Hij speelt met Folk Road Show op vele podia in binnen- en buitenland, brengt met zijn soloprojecten bijna maandelijks nieuw materiaal uit op eigen label ‘De Bescheidenheid’ en hij heeft een tijd lang de poten uit zijn lijf gewerkt voor het Haagse festival Rewire. Duizendpoot en muziekwetenschapper Pieter van Vliet weet duidelijk niet wat stilzitten is. Gelukkig kon de import-Hagenaar op een regenachtige woensdagmiddag toch een gaatje maken voor een goede bak koffie en een hele rits vragen.

Naam
Pieter van Vliet

Geboortedatum en -plaats
10 mei 1990 in Leiden. Ik ben naar Den Haag verhuisd toen ik een jaar of 22 of 23 was, omdat mijn vriendin hier woonde. Ik was klaar met mijn studie in Amsterdam en we hadden een huis gevonden waarin ik een bescheiden studio kon bouwen.

Welke stad ik leuker vind? Ik denk dat ik Den Haag interessanter vind wat muziek betreft, maar in Leiden heb je wel een goede hechte scene, een soort familieclubje. Het is een beetje een kneuterige stad, maar dat is ook wel weer de kracht ervan.

Broers/zussen
Ik heb een broertje, Daan. Hij is twee jaar jonger dan ik. Mensen denken nogal eens dat ik enig kind ben, misschien omdat hij niet in Den Haag woont.

Huisdieren
Nee, dat laat m’n huisbaas niet toe.

Sport
Ik heb altijd veel geskateboard en dat doe ik nog steeds wel vaak als ik er tijd voor heb. Veel van mijn vrienden van nu komen ook nog een beetje uit de skatescene, al zijn veel mensen met wie ik vroeger veel skateboardde iets anders gaan doen. Of ze hebben overdag geen tijd, dat is wel moeilijk afstemmen met mijn werktijden. Ik denk dat skateboarden de manier waarop ik naar muziek kijk erg heeft beïnvloed en dat het mijn smaak heeft verbreed.

© Judith Zandwijk

Beste gewoonte
Als ik eenmaal aan het werk ben, werk ik heel efficiënt. Ik kan in een uur heel veel doen, maar voor ik iets doe, denk ik er eerst lang over na. Als ik dan eenmaal gestructureerd aan het werk ga, kan ik een album in een dag maken.

Slechtste gewoonte
Wat mensen nu het meest frustreert, is denk ik dat ik met eten of afwassen structureel 10% van alles laat staan. Het is echt een soort bizarre tic. Dat vind ik een vervelende eigenschap, vooral voor mezelf. Ik kan me er nu wel op focussen dat ik het niet doe, maar het zit er wel een beetje ingebakken.

Voor welke actie in je leven schaam je je het meest?
Ik schaam me eigenlijk nergens écht voor. Er zijn wel ongemakkelijke situaties geweest, maar daar heb ik van geleerd. Het meest ongemakkelijke was misschien wel een moment op tour met Folk Road Show vorig jaar, in Canada. Onze auto was kapot en we moesten er 's nachts mee door een bergpas om naar het volgende festival te gaan. Doordat de motor steeds oververhit raakte, begon hij steeds te roken en toen bedacht Ben (Caldwell, red.) dat het wel een goed idee was om met de motorkap open de berg op te rijden. Ik schaam me er misschien wel een beetje voor hoe hard ik toen op hem heb gescholden.

Wat laat je het liefst bezorgen?
Tweedehands boeken, vaak muziekgerelateerd. Ik doe wel veel onderzoek voor ik weet wat ik wil lezen. Boeken hebben vaak meer te bieden dan wat er op het internet te vinden is. Iemand die een boek schrijft cureert echt de informatie.

Ik vind vooral heel veel dingen niét leuk om te laten bezorgen. Platen bijvoorbeeld; ik vind het onzin om dingen te bestellen die ik ook bij de bron kan halen. Dan voelt je collectie ook gelijk persoonlijker aan. Het bezorgen van eten vind ik echt bizar lui.

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Mijn telefoon pakken en kijken wat er is gebeurd de afgelopen tien uur waarin ik niet bewust heb geleefd. Eerst check ik NOS Teletekst en bepaalde groepen op Reddit die ik actief volg. Ik sta meestal rond een uur of tien op omdat ik vaak tot laat aan het werk ben.

Favoriete plek in Den Haag
Ik zit niet heel veel buiten. Meestal zit ik thuis in m’n studiootje te werken. Ook vind ik De Oude Mol een fijn café, al spreek ik meestal bij mensen thuis af. Dan spelen we bijvoorbeeld bordspellen.

'Voor ik iets doe, denk ik er eerst lang over na.'

© Judith Zandwijk

Pieter van Vliet

© Judith Zandwijk

Wat zou je willen veranderen aan Den Haag?
Ik mis nog een ruimte voor kleinschalige, experimentele dingen. In Leiden organiseerde ik met een vriend wel eens concerten en feesten in een oud kraakpand, de SUB071. Je kon er shows voor dertig man organiseren, zonder dat je je er lullig over hoefde te voelen. Zo’n plek zou hier ook tof zijn.

Ook denk ik dat de houding van mensen wel een beetje mag veranderen, ook buiten Den Haag. Het is belangrijk dat mensen wat minder langs elkaar praten. Als we bijvoorbeeld al kijken naar het Popdebat dat laatst werd georganiseerd, dan ging 75% van het gesprek over wat er in de omgeving van de Grote Markt moet gebeuren qua popmuziek. Wanneer we het over popmuziek hebben, verliezen we de breedte van dit begrip soms uit het oog. Ik vind het bijvoorbeeld bijzonder interessant wat er met The Grey Space staat te gebeuren.

Stamkroeg
In Den Haag De Oude Mol en in Leiden de WW. Op die laatste plek kom ik echt al veel te lang.

Beste Haagse initiatief
Ik vind het HPC een interessante wending maken. Zij beginnen zich meer te interesseren in wat de stad nodig heeft als het gaat om het wegwijs maken van mensen in de muziek.

Rewire vind ik ook een goed initiatief. Dat kan ik wel zeggen nu ik er niet meer werk. De programmering heeft veel te bieden voor Den Haag. Het festival geeft rek aan begrippen als ‘pop’ en het geeft aan dat er meer uitdagende en spannende dingen mee kunnen gebeuren. Het voorkomt een tunnelvisie of objectivering van esthetiek. Dat is iets waar Den Haag echt baat bij heeft. Grauzone en TodaysArt doen dat ook goed.

Haagse band van het moment
Leuk en Ko. Ik was vorig jaar bij een optreden en dat was echt een hele emotionele ervaring. Alleen al de hele context van de band en de manier waarop die mannen naar muziek en performance kijken, vind ik tof. Het leeft echt. Als ik ook individuele artiesten mag noemen, dan vind ik Baiba Yurkevich ook heel goed. Of Het Gloren, als Delft ook meetelt.

Overschat in de Haagse scene?
Pop-rock in het algemeen. Of ons imago als ‘pop-rockstad’, ik kan er niks mee en snap het niet. Andere mensen moeten je zo noemen. Zodra je het zelf gaat roepen, verliest het al z’n waarde. Het lijkt wel een soort grootspraak.

Onderschat in de Haagse scene?
De invloed van de kleinere organisatoren en boekers, de mensen die er wat van proberen te maken. BAKK of Wichelroede bijvoorbeeld. Wat zij organiseren en toevoegen aan de documentatie van deze stad, is geweldig. Ze maken afgewogen keuzes en nemen initiatief. Ook de afdeling sonologie van het conservatorium is onderschat. Daar komen veel artiesten vandaan die nu bijvoorbeeld ook bij Antilounge zitten.

Welke Haagse band had nooit uit elkaar mogen gaan?
Dat maakt me niet uit. Bands moeten lekker uit elkaar gaan als ze dat willen Ik vind het een beetje egoïstisch om te zeggen dat je wil dat een band blijft bestaan.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Ik denk misschien mijn moeder. Ik hoef niet per se in iemands lichaam te zitten, maar ik zou wel eens willen weten wat zij denkt. Het is raar om te bedenken dat er achter iemands ogen een ander persoon met gedachten zit en dat je nooit zal weten wat diegene denkt. Ik denk dat je een ander persoon nooit écht kunt begrijpen, maar van iemand die zo dichtbij me staat zou ik dat wel willen ervaren.

Waar kun je ‘s nachts wakker van liggen?
Ik lig eigenlijk nooit wakker. Ja misschien als ik een hele dag naar een scherm zit te staren, maar dan lig ik eigenlijk wakker door m’n eigen zoektocht naar entertainment. Piekeren doe ik nooit zo erg.

Beste nummer aller tijden?
4'33" van John Cage.

Waar luister je de laatste dagen naar?
De laatste CD van Mount Eerie vind ik heel goed. En ik had laatst een plaat van Oneohtrix Point Never gekocht, daar luister ik thuis nu ook veel naar. Veel dingen luister ik steeds maar opnieuw, bijvoorbeeld omdat ik wil weten hoe iets gemaakt is.

 

© Judith Zandwijk

Pieter van Vliet

© Judith Zandwijk

Wat is je grootste guilty pleasure?
Niets eigenlijk. Ik ben vrij direct met mensen. Wat ik wel leuk vind is om een tegengeluid te geven, het maakt niet echt uit wat. Ik hou namelijk van gesprekken en een gesprek waarin je het met elkaar eens bent, vind ik vaak een leeg gesprek. Het is goed om te zien wat er overblijft na een discussie.

Eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
De eerste vinyl plaat die ik zelf kocht was In the Aeroplane Over the Sea van Neutral Milk Hotel. De eerste CD die ik kreeg was ‘Hakken op z’n Hollands’ of zo, zo’n Kruidvat-CD. Ik was een jaar of tien en ik zag niet echt de connectie met de ‘Grote Mensenmuziek.’ Het was wel echt een ding van die tijd.

Welke band moet voor altijd zwijgen?
Niemand. Iedereen is overtuigd dat hij noodzakelijke muziek maakt. Dat is tevens een van de meest deprimerende zaken in de muziek: dat niet iedereen dit met jou eens is. Ik denk dat het een saaie wereld wordt als mensen niet meer de noodzaak voelen om de muziek te maken die ze maken, dus ik zou niemand de mond snoeren.

Bron van inspiratie
Dat hangt erg af van het project. Ik haal veel inspiratie van andere artiesten die ik goed vind en die me inspireren, of uit de geschiedenis. Ook is er een schrijver die me erg inspireert: Fernando Pessoa. Dat is wel een beetje de essentie van wat ik nu met muziek aan het doen ben: het individu begint te versplinteren in solo-projecten als Nimbus 3000, Suzanne Peeters en Ritmo do Mar. Praten over muziek vind ik ook erg mooi. Alleen al in het gesprek kom je meer te weten over welke kant je zelf op wilt.

Verwacht je over tien jaar nog in Den Haag te wonen?
Ja, ik denk het wel. Ik zie op het moment eigenlijk geen alternatief en ik ben tevreden. In Den Haag kom ik echt tot rust en veel van mijn vrienden wonen er. Ik grap ook wel eens dat ik de rest van m’n leven in dit huis wil blijven wonen, al is het daar iets te klein voor.

Vraag van burgemeester Pauline Krikke: Als je mij als burgemeester één aanbeveling zou mogen doen voor de stad, welke zou dat dan zijn?
Verkijk je niet op de sluimerende eenzijdigheid van het muziekaanbod en verdedig de mogelijkheid voor Hagenezen en Hagenaars om kennis te maken met een grote diversiteit aan muzikale sferen. Probeer daarom (pop)muziek in de breedte te benaderen. Den Haag heeft bijzonder veel cultureel interessante initiatieven, die - naar mijn bescheiden mening - vooral gebaat zijn aan meer connectiviteit onderling in plaats van versplinterde, geïsoleerde audio-eilandjes.

De stad heeft genoeg (pop) podia, maar mist vooral een kritische en innovatieve blik op hoe een podium gebruikt kan worden om al die verspreide groepen te binden. Op dit moment staart men zich blind op het creëeren van een nieuw podium, maar zonder inzicht wordt dit een volgende uiting van tunnelvisie.

Pieter van Vliet speelt 9 mei met Folk Road Show in het PAARD.

'Men staart men zich blind op het creëren van een nieuw podium'

© Judith Zandwijk

Pieter van Vliet