Tourverslag Jam de la Crème op Sziget 2013 (deel 3)

Crowdsurfende veteranen

Remco van der Ham | Foto's: Peisam Tsang ,

Het zit er alweer bijna op. Nog maar één sessie te gaan. Een aantal van de muzikanten is al naar huis en de tweede en derde sessiedag kennen dan ook een wat andere bezetting dan de eerste dagen. Zo zijn Spike, Marcel, Vince en Paul Jan van DI-RECT en Thijs Schrijnemakers (Orgel Vreten) weer weg en hebben onder andere Pieter Both (Beef) en de leden van Splendid zich bij de groep gevoegd. Met wederom twee succesvolle sessies tot gevolg.

De derde sessiedag kent veel langgerekte ambient stukken en heeft daardoor in zijn geheel een wat relaxter en sfeervoller karakter dan de eerste dagen. De stukken zijn een perfect tapijtje voor de solo’s van Yuri Honing en Colin Benders (Kyteman). Ook Ed Struijlaart laat zich vandaag van zijn beste kant zien in een bluesy jam waarin hij met fijne gitaarlicks volledig in zijn element lijkt te zijn. Een leuk moment in de sessie is als er vanuit het publiek om Kyteman wordt geroepen en ‘Sorry’ wordt aangevraagd. “Nooit meer”, is zijn stellige antwoord. Toetsenist Niels Broos (Kyteman  Orchestra) zet vervolgens plagend de eerste tonen van het nummer neer, om die vervolgens toch maar snel weer af te kappen. Het is een tekenend voorbeeld voor de fijne, ongedwongen sfeer die er heerst op het podium.

Een ander hoogtepunt vandaag is een stuk spoken word door Typhoon ingezet, onder begeleiding van gitarist en sessieleider Stef van Es. Guus van der Steen en Qeaux Qeaux Joans haken hierbij aan, al zittend op de podiumvloer, en voor de zoveelste keer deze week zorgen de drie voor een hoogtepunt. De hoeveelheid publiek is vandaag wat minder, maar aan enthousiasme hebben de aanwezigen niet ingeleverd. Een opzwepend stuk afrobeat, met onder andere Ebou Gaye, Omar Ka en Minyeshu, laat het bier weer rijkelijk door de lucht vliegen. De sessie wordt afgesloten met een stuk dat enigszins doet denken aan Lamb. Glansrollen zijn er hierbij voor bassist Bobby Jacobs (Focus) met een zeer smaakvolle flageolettenpartij en Yuri Honing met een kippenvelbezorgende saxofoonsolo. Het stuk kent een wat plotselinge overgang richting de climax, maar zorgt wel weer voor een opzwepend eind.

Met de toevoeging van Pieter Both heeft Jam de la Crème er op de vierde dag weer een bonk energie bij. Met zijn karakteristieke stem zorgt hij voor een frisse wind in de sessie. Als hij dan ook nog de samenwerking met Patrick Schmitz (Splendid) en percussionist Ebou Gaye aangaat, is het zomerse feestje compleet. Andere muzikanten die vandaag hun intrede doen bij Jam de la Crème zijn bassist Bart Kerckhoff en Robin Veldman op toetsen, beiden van Splendid. Ook Michael Prins, de kersverse winnaar van De Beste Singer-Songwriter van Nederland, staat vandaag voor het eerst op het podium. Dat doet hij geenszins halfbakken, want een zinderend duet met Qeaux Qeaux Joans is het eerste resultaat van zijn podiumtijd.

“Een achtbaan van muzikale hoogstandjes”, zo omschrijft Guus van der Steen (Kern Koppen), aan de vooravond van de laatste sessie,de tijd op Sziget tot nu toe. “Alles loopt dit jaar zo vloeiend en natuurlijk. Veel van de muzikanten kennen elkaar nu ook al wat beter en hebben al vaker binnen dit concept met elkaar gewerkt. Dat geeft een beetje extra zelfvertrouwen en dat zorgt ervoor dat het muzikaal makkelijker gestroomlijnd loopt. Daarnaast zijn er qua vocalen meer diversiteit en zijn er meer mensen die een dragende rol kunnen spelen. Dat zijn denk ik de belangrijkste redenen dat het nu zo goed loopt.” Een stuk met Marcel tijdens de eerste sessie is voor Guus van de hoogtepunten tot nu toe. “Er zit daarvan ook een stuk in webisode 3 van Jam de la Crème TV. Ook het spoken word stuk met Typhoon en Qeaux Qeaux waarbij we op de grond zaten, vond ik een heel tof moment.”
 

Guus legt uit wat het jammen zo bijzonder maakt voor hem. “Bij geschreven songs ben je toch aan het herproduceren. Iets wat je al eerder hebt gevoeld, geef je een vorm en dat ben je constant opnieuw aan het repeteren. De emotie is bij een jam heel erg oprecht op het moment dat je er mee bezig bent. Als het dan ook muzikaal nog eens klopt, dan voel je de muziek, de emotie en het publiek dat daar op inhaakt. Ik vind dat er niets mooiers is in de muziek dan dat moment.” Vanavond dan de laatste sessie. “Ik ga sowieso elke jamsessie met nul komma nul idee, plan of verwachting in. We gaan in ieder geval elk laatste beetje energie eruit springen, en voor de rest zien we het wel.” En misschien crowdsurfen... “Zo, ja! Ik heb dat dus nog nooit gedaan. Het is voor mij een beetje als bungeejumpen. Het heeft wel een soort van allure, maar ik ben toch ergens een klein bang kindje die dat niet aandurft. Ik had eigenlijk met Typhoon afgesproken om het samen te doen, want hij is een crowdsurfende veteraan, maar op de dag dat we dat wilden doen was er iets minder publiek. Dan wordt het toch al wat gevaarlijker. Maar wie weet dat er op deze laatste dag een held in mij opstaat...”