Waar de reis vorig jaar nog per trein werd gedaan, een reis van 24 uur, verplaatst het collectief zich dit jaar deels per vliegtuig en deels per busje. De busreizigers verzamelen zich maandagochtend 5 augustus aan de Brouwersgracht. Zestien mensen, twee busjes en een auto. De reis loopt een kleine vertraging op omdat een van de bussen later beschikbaar is bij het verhuurbedrijf, maar een kleine twee uur later kan er dan toch vertrokken worden. De afstand naar Boedapest wordt niet in één keer gereden. Vandaag staat ons een reis van een kleine 900 kilometer naar Schwarzenberg in Oostenrijk te wachten, waar overnacht zal worden. De reis verloopt voorspoedig, op een klein oponthoud door de politie van een van de busjes na.

Rond 22.00 uur komen we aan op de overnachtingsplek. Een idyllisch huis in de Oostenrijkse heuvels. Je zou er bijna ‘Do re mi’ van The Sound of Music door gaan zingen. Onder een prachtige sterrenhemel, inclusief vallende sterren, wordt een pastaatje genuttigd. Aanvankelijk is iedereen nog ambitieus voor een potje poker of weerwolven, maar uiteindelijk blijkt de vermoeidheid van de reis het toch te winnen van deze plannen. Het grootste deel van de groep ligt al snel onder de wol om de volgende ochtend weer vroeg uit de veren te zijn voor het ontbijt. In de dan al brandende zon wordt ontbeten met broodjes, fruit, croissantjes, gekookte eieren, koffie en een door de eigenaar van het huis gekregen cake. Een goed begin van de dag met prachtig uitzicht. Rond 10.00 uur wordt de reis vervolgd met de laatste 500 kilometer naar Boedapest.

Aan het eind van de middag komen we aan in Boedapest, waar de temperatuur in de zon met gemak de 45 graden aantikt. Warm dus. Na een kleine tussenstop om de percussie van Ebou Gaye af te leveren bij een Hongaarse oefenruimte komen we aan bij Hotel Budapest. Vrijwel gelijktijdig komt een groot deel van de muzikanten die per vliegtuig reizen aan. De groep bestaat dan al uit een kleine dertig mensen. Ook de andere Nederlandse bands, waaronder Kensington en Navarone, slapen in het zelfde hotel. Een gezellige Nederlandse bende dus. De groep muzikanten van Jam de la Crème bestaat nu uit Satindra Kalpoe en Detlef Villerius op drums, Bobby Jacobs en Mark Haanstra op bas, Thijs Schrijnemakers en Vince van Reeken op toetsen, Stef van Es en Paul Jan Bakker op gitaar, Spike van Zoest en Ed Struijlaart op zang en gitaar, Myrthe van de Weetering op viool, Yuri Honing op saxofoon, Bella Hay als dj, Ebou Gaye op percussie en Marcel Veenendaal, Guus van der Steen, Qeaux Qeaux Joans, Typhoon en Omar Ka op vocalen. Dat is de groep waar woensdag de eerste sessie mee wordt gedaan. Later deze week zullen ook Colin Benders (trompet), Niels Broos (toetsen), Pieter Both (zang) en Splendid zich nog bij de groep voegen.

Als iedereen zich heeft opgefrist in het hotel begint de zoektocht naar een geschikte plek voor het avondeten, wat met dertig mensen nog geen gemakkelijke opgave blijkt. Uiteindelijk wordt er een eetcafé gevonden met genoeg plek op het terras, maar de keuken blijkt niet echt geducht op een groep van deze omvang. Tussen het eerste en laatste uitgeserveerde eten zit al snel een kleine twee uur. Het mag de pret echter niet drukken en er wordt lekker gedronken en gekeuveld. En uiteindelijk krijgt iedereen te eten, al dan niet wat ze besteld hebben. ’s Avonds wordt er nog wat gepokerd op het terras van het hotel of nog even de stad in gegaan. Een relaxt einde van de twee vermoeiende reisdagen. Voor woensdag staat ’s middags de soundcheck en ’s avonds de eerste sessie op het programma. We zijn begonnen!