Met Haagse Haakjes gaan wij op zoek naar het onontdekte van Den Haag, binnen en buiten de stad. Den Haag is in de afgelopen jaren zoveel culturele plekken verloren dat je je begint af te vragen: wie vullen dit gat op? Wij bezochten Barraka Bash in het Binckhorstgebied. Deze maandelijkse bandavond bestaat nog geen jaar, maar medeorganisatoren Mike Eelkema en Bouke Aandewiel kijken nu al ver vooruit in de toekomst. Wij ondervragen ze over Barraka Bash en bezoeken een editie.

Luikse wafels en Brouwers pils in overvloed

In de pub O’Casey’s verzamelen enkele supporters zich voor de wedstrijd Feyenoord tegen Roma. Nietsvermoedend gaan we het gesprek aan met Mike & Bouke. “Het is klein begonnen met vier bands de eerste keer. We dachten ‘laten we het gewoon proberen’, want de plek hadden we al. Het concept is als volgt: je vraagt een band en die kent weer een andere band en zo heb je via elkaars connecties een avondvullend programma. Het genre maakt niet uit–afgezien van coverbands en acts met ellenlange jamsessies–maar het moet wel matchen zodat de genres niet te veel uit elkaar lopen. Wij zijn de initiatiefnemer, al organiseren we het uiteindelijk samen met de bands.” En hoe zorgen ze ervoor dat bands komen opdagen? “Deze zijn voor jou.” Een luikse wafel en een halve liter Brouwers pils komt tevoorschijn. “Wat wij vervolgens de bands bieden zijn Brouwers pils en luikse wafels. In overvloed.” Die laatste combinatie is als het ware het handelsmerk van Barraka Bash.

“Barraka Bash draait niet op subsidie of inkomsten en we verkopen daarbij ook niets. Het is echt een avondvullend programma van bands voor bands door bands. Doordat we zelf in band spelen, weten we wat bands doormaken. Wij willen ons daarbij, in tegenstelling tot andere venues, ook hardmaken voor randzaken zoals de promotie. Het is echt samenwerken met de bands, qua opzet, selectie en productie van de avond. Hier kan je niet aankomen met blauwe m&m’s op je rider. En willen we ervoor zorgen dat alle bands die spelen gewoon vet zijn. Er is geen sprake van één goede band, waar de rest als randprogramma aanvoelt.”


© Maxime de Bruin

Niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit

Laten we even stilstaan bij het matchen. In welke zin moeten bands bij elkaar passen, wat zegt dat over het creëren van een succesvolle avond? “Dat het gewoon toffe muzikanten zijn, dat klinkt oppervlakkig maar hier doelen we op iemand zijn persoonlijkheid en karakter. We zoeken geen artiesten die na het optreden in een hok verdwijnen en verder niets meer meekrijgen van de avond. Bands krijgen door de sfeer die we neerzetten de ruimte voor onderling contact en blijven daardoor ook naar de andere bands kijken. Hierdoor leggen we als het ware een Haags muzieknetwerk aan. Bandleden geven ons nu al de feedback dat ze er de volgende keer bij willen zijn, gewoon als bezoeker.”

Organisatorisch gezien is Barraka Bash vooral doen, knopen doorhakken en achteraf bespreken wat er goed ging en wat minder. Dat is het recept voor een alsmaar beter wordende Barraka Bash. Bouke vat dat samen als “een niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit.” Ideeën en plannen zijn er genoeg, “misschien willen we wel iemand in het publiek een goochelact laten doen.” De mate van enthousiasme waarmee Mike en Bouke vertellen over Barraka Bash werkt aanstekelijk. Bouke vult met een glimlach aan: “die lichtshow moet er echt komen.” Mike bedenkt ondertussen “misschien willen we wel Tom & Jerry filmpjes tussendoor laten zien, zodat zelfs mensen met een korte spanningsboog continu iets beleven. Of we maken van een halve liter Brouwers pils een wisselbokaal.” Het moge duidelijk zijn, de plannen voor Barraka Bash zijn in het hoofd al ver in de toekomst vastgelegd. De gedrevenheid om Barraka Bash door te zetten schijnt door in het verhaal. “Uiteindelijk moet Barraka Bash gewoon heel groot worden met buiten een snowboardslope,” vertelt Mike grappend. Toch zit er een serieuze en ambitieuze ondertoon in. Wij zijn in ieder geval benieuwd of we dit over een paar jaar daadwerkelijk terug gaan zien.

© Maxime de Bruin

"Misschien maken we van een halve liter Brouwers pils wel een wisselbokaal"

Mike Eelkema

Dat de entree gratis is en je eigen drinken mag meenemen is bewust onderdeel van de Barraka Bash-filosofie. Dit maakt Barraka Bash laagdrempelig en toegankelijk. Je bent niets kwijt als bezoeker om eraan deel te nemen. Daarin stellen de organisatoren zich nederig op: “hiermee laten we zien dat het vet is en dat het kan.” Animo is er genoeg, want de organisatoren krijgen soms wel meerdere berichten van bands of ze kunnen spelen, “dat zijn soms wel zeven berichten inclusief hele boekwerken waarin ze aangeven wat ze allemaal doen.” Kortom, bands staan in de rij om te spelen. En dat typeert niet alleen de aanwas voor Barraka Bash, maar ook hoe graag bands in Den Haag willen spelen.

Bouke en Mike vatten het motto van Barraka Bash samen als: “Soms wil je gewoon domme dingen doen.” En met die woorden in het achterhoofd bezoeken we een editie van Barraka Bash. Ondertussen zwellen de voetballeuzen op, want de wedstrijd Feyenood - Roma is in volle gang. Een duidelijker signaal om af te ronden is er niet.

© Maxime de Bruin

Narco’s, sloopdiensten en bluesrock

Aan de Polluxstraat in het industriegebied de Binckhorst wordt Barraka Bash gehouden. Publiek heeft zich al vroeg verzameld voor een loods. Als je om je heen kijkt zie je met grafitikunst versierde muren en zowel verloederde bedrijfsgebouwen als nieuwbouw. Aan de loods zit een kleiner deel vast—hier gaat het plaatsvinden. Buiten zijn er enkele picknicktafels en een vuurkorf. Binnen mogen vijf gemaskerde figuren onder het motto ‘Keep it narco’ de avond aftrappen. De zelfbenoemde outlaws in Hurricane Joe zingen over het gewelddadige leven als een voortvluchtige, met passende cowboyhoeden, laarzen en outfit. Een huwelijk tussen de stilistische aanpak van Orville Peck en de outlaw countryplaten van Johnny Cash. Terwijl een geur van wierook en brandende kaarsen in de lucht hangt horen we teksten als ‘drink the pain away.’ Makkelijk te volgen, maar divers genoeg in de dynamiek om de aandacht vast te houden. Drie keer Yeehaw.

Buiten brandt inmiddels de vuurkorf, een letterlijk opwarmertje voordat de Engelse The Shits het podium betreedt. Een bijzondere aanvulling van de avond, gezien de herriemakers Roadburn 2023 mochten opwarmen. Het laat zich omschrijven als rock 'n sludge. The Shits uit Engeland maken als grauwe sludgeboeren zompige rock 'n roll met een eeuwig boze blik. Consistente, doch eentonige drumpartijen en opzwellende riffs typeren de set. Af en toe verrast drummer Harry Rogers met een snerpende drumfill, maar het blijft vooral bij vurig ramwerk. Vocalist Callum Howe drinkt als een bezetene, we tellen tussen twee songs zeker drie biertjes. De lege blikken vliegen door de lucht of worden vermorzeld. Uw recensent loopt boos weg.

© Maxime de Bruin

Hurricane Joe @ Barraka Bash

© Maxime de Bruin

Hurricane Joe @ Barraka Bash

© Maxime de Bruin

The Shits @ Barraka Bash

© Maxime de Bruin

The Shits @ Barraka Bash

© Maxime de Bruin

De variatie zit er vanavond goed in, want Brian’s Garage speelt opzwepende bluesrock voor zwiepende haren. Denk AC/DC doet Pink Floyd met dezelfde tomeloze energie. We worden verrast door de stompende baslijnen van Wijnand Bijdevier en zanger Richie Elia staat geen moment stil. Hij swingt zo dat het onderliggende tapijt alle kanten op schuift. Als feestelijk toetje vliegt er een gouden rookworst door de zaal. Het geeft de strakke set een onbedoeld komisch karakter. Wanneer Richie wordt opgetild door twee bezoekers blijkt maar weer: “soms wil je gewoon domme dingen doen.”

Haagse amateursloopdienst Trenth in geluid sluit Barraka Bash af. Vocalist Stern Drenth weeft stukken geschreeuw aan elkaar begeleidt door meerdere muren van geluid. Rechter voor zijn raap kan niet, herhaaldelijke ritmes en teksten ontmoeten elkaar in een punkesque ballet. Een greep uit het trenthjargon: ‘Ik heb een stoel gemold. Heb een stoel gemold.’ en ‘Ik kan nooit meer slapen. Ik kan nooit meer gapen.’ Met een ontbloot lijf en gescheurde broek krijst Stern met een overstuurde en schelle stem de teksten. Zijn bandleden volgen al snel zijn voorbeeld door ook het bovenlijf te tonen. Uiteindelijk is Trenth vooral veel van hetzelfde. Desalniettemin een fijne beukband om de avond mee af te sluiten.

© Maxime de Bruin

Brian's Garage @ Barraka Bash

"Alsof je elke maand een verjaardag viert waar je vanaf het begin bij wilt zijn."

Mike Eelkema
© Maxime de Bruin

Trenth @ Barraka Bash

© Maxime de Bruin

Trenth @ Barraka Bash

In zijn geheel is de filosofie van Barraka Bash vooral lol hebben door het organiseren van een gezellige avond waar je af en toe iets doms kan doen. Dat straalt ervan af. Gevoel geven van erbij horen, met elkaar praten saamhorigheid. Niet alleen spelen, maar ook terug willen komen. Een editie van Barraka Bash is zoals Mike dat mooi samenvat: “alsof je elke maand een verjaardag viert waar je vanaf het begin bij wilt zijn.”

Wie is Barraka Bash?

In oktober 2022 begon het idee om Barraka te organiseren, waarvan dit de vijfde editie is. In totaal zijn er vijf organisatoren die de avond een werkelijkheid maken. Van links naar rechts: Charlie den Dulk (Woededebaas), Marc Roelofsen (Midnight Marc and the Invaders), Joey Caspers (oprichter Loungefest, Noordwijkerhout), Mike Eelkema (Mye_Taai en Woededebaas) en Bouke Aandewiel (Midnight Marc and the Invaders).