Tijdens de laatste fysieke editie van Winterfest liepen wij nietsvermoedend een zaal binnen waar onze trommelvliezen kapotgescheurd werden door een van de energiekste bands van die avond; Bleedroot. De band die toen nog onder de noemer Beetroot knetterharde 'vegetable' punk maakte, speelde de zaal stuk. Sinds dat moment zijn wij op zoek gegaan naar een reden om de band te spreken, maar mede door de pandemie bleef dit moment uit. Nu is de band van naam veranderd en staat binnenkort een optreden bij Radio Tonka op het programma. Voor ons eindelijk de opening voor een gesprek waar we naar op zoek waren.

"De band is op mijn slaapkamer begonnen.", vertelt gitariste Maxime. "Ik schreef liedjes maar kan eigenlijk helemaal niet goed zingen, dus ik ben toen op zoek gegaan naar een zangeres. Dat is heel erg snel geëscaleert naar deze band." Kort daarna sloten drummer Süs en bassist June zich aan en nu speelt de band een jaar of twee ook live. Na het vertrek van de vorige zangeres sloot Natalia zich aan bij de band en Bleedroot was geboren. 

De behoefte om deze band op te richten kwam voor een deel voort uit een obsessie met Nirvana en andere badass grungebands laat de band weten. "Maar ook de behoefte om onze standpunten naar buiten te brengen, speelden mee.", vertelt June. Dat activisme is een van de dingen die direct opvallen aan Bleedroot. Want elke song lijkt een mening uit te dragen.

Poëziechiatrie?

"Het vertalen van je emoties naar gedichten en op die manier leren leven met je issues. De therapeutische werking van woorden."

Activisme

"Wij vinden van de wereld, haha", lacht Süs. "En we zijn niet bang die dingen te zeggen. Sterker nog: we schreeuwen ze.", voegt June toe. Maxime legt uit op welke manier Bleedroot het activisme uit probeert te dragen. "We zijn vooral ongeremd feministisch. We zijn ook niet bang ons daarover uit te spreken." Süs voegt toe: "Feminisme vinden wij geen vies woord." Volgens de band is dat het grootste issue dat geadresseerd wordt. "Maar ook machtsverhoudingen, klimaat, mentale problemen en nog veel meer wordt aangekaart in de muziek.", gaat de band verder.

Het zijn dingen die volgens de band zo snel mogelijk de wereld uit geholpen moeten worden. In 'Bleeding On A Rollercoaster' wordt bijvoorbeeld de demonisering van ongesteldheid aangepakt. "Daar schreeuwen we letterlijk: 'Ik bloed uit mijn gat', en daar moet je het maar mee doen." Op deze manier probeert de band een stem te geven aan hun gedachtengoed. "Hoe klein je podium ook is, als je een podium hebt moet je dat gebruiken. Er moet iets veranderen in wat nu als normaal wordt ervaren." Door de onderwerpen uit de taboesfeer te trekken probeert Bleedroot daar een steentje aan bij te dragen.

“Als je een podium hebt moet je dat gebruiken.”

Nieuw materiaal

Van de band is nog geen materiaal online te vinden. Dat komt omdat de opnames die de band gemaakt had, allemaal nog met de vorige zangeres gemaakt zijn. "We willen zodra het weer kan de studio ingaan met Natalia erbij, zodat we echt dingen kunnen uitbrengen." Dat wil niet zeggen dat de hele catalogus van songs op de schop moet. "We schrijven alles zelf en alleen de dingen die gemaakt zijn door de vorige zangeres worden niet meer gebruikt. Maar we zijn ook nog bezig met nieuw materiaal, dus wie ons een beetje kent zal niet alleen maar bekende songs horen.", vertelt June.

"We willen ook weer gewoon spelen!", schreeuwt Süs nog net niet uit als we vragen naar de toekomst. "We willen onze boodschap weer delen met de luisteraar." Dat is natuurlijk een veel gehoorde kreet onder veel muzikanten. Gelukkig voor de band staat binnenkort het eerste optreden in de nieuwe formatie gepland. "Op 17 april spelen wij bij Radio Tonka met Lifeless Past, daar hebben we erg veel zin in.", vertelt Maxime.

"We willen onze boodschap weer delen.”

Tsjechië

09:30

"Ik breng liever een plaat met tekstenboekje uit dan een bundel..."