Melodisch, hoekig en vooral groots. Zo moet de muziek van James Burki klinken. De band (met gelijknamige frontman) maakt muziek voor de stadions met anthemische refreinen die je bijblijven tot lang nadat je ze voor het eerst hoorde. In de drie jaar dat muzikant Burki nu als frontman bezig is, was er nog geen EP. Tot nu, want de band releaset vandaag 'Dreaming'. In een park spreken wij af met James en gitarist Jurre Kleiberg.

© Zoë van der Zanden

In de tijd dat de band James Burki bestaat, hebben wij ze nooit gesproken. Vandaar dat we eerst een prangende vraag stellen: Waarom is de band vernoemd naar de zanger, er zitten toch meer leden in? "Ik begon ooit als solo-artiest. Ik had wel een band om me heen maar het was mijn project. In de tussentijd zijn we een band geworden, maar we vonden de naam cool genoeg om te behouden.", aldus Burki. Volgens de zanger is het ook niet ongemakkelijk aangezien er zat bands zijn die naar iemand vernoemd zijn. "Kijk naar Lukas Graham of Jason Waterfalls, ook bands met een persoonsnaam. Voor ons is het niet vreemd. Ik krijg steeds meer het idee dat ik naar de band vernoemd ben en niet andersom."

Toch is de persoon James Burki van essentieel belang geweest voor de band. De act begon als zijn afstudeerproject aan het Albeda College, waar de muzikant als producer en songwriter aan de slag moest. "Ik heb in die tijd heel veel songs geschreven, maar alleen bij 'Brother, We're Here To Dance' had ik het idee dat ik mijn stem gevonden had.", vertelt James. Na de release van 'Brother' ging James aan de slag met het verder uitwerken van zijn sound. "Ik heb er lang over gedaan om mijn stem te vinden, daarom duurde het zo lang voordat de volgende single, 'High With Me', uitkwam."

James Burki is:

  • James Burki - Zang/gitaar
  • Jurre Kleiberg - Gitaar/zang
  • Philip Christopher - Bas
  • Wessel Hissink - Drums

"Er is ook een hoop aan vooraf gegaan.", aldus Burki. “Ik heb met wat verschillende bezettingen gespeeld, maar toen was het nog wel echt zoeken naar wat het zou worden.”  Toen er op een gegeven moment een wat vastere groep ontstond rond James Burki liep het ook wat beter. "In een van de eerste bezettingen, ten tijde van 'Brother', was al met Wessel Hissink, met wie ik muziek maak sinds ik begonnen ben met muziek maken. Hij is mijn muzikale broeder. Verder speelde ik toen met Philip Christopher en Jan Paardekooper." Alleen die laatste zit niet meer in de band, maar is volgens Burki nog wel nauw betrokken.

Na Paardekooper kwam Jurre Kleiberg als gitarist. "De intentie van de act was anders vroeger. James wilde zijn liedjes ten gehore brengen, hij wilde een show doen en zocht een band. Later toen ik er ook bij zat, werd het duidelijk dat wij niet meer als sessiemuzikanten door wilden, maar echt de band wilden zijn.", vertelt gitarist Jurre Kleiberg. Volgens de gitarist was het vrij snel duidelijk dat alle neuzen dezelfde kant opstonden en iedereen offers wilde brengen voor de band. Burki vult aan: "Waarom zou je er dan geen gebruik van maken. Iedereen wilde een stapje extra zetten voor de band en we zijn ook nog eens vrienden. Het voelde goed."

Sound

"Al de songs op deze EP zijn misschien wel geschreven door mijzelf, maar we hebben ze als band getackeld. We zijn als band echt gegroeid in het ons eigen maken van een song.", aldus James. Aangezien alle vier de songs van de EP eerder al uitkwamen als single, is de kortspeler iets minder traditioneel. "Ja, de mensen kennen de songs al. Maar we wilden alles al op plaat hebben staan." De enige song die iets anders is dan de singleversie is de oudste van het stel; 'Brother, We're Here To Dance'. "In twee jaar word je ook een betere producer", vertelt Burki. "Ik vond 'Brother' met de originele productie niet passen bij de rest van de EP. Dus heb ik de gehele productie, van drums tot zang, in een 2020-jasje gestoken." Op welke manier de sound nu anders is, kan Jurre goed uitleggen. "Het is meer gaan hangen tussen een live-sound en een productie-sound. Terwijl het eerst veel geproduceerder klonk. Wat we nu live doen komt dichter bij hoe het klinkt op de opname. Maar bij nieuwe songs kan de sound ook weer anders zijn, misschien wat elektronischer of juist een andere kant op."

Die grootse sound is ook wat de muziek van James Burki zo kenmerkend maakt. Het is erg poppy en lijkt gemaakt voor de grootste stadions, niet heel gangbaar in deze tijd waar veel gitaarbandjes juist zo korzelig en rammelend mogelijk lijken te willen klinken. "Ja, dat komt door een aantal van onze invloeden.", begint de frontman. "Acts als Angels & Airwaves zijn van groot belang bij het vormen van onze sound." Jurre wil daaraan toevoegen dat ook de boodschappen die James in zijn teksten kwijt wil het beste passen bij dat weidse. "Een underground punkbandje met dit soort teksten zou een beetje vreemd zijn."

© Zoë van der Zanden

Dreaming

De EP heet Dreaming, iets dat goed bij de boodschap in de songs van James Burki past. Veel wordt er gezongen over hoe het is om jong en onbezonnen te zijn. "Vroeger was het een droom om met een band muziek te maken, daarna werd het een droom om een plaat uit te brengen. Die dromen worden steeds groter en steeds mooier.", vertelt de zanger. Volgens de frontman is die toewijding en ambitie de start van de band geweest. "Dromen najagen, als dat niet een te vaag verhaal is." Wat die dromen dan precies zijn? "Op het moment klinken die dromen erg zakelijk", aldus Jurre. "Samenwerkingen met labels en partijen. Maar ook dingen als supportshows bij grotere acts. We zijn ons aan het ontwikkelen als band en als merk, daar hoort groeien bij." 

Volgens Jurre wil de band ook een soort beweging starten. Mensen die zich vereenzelfigen met de muziek van de band. "Het zou mooi zijn als we een soort van movement zouden zijn. Mensen die ergens bij kunnen horen als ze naar onze shows komen. Een gevoel van saamhorigheid rondom onze muziek. Daar leent het zich ook heel erg voor."