zoveel mee. Ach, wij worden er in ieder geval even vrolijk van.

Luister 'Als eiken balken barsten'' hier.

Colin Enrico

We A One

Aangezien we hier lang hebben moeten wachten op de zon zijn sommigen hem zelf maar op gaan zoeken. Haagse reggae-genieter Colin Enrico heeft tijdens de ramadan een clip in Egypte opgenomen met heuse kamelen en de pyramides op de achtergrond. In We A One betuigt Colin zijn dankbaarheid voor de zon en de blauwe lucht. Om alvast in warmere sferen te komen en de liefde te voelen zit je hier in ieder geval goed.

Bekijk 'We A One' hier.

Mis je een Haagse Nieuwe?

Zelf muziek gemaakt? Of wil je iets doorgeven dat op de lijst moet? DAT BEPALEN WIJ ZELF WEL. Maar mail je tips vooral naar info@3voor12denhaag.nl en wie weet staat jouw favoriete release de volgende keer te pronken tussen de andere Haagse Nieuwe muziek.

Het hele jaar door verse muziek uit de hofstad? Volg de playlist onderaan.