Papa en muzikant #2 Papa en muzikant #2

Na de diensttijd was het tijd om de haren los te gooien. Een zwoele Zweedse zomer volgde. Leo grijnst bij het ophalen aan deze herinneringen: “Een Engelsman moest naar huis omdat zijn moeder was ziek geworden, maar hij had geen geld voor de reis. Ik leende hem 150 kronen. Hij zei: ”If you were a girl I would kiss you!” en bood mij, als onderpand, zijn National Resonator-gitaar aan. Die heb ik niet aangenomen, die was véél meer waard.”

Zijn geld en de man zag hij nooit terug, maar de wens om zelf ook een Resonator gitaar te bezitten bleef wel bestaan. Zo’n 45 jaar zelfs. Remy: “Op zijn 65e verjaardag heb ik hem zo’n gitaar cadeau gedaan. Je had zijn blik moeten zien.”

Wat wil je later worden?
Het antwoord op de vraag die Leo’s vader hem stelde: “Wat wil je later worden?” bracht hem naar Den Haag. Hier studeerde hij namelijk twee jaar aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten om tekenleraar te worden, totdat hij erachter kwam dat hij muziek toch echt veel leuker vond.

Leo: “De omslag kwam in de jaren ’60, toen ik gitaar speelde op een feest in ’t Gooi. Daar ontmoette ik Antoine Gerzon Lohman (kornet) en Ge van de Pol (piano). Zij wilden een bluesgroepje oprichten en zo ben ik The Low Down Bluesgroup 65 ingerold.”

Deze band won het befaamde Loosdrechts Jazz Concours. Een van de juryleden wilde met Leo wel een soloplaat opnemen. Dat werd ‘It’s no use.’ “Het is geen hit geworden maar werd wel leuk gedraaid.”

Vanaf daar is zijn muziekcarrière begonnen, hoewel Leo er altijd wat naast heeft moeten doen om de kost te verdienen. Zoals het inspreken van onder andere boeken en postordercatalogi voor de Nederlandse Luister- en Braillebibliotheek en als docent aan de Haagse muziekschool Het Koorenhuis.

Remy: “Vanaf die tijd Ik ging ik mij steeds meer interesseren in Dj’s. Op onze vakanties naar Cap d’Agde in Zuid Frankrijk , had je club Amnesia. Daar stond ik mij dan te vergapen aan de dj-booth, ik vond die gasten zo cool!”

Volwassen worden lukt Remy niet zo goed. Hij ging jong van school, uit huis, had verschillende baantjes, dook vol enthousiasme het Haagse uitgaansleven in, probeerde van alles uit en was, eufemistisch uitgedrukt, een ‘boefje.’

Zijn broers, Erwin en Michiel, gingen uit in de vermaarde nachtclub Roxy in Amsterdam en namen hun achttienjarige broertje een keertje mee. Remy: ”Na een half uur wist ik het. Dit is het! Dit is mijn toekomst.”

Leo: “Ik weet nog dat Remy zei: ‘Ik weet wat ik wil. Ik wil mixen.’ Ik wist niet eens wat hij bedoelde. Toen ben ik maar eens mee gegaan naar de Roxy om te kijken. Het is niet mijn wereld, wàt een herrie. Je kon alleen maar schreeuwend met elkaar praten, maar ik zag wel dat hij daar gelukkig was.”

DJ-Vader
Remy had zijn focus gevonden, dj-en. Zijn broers gaven een cassettebandje met een mix van hem aan -de toen reeds beroemde dj- Joost van Bellen. Hij was onder de indruk en Remy mocht een keer komen meedraaien. Remy: “Na een half jaar stond ik in de tempel Roxy te draaien en werd ik aangenomen als ‘resident dj.’ Ik zie Joost als mijn dj-vader, ik heb zoveel van hem geleerd.”

Joost van Bellen: “Oei! Ik zie mezelf niet als vader, maar eerder als oudere broer. Misschien wel eentje die een vaderrol op zich heeft genomen. Aan mijn hand heeft hij zijn eerste stapjes mogen doen. Ik kreeg in die tijd stapels cassettebandjes van allemaal beginnende dj’s die in de Roxy wilden draaien. Ik luisterde naar alle bandjes, maar 99% viel eigenlijk na de eerste 15 minuten al af.

Behalve die van Remy. Hij begon met klassieke muziek, geloof ik. Dat viel meteen op. Bovendien zat er een foto bij… Of had hij me het bandje zelf gegeven? Dat weet ik niet meer, maar ik weet wel dat het een goede verschijning was, een knappe jongen met charisma. Dat kan ook belangrijk zijn als je dj wil worden.

Ik heb hem dat verteld, en dan vooral over dat begin met klassieke muziek. Mijn advies was toen: blijf vooral jezelf en wees eigenwijs, zorg dat je blijft opvallen en doe geen concessies.”

Wijde wereld
Na ruim 3 jaar ging Remy de wijde wereld in. Letterlijk. Hij werkt en draait over de hele wereld samen met de groten der aarde en wint vele prijzen. Tegenwoordig is zijn werkterrein iets kleiner geworden, maar de passie is zeker gebleven. Naast zijn optredens is hij met een aantal horecaprojecten bezig: HOOP en The Beer Garden.

Remy: “Ik wil niet alleen als investeerder actief zijn, maar ook werkelijk onderdeel uitmaken van de dagelijkse gang van zaken. Dus draai ik af en toe op feesten in de Hoop maar draai ik bijvoorbeeld ook lekker mee in de keuken.”

 

Leo: “Tegen mijn pensionering begon ik weer met optreden samen met een oud-leerling, Joaquin Lorenzo. Ik treed nu nog steeds lekker op en ben ook weer aan het schrijven geslagen. In 2003 heb ik het album ‘Faces’ opgenomen bij mijn achterbuurmannen in de kelder; The Basement Brothers. Hans Vandenburg wees me op het bestaan van de Sahara Studio van Henk Koorn (Hallo Venray). Henk en ik kunnen het uitstekend met elkaar vinden, hij maakt de koffie en ik neem wat lekkers mee, met hem maakte ik de cd ‘Sahara Sessions’. Op ongeregelde tijden kom ik weer met iets nieuws, waarvan ik denk dat het wel wat is. Er staat nu weer wat op stapel. Een nummer waar ik heel erg blij mee ben: ‘Old Friends.’”

Old friends travel with us

On our schoulder

In our heart.

Leo: ”Ik ben heel erg gesteld op oude vrienden. Die moet je in de gaten houden, sommigen kruipen achter de geraniums. Nou ja, Hans Vandenburg niet, die is ook weer opnieuw begonnen met Gruppo Sportivo.”

Father & Son shine
Leo zet de ‘house-herrie’ van zijn zoon niet op, maar herkent de stijl van Remy wel. Andersom vormt de muziek van Leo ook geen directe inspiratiebron voor Remy. Remy: “Ik draai dan misschien niet dagelijks zijn muziek, maar ben wel super trots op hem. Ik heb de genen, de muzikale opvoeding en de drive van hem meegekregen. Ik teken ervoor om ook op die leeftijd  nog zo volop met muziek bezig te zijn. Als eerbetoon heb ik de grootste hit van mijn ouders ‘Run to the sunshine' gesampled in de allereerste plaat die ik heb uitgebracht: Remy pres. The Traveller-Father & Son shine (Wonka records). Als ik dat hoor word ik altijd blij.” Leo: “Ik ook.”