Eurosonic 2020 zit er op en dus is het tijd om de score op te maken. Onze eigen Naaz zagen we eerder nog niet zo goed. En ook van Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs, Pigs werden we blij. Maar er was veel meer. De Britten van Squid bijvoorbeeld. En The Homesick, een van de hoogtepunten van de vrijdag eindigt hoog in de lijst.

13. L’Éclair

Het zeskoppige L’Éclair klinkt alsof ze vuistdiep in de seventies zitten – ergens tussen pulserende kraut en psychedelische afrorock – maar van Cubaanse percussie en een likje disco zijn ze duidelijk ook niet vies. Die gitarist shredt alsof z’n vingers in de zevende versnelling zitten. Live spint de band hun songs uit tot dansbare jams vol meanderende synths en klateren de conga’s en bongo’s tegen een stuwende krautgroove aan tot een freakend einde.

Voor fans van: Khruangbin, The Mauskovic Dance Band, wijde broekspijpen en Soundway Records
Waar willen we het zien: Misschien een zonnig eilandfestival als Into The Great Wide Open of een mooie plek op het Utrechtse Footprints.

>>> lees meer

12. Zwangere Guy

Na een oprechte eerste helft is de Brusselse rapper klaar om Simplon kapot te maken. Bij ‘U Ma Is U Pa’ gaat het echt goed los. Zwangere Guy is krankzinnig. Zwangere Guy is oprecht. Zwangere Guy is openhartig. Zwangere Guy haat rechtse mensen, Vlaams Belang en racisten. Ondertussen heeft hij de liefde gevonden voor het publiek.  ‘Boek me alsjeblieft, ik houd van jullie.’ Ok, nog een keer ‘R.A.F.’ nadat blijkt dat er nog twee minuten over zijn - die hij eigenlijk verspilt door te lang te praten. Deert niet, hij doet het gewoon. Want Zwangere Guy mag alles. 

Voor fans van: Kendrick Lamar, Winne, Run The Jewels en Hef.
Waar willen we dit zien: Woo-Hah, Lowlands

>>> lees meer

11. Bendik Giske

Dit heeft toch niets met techno te maken?! Maar op het podium vallen die puzzelstukjes direct in elkaar. Bendik staat in hoge hakken op het podium, met daarboven een rok en een strak shirtje. En hij beweegt alsof hij in trance raakt, laat ondertussen zijn sax gillen en maakt van zijn composities welhaast een fysieke ervaring zoals de beste clubnachten dat ook zijn. Muzikaal is het nog niet zo onderscheidend als een Colin Stetson, op het podium is hij nog veel overweldigender. 

Voor fans van: Colin Stetson.
Waar willen we dit zien: hij staat 6 februari in De School, je zou dit ook best op Rewire willen zien, of op de concertavond van Dekmantel.

>>> lees meer

10. Pigsx7

Uit havenstad Newcastle komt Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs (ook wel Pigs x7). De vijf spelen een mix van stoner, sludge, metal en straight-up herrie. Veel gebeuk, veel tempowisselingen maar met soul en een zekere funk gespeeld. James Brown op vier toeren. Wolfmother met echte ballen. Vandaag zagen we de versterkers nog niet zo ver open gaan. Alles moet stuk, beukend, rammend en galmend. Tot we niet anders kunnen dan schreeuwen ‘WIE ZIJN DE KONINGEN VAN DE VETSTE LICKS?’ Het antwoord: Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs.

Voor fans van: IDLES, Rollins Band, Butthole Surfers, Flipper, de vuilstort, neukende neushoorns en een omvallende servieskast.
Waar hopen we dit te zien: Kleine zalen en natuurlijk op Roadburn.

>>> lees meer

9. NAAZ

Het was de afgelopen jaren schier onmogelijk Naaz te ontlopen. En vanavond gaat alles wonderwel perfect. Ze is in haar element, verleidelijker dan ooit, en haar band geeft haar net dat ruwe randje dat nog ontbrak. En inmiddels heeft ze zoveel ervaring dat wat in dat hoofd zat in dat slaapkamertje, er nu ook uit komt in een perfect geregisseerde show. Naaz, we zijn trots op je.

Voor fans van: verleidelijke pop met Instagram-fähige poses
Waar hopen we dit te zien: de tent van Pinkpop, ze is er nu klaar voor.

>>> lees meer

8. The Homesick

Ze spelen vanavond alleen nummers van de plaat, die volgende maand uitkomt. Vanaf de start van de tien minuut durende opener spelen ze een dwarse, spannende en opwindende show vol noiserock en hoekige post-punk. Zorgeloos bouwen ze op naar een hoogtepunt, breken dat af en zetten je vervolgens weer op het verkeerde been. Links is rechs, en boven is beneden: The Homesick doet vergeten waar je bent. Niks is wat het lijkt. Nu al heimwee naar dit optreden.   

Voor fans van: Steve French, Mozes and The First Born en Canshaker Pi
Waar gaan we dit zien: Grasnapolsky of op Best Kept Secret

>>> lees meer

7. Working Men's Club

Syd Minsky-Sargeant doet al heel wat gepeperde uitspraken in de Britse pers, waar zijn Working Men’s Club al als revelatie wordt onthaald. Zo’n dondersteen is Minsky-Sargeant ook on stage. Vloeken dat-ie doet, zodra de drumcomputer hapert! Die drumcomputer is zowel het geheime wapen als de grote zwakte van de band. Het onderscheidt ze van al die Britse post-punk en new wave acts die deze week naar Groningen tuigen, en het maakt de groove zo bedwelmend dat je er fysiek in kan gaan hangen. Maar je levert er wel weer een portie dynamiek voor in. Ach, bij prijssong ‘Teeth’ ben je dat wel weer vergeten, een tune die klinkt als LCD Soundsystem on speed. En natuurlijk met cowbell.

Voor fans van: LCD Soundsystem, Suicide en allerhande hoekige post-punk
Waar hopen we dit te zien: ergens in de nacht in die kleinste Best Kept Secret-tent zou leuk zijn, of in de Bolder natuurlijk

>>> lees meer

6. Scalping

De vierkoppige band Scalping is daar een schoolvoorbeeld van: hun sound wordt voortgedreven door de stuwkracht van techno, maar met de spierballen van industrial in het gitaarspel en een voortdurende knip op de sequencer. Zeg maar, ergens te midden A Place To Bury Strangers en Factory Floor, maar met een gekke gedachtekronkel kun je ook gewoon bij Girl Bands Blawan-cover uit komen. Gooi er een stroboscopische lichtshow bij en een stel visuals waar je goed bad op kan gaan, en het venijn van Scalping siddert net zozeer door de zaal als die slangen achterop het scherm uit iemands’ opengesperde mond kronkelen. Megasick.

Voor fans van: industrial, punky techno en EBM, maar misschien dat je een Daniel Avery-fan hier ook wel een plezier mee kan doen?
Waar willen we het zien: dit zou top zijn in dat bakblik in het water op Best Kept Secret waar Giant Swan vorig jaar stond, dat spelen ze tot zwetens toe uit.

>>> lees meer

5. Squid

Net als je lekker gaat op de Parquet Courts-achtige groove, leggen ze het liedje ineens een halve minuut lam voor een minimalistisch intermezzo. Ineens voelt Squid als een experimentele jazz-band met een blazerssectie. Een moment eerder regeert de koebel en zijn ze het Engelse antwoord op LCD Soundsystem, maar Squid in te delen als dansbare gitaarband zou ook niet correct zijn. Zeker in de eerste helft van de set vergeten ze wel eens to the point te komen, voelen de instrumentwissels wel eens overdone, maar Squid speelt zijn rol als grensverlegger met verve en wint de originaliteitsprijs.

Voor fans van: Parquet Courts, black midi, Fountains DC, LCD Soundsystem
Waar willen we dit zien: Elk zichzelf respecterende alternatieve festival wil Squid vastleggen als het spannendste nieuwe speeltje van het jaar.

4. Georgia

Gek is het dus niet dat haar show eerder de dynamiek van een hyper-samengeperste clubnacht heeft en toewerkt naar een euforisch hoogtepunt waarbij je beseft dat ‘Seeking Thrills’ toch wel minstens een handjevol gouden popsongs herbergt. Daarin zou je haar kunnen vergelijken met Robyn, maar de drum set-up (Georgia staat zo ongeveer in haar drumstel) is wel echt een onderscheidende factor, wat vooral naar voren komt in een gewaagde cover van Kate Bush’ ‘Running Up The Hill’, nu verwerkt als gouden dansvloerpop. Probeer dan nog maar eens stil te staan.

Voor fans van: Robyn, dancepop, house die over house gaat en je vrienden in de armen vliegen op de dansvloer

Waar willen we dit zien: Een laat slot op een festival als Down The Rabbit Hole 

3. Lankum

De ultieme Lankum-ervaring zul je alleen in Ierland krijgen, waar de armen direct in elkaar worden gehaakt wanneer ‘Bear Creek’ en ‘Katie Cruel’ worden gespeeld en al die traditionals stevig in het hart verankerd zijn. Dan is het hier in de kerk wat statisch, maar nogmaals: man man man, allemachtig mooi. 

Voor fans van: traditionele Ierse folk, Six Organs of Admittance.
Waar hopen we dit te zien: ze staan zowel op Roadburn als Motel Mozaique, duimen dat ze in de kerken spelen.

2. Celeste

Voor iemand met zo'n spectaculaire stem als Celeste is 25 jaar eigenlijk best oud om door te breken. Want halleluja, hoe waanzinnig vult Celeste de grote Schouwburg, alsof ze hem er niet eens echt voor aan hoeft te zetten. Een schuine blik naar links, tikkeltje streng, moet die onaantastbaarheid ondersteunen, terwijl ze tussen de songs door juist gul glimlacht. 
 
Voor fans van: Amy Winehouse, Adele, maar toch zeker ook Michael Kiwanuka, voor wie ze in AFAS Live het voorprogramma verzorgde.
Waar hopen we dit te zien: Celeste is klaar voor grote zalen, maar de vraag is of dat ook betekent: voor festivaltenten. Ze zal toch beter tot haar recht komen bij een aandachtig eigen publiek.

1. Black Country, New Road

Jezus. Waar te beginnen bij een band zo genadeloos strak, los, verslavend, hard, mooi, spannend, pijnlijk en cool als Black Country, New Road? Bij de connecties en gelijkenissen met Black Midi? Kan, want die zijn er zeker. Maar BCNR is meer dan dat. Diverser. Spannender. Grootser. Van de referenties aan Charlie XCX, Kanye West, Scott Walker, Kurt Vile en Phoebe Bridgers tot de uithalen van zanger Isaac Wood, alles komt keihard binnen en valt prachtig op zijn plek. Ja, Isaac Wood’s manier van zingen is bij vlagen mega irritant. Maar ook mega verslavend. En man, luister eens naar die tweede helft van Sunglasses. Beter gaat een liedje dit jaar niet worden. Een liveshow waarschijnlijk ook niet.
 
Voor fans van: Black Midi en The Microphones’ The Glow pt. 2.
Waar hopen we dit te zien: Op dat ene filmpje op mijn telefoon dat ik na dit weekend aan al mijn vrienden ga laten zien. Of gewoon op het bospodium van Into The Great Wide Open.

>>> lees meer