Zeeheldenfestival 2012; donderdag 28 juni

Vijf redenen waarom je er bij moest zijn

Julie Enthoven | Foto's: Shirien Joemmanbaks ,

Volgens de landelijke weerprofeten kon Zuid-Holland donderdagavond rekenen op Onweer met een hoofdletter. Op schaarse momenten wisselde een licht buitje niet al te indrukwekkende bewolking af. Vijf redenen waarom je het KNMI had moeten negeren en je fiets richting het Prins Hendrikplein had moeten sturen.

1. Het Haagse Zeeheldenfestival staat doorgaans garant voor een bont versierd plein met daarop een nog bonter gezelschap waar de ganse buurtpopulatie tussen 1 en 100 zorgeloos door elkaar host. Ook donderdagavond is de sfeer uitermate relaxt en wordt regelmatig een vrolijk dansje gewaagd. De enkele keer dat de bezoekers onder een parasol moeten duiken om te schuilen voor de regen, wordt aangegrepen om de buurman te leren kennen en de rest van de avond moppert niemand er meer over. Tupperware bakjes bij de snoepkraam, een handgeschreven prijzenkarton met een ietwat scheef gemarkeerd assortiment en pvcpijpen voor je bierbekertjes: het Zeeheldenfestival is huisvlijt alom. Hoogtepunt van het buurtfeestgevoel: de internationale noot op het T-shirt van de barcrew: ‘Seaheldenfestival’.

2. Een heterogener publiek is nauwelijks voor te stellen, toch brengt het donderdagprogramma voor iedereen iets leuks. De afwisseling in de avond werkt verfrissend en de meeste acts zijn van een prima niveau. Tributeband ‘Rondje Doe Maar’ warmt het publiek op met goed gespeelde evergreens van de Nederlandstalige band, waarna Nobody Owns The Earth op het kleine podium de nineties doet herleven met grungerock. Zion Grooves zorgt voor het ultieme zomergevoel met warme reggae waarna de blues van Straight Up Hogs van het kleine podium klinkt. Folkband Scotch sluit de avond af met vrolijke Anglo-Saksische klanken.

3. Een aangename verassing komt donderdagavond van de Nobody Owns The Earth (NOTE). De Haagse band speelt invalkracht voor Divine Rebellion, dat eigenlijk het kleine podium zou bevolken. NOTE gaat heerlijk tegen de trend in en brengt prima rocknummers op een aanstekelijke manier. Vervangers zoals je die graag tegenkomt.

4. Scotch, de ‘pan-Europese folkrock/punkband’ die de avond afsluit, is werkelijk niet om aan te horen. Noten worden gemist, partijen verhusseld en de muzikanten ontkennen collectief dat ze een collectief zijn. Het leuke aan het programmeren van matige folk op een klein festival is echter dat de kwaliteit geen ruk uitmaakt. De bandleden spelen vol overgave, de muziek is opzwepend en het Prins Hendrikplein deinst. Hulde.

5. Het bier gaat op het Zeeheldenfestival weg voor de nostalgieprijs van een euro vijftig. Niet dat 3voor12 zo plat is om dat als reden te noemen om langs te komen natuurlijk, de cola schijnt er ronduit uitmuntend te zijn.