Hadden we het niet voorspeld? Hadden we niet gewaarschuwd dat het Belgische urban festival Vestiville niet deugde? Ja, de burgmeester van Lommel had de geruchten ook gehoord en de politie erop gezet, maar die kon geen redenen vinden om de organisatie te wantrouwen. Dat is vreemd, want Ravuth Ty en zijn zus Aymira hebben een spoor van schulden en geschillen achtergelaten.

Te mooi om waar te zijn. Dat was eigenlijk de kern van de argwaan in de Belgische media. Een totaal onbekende partij kondigde eind vorig jaar een driedaags urban festival aan met een dijk van een line-up: A$AP Rocky, Migos en Cardi B zouden de headliners worden van een festival in Lommel, of all places. 120.000 mensen moesten er naartoe komen, en dat terwijl het festival in hetzelfde weekend als Rock Werchter plaatsvond en ook nog 'ns amper 50 kilometer verwijderd is van het succesvolle Nederlandse hiphopfestival WOO HAH! Dit kon toch niet waar zijn? Dat kon het ook niet. Jazeker, de podia stonden er, en de artiesten waren echt geboekt, maar Vestiville sneuvelde net voor de start.

Die totaal onbekende partij was in Nederland wel degelijk bekend. Wij kenden hier immers een evenement dat bijna hetzelfde heette: Vestival. Het vond voor het eerst plaats in 2014 in Nijmegen met o.a. Trey Songz, A$AP Rocky en Miguel op de line-up. En ook toen kon het festival rekenen op scepsis. Wie waren de organisatoren? Spil in de organisatie bleek ene Ravuth Ty, een Nederlander van Cambodjaanse afkomst, die eerder al naam maakte met de Nope Is Dope feesten. En die naam was lang niet altijd positief.

Merkwaardig netwerk
Eerst maar eens naar die eerste Vestival in Nijmegen. Destijds dook 3voor12 erin en stuitten we op een merkwaardig netwerk met tentakels van Zuid-Amerika tot aan Dubai tot aan nota bene Antarctica. De Zuidamerikaanse connectie heette AMI Entertainment, een entertainmentbedrijf dat grote shows in landen als Chili en Brazilië leek te organiseren. Met de nadruk op 'leek', want er was niet veel concreets over het bedrijf te vinden. We kwamen erachter dat ene Marco Rios de baas was. Maar ook dat de website van het bedrijf 'under construction' was. En dat 83% van de followers op Twitter fake was. ‘Ze zijn niet zo goed met social media’, lachte de toenmalige woordvoerder Dave Refualu dat weg. 'Daarom nemen wij dat de komende tijd over. We zijn een groot team met kantoren over hele wereld. Marco heeft vroeger in een grote Chileense band gespeeld. Hij heeft veel getourd, tot hij een auto-ongeluk kreeg. Sindsdien zit hij in de organisatie van evenementen.'

© Vestiville

Vestival wilde met de grote jongens meespelen en had daar ook geld voor over. De eerste editie moest 20.000 bezoekers trekken en er waren plannen voor world domination die Ravuth Ty niet onder stoelen of banken stak. Maar de eerste editie van Festival was zwaar verliesgevend, zo blijkt uit een rechtbankdocument uit 2015, toen het bedrijf achter Vestival, Artist Republic, failliet ging. ‘Het boeken van artiesten verliep anders dan gepland, en al snel bleek ook dat de daadwerkelijke kosten vele malen hoger waren dan vooraf begroot. Het festival heeft plaatsgevonden op 23 augustus 2014 in het Goffertpark in Nijmegen, maar het was wel verlieslatend.’ Even verderop staat nog iets interessants: ‘De investeerder van Artist Republic zou nog hebben toegezegd betalingsafspraken te maken met de schuldeisers, maar dat is niet gebeurd. De bestuurder heeft verklaard dat Artist Republic BV na het festival in 2014 geen activiteiten meer heeft ontplooid. In 2015 heeft er opnieuw een festival plaatsgevonden onder de naam ‘Vestival’, maar dit festival zou niet zijn georganiseerd door Artist Republic BV.’

Daar ligt de kern van wat Ravuth Ty steeds doet: iets organiseren, geld verliezen, overspringen naar een nieuwe BV. Zo is er rond Ty en zijn zus Aymira een heel woud aan BV’s te vinden. Op het adres van de zus stonden op zeker moment zeker acht bedrijven, vaak op naam van hun oma. Een van die bedrijven is... hou je vast... AMI Live BV. Het 'Zuidamerikaanse' bedrijf dat mede betrokken was bij het eerste Vestival. Ondertussen blijven er wel gedupeerden over, zowel artiesten die lang op hun gage moeten wachten als leveranciers die lang moeten wachten. 

Benny Rodrigues zegt uit de tijd van Nope Is Dope nog altijd geld tegoed te hebben. Hij beschouwt het als 'heel duur leergeld'. Axel Noizboiz zegt ook nog geld 'van deze fool' te krijgen. Een andere bekende dj, die niet bij naam genoemd wil worden, vertelt dat hij in die tijd regelmatig maanden achter zijn geld aan moest. Hij kreeg het uiteindelijk wel steeds. DJ Vato Gonzalez stuurde al in 2013 in een tweet: ‘Voor iedereen die z’n Velvet Villain centjes nog niet gehad heeft, ons aller meester oplichter Ravuth Ty staat in BED Rotterdam #pakslaag.” Dat Velvet Villain is weer een ander verhaal, waarover straks meer. Maar eerst de video die Don Diablo afgelopen week de wereld in stuurde via zijn Instagram Stories. De grote dj beticht Ravuth Ty van diefstal jaren terug. ‘Hij is een bekende crimineel in Nederland, maar hij werd nooit gepakt. Ik herinner me hoe hij een tour voor me deed jaren geleden en al het geld uit de kassa’s meenam. Hij heeft niemand bij de tour betaald, vluchtte naar het buitenland en liet zijn bedrijf bankroet verklaren. Ik heb iedereen uit mijn eigen zak betaald en ging zelf bijna failliet. Deze man heeft dat bij veel meer mensen geflikt. Hij is een absolute boef.’

Boef, die term gebruikt Ravuth Ty zelf graag als bijnaam. Zo zit hij in een hiphopduo dat 2Crooks heet (ook altijd te vinden op de Vestival line-up). Hij gebruikt de naam ook wel eens solo, als dj. En zijn eerste grote festival - de naam viel net al even - heette Velvet Villains Vestival. Het vond niet plaats in Nijmegen, ook niet in Amsterdam, maar in Istanbul, en al in 2013. 50 Cent en NE-YO waren de grote trekkers op het eerste grote hiphopfestival dat ooit in Turkije plaats vond. Een ex-medewerker van het festival die niet met zijn naam in dit stuk wil vertelt dat ook het evenement in Istanbul lang niet zoveel bezoekers trok als verwacht, zo’n 12.000. Het zou meer dan een miljoen verlies gemaakt hebben. Dat was een jaar voor Vestival zich überhaupt in de Benelux meldde.

Toch kon Vestival een aantal jaren bestaan in Nederland. Er kwam een tweede editie in 2015, ondanks dat in datzelfde jaar Artist Republic failliet verklaard werd. Uit de faillissementsdocumenten blijkt dat het bedrijf amper 300 euro op de rekening had staan, geen andere bezittingen had en een schuld had open staan van zo’n drie ton. Een klein deel daarvan aan de Belastingdienst, het overgrote deel aan ‘normale’ schuldeisers. Toch is er in 2016 gewoon weer een Vestival, onder meer met dank aan een nieuwe investeerder, het bedrijf 010 Vision. Het bedrijf investeert drie ton en gelooft de grote dromen van Ravuth Ty, maar al snel komt hij erachter dat schuldeisers achter het festival aanzitten. Als het festival in 2016 ook nog eens verlies draait en 010 Vision opnieuw de portemonnee moet trekken is het conflict geboren dat Ravuth Ty Nederland uit drukt.

Het is een ingewikkeld juridisch getouwtrek, maar in feite komt het hier op neer: 101 Vision wil in ruil voor zijn hulp het merk Vestival overnemen, want hij gelooft wel in het concept. Maar Ravuth Ty en zijn team geven zich niet zomaar gewonnen, en wat volgt is een geschil dat lijkt op het einde van zijn Nope Is Dope periode in 2012. Ty schuift zijn zwager naar voren om de juridische strijd te voeren. Zelf zit hij inmiddels in het buitenland. Het merk krijgt 010 Vision niet, maar de Facebookpagina mag het houden. Die is inmiddels omgekat tot Oh My! Music, en het bedrijf heeft flink geïnvesteerd in een following. Het festival vindt in het ArenA Park in Amsterdam plaats en heeft qua organisatie niets te maken met Vestival. Sterker nog: het is de aartsvijand. Terwijl in Lommel afgelopen weekend de poort dicht bleef, beleefde Oh My! Music een geslaagde derde editie met Meek Mill als headliner op allebei de dagen.

Je zou misschien denken: laat die Ravuth Ty lekker gaan, richt je op je eigen festival. Maar Oh My! Music doet dat eigenlijk als enige niet. Dat heeft volgens een woordvoerder van 010 Vision alles te maken met de houding van Ravuth Ty, die gewoon door gaat met zijn praatjes. In de zaak over de Facebook account van Vestival bijvoorbeeld moesten de proceskosten vergoed worden, maar 010 Vision stuitte op een lege portemonnee. ‘Degene die de juridische zaak vertegenwoordigde zou van een bijstandsuitkering leven, terwijl hij wel een kantoor van 6.000 euro huur heeft. En bovendien: het is een zakelijk geschil.’ Kortom: wederom speelde Ravuth Ty balletje balletje. De organisator zelf was inmiddels het land uit gevlucht. Op sociale media zien we hem met Migos in Monte Carlo, met zijn vrouw op de rand van een zwembad in Thailand en met een Bentley in Dubai. Kortom: de kale kip laat zich niet plukken, maar op sociale media straalt hij rijkdom en luxe uit.

© Instagram / Ravuth Ty
© Ravuth Ty / Ravuth Ty Instagram
© Ravuth Ty / Instagram

Als Ty en zijn team in januari Vestiville uitrollen is de maat vol bij 010 Vision. Er ligt inmiddels bij het Functioneel Parket een aanklacht wegens oplichting, valsheid in geschrifte en witwassen. Dat laatste heeft betrekking op de mysterieuze financiering van Vestiville. Eerder is al veel gezegd over de drie merkwaardige sponsoren die opdoken op de poster van Vestiville. Pi-Pay, een Cambodjaanse betaal-app die in België helemaal niet te gebruiken is, een make-up merk genaamd Rocabella dat nog gelanceerd moet worden en het boekingsbureau Manik, eigendom van Ty’s partner Nik Cawda. Dat zijn alle drie geen serieuze kandidaten om het kaliber investering te doen dat nodig is om een mega evenement als Vestiville van de grond te krijgen. Achter de schermen wordt veel gesproken over een grote investeerder uit Azie, maar tot op heden is niemand erachter wie dat precies is. ‘Het zou iemand uit Thailand kunnen zijn, die hij ontmoet heeft toen ie daar woonde’, speculeert de woordvoerder van Oh My Music Festival. ‘Wij vermoeden dat het geld met koffers cash binnen komt.’

Hoe dan ook moet ergens geld vandaan komen, want de line-up van Vestiville was peperduur. Alleen al de drie headliners kosten een vermogen, een paar ton per stuk. Cardi B staat bovendien exclusief op het festival, wat de prijs nog een paar ton opdrijft. Om dat financieel realistisch te maken moet je ook daadwerkelijk die 120.000 kaartjes verkopen (over drie dagen verspreid) die Vestiville voor ogen had. De opkomst van nieuwe festivals laat zien dat niemand zo vanuit het niets een mega-evenement neer kan zetten. Zoveel mensen waren er dan ook niet in Lommel. Officiële instanties spraken over zo’n 30.000 verkochte tickets, ongeveer een kwart van het begrote aantal. Het lijkt er dan ook op dat Vestiville ten onder gegaan is aan acute cashflow problemen. Het festivalterrein was op details niet in orde, waarop een aantal leveranciers besloot de schouders eronder te zetten. Die verdienen daarvoor veel credits, vindt Tom Neys, een Belgische PR-man die een week voor het festival ingehuurd werd om een laatste slag te slaan. ‘Vaak gaat dat andersom’, zegt hij. ‘Maar de verschillende partners hebben hun verantwoordelijkheid genomen om het toch te laten slagen.’

Als we Tom Neys mogen geloven hing het erom. Het had door kunnen gaan, als A$AP Rocky zich niet had terug getrokken. De vrijdagheadliner zegde af omdat niet aan zijn persoonlijke veiligheidseisen werd voldaan. Dat beeld, dat Vestiville wel degelijk bijna echt had plaats gevonden, desnoods met een paar inderhaast op A4’tjes gekalkte ‘nooduitgang’ bordjes, zien we niet alleen bij Neys. Het is ook de observatie van Peter de Cuypere, organisator van I Love Techno. Die zag kans het terrein binnen te glippen en vond het er in eerste instantie ‘akelig af’ uitzien. Een Belgische dj die als artiest zou optreden liep ook een rondje over het dichte terrein en filmde alle tenten die stonden te wachten, inclusief een mega springkussen kasteel en een sporttent. En ook Focus-Knack journalist Jasper van Loy vertelt aan 3voor12 dat Vestiville er voor de leek vrij compleet uitzag.

Daaruit zou je kunnen concluderen dat Vestiville geen Fyre Festival was. De vergelijking met het roemruchte debacle op de Bahama’s wordt vaak gemaakt (hell, Ja Rule stond zelfs op de line-up!), maar zo bizar als daar werd de situatie in Lommel niet. En toch: je zou ook kunnen zeggen dat Ravuth Ty en zijn team er bijna weer in slaagden een zwaar verliesgevend festival daadwerkelijk te laten plaatsvinden. Er wordt nu in de media gespeculeerd over een verlies van tussen de drie en vijf miljoen euro, maar ook als het wel doorgegaan was, kan Vestiville met dat bezoekersaantal nooit een rendabel festival geworden zijn. Het lijkt erop dat de burgemeester van Lommel effectief een einde gemaakt heeft aan de carrière van Ravuth Ty. Of op zijn minst zijn carrière in de Benelux.