De wereld leerde Villagers, het soort-van-soloproject van Ierse songwriter Conor O'Brien, kennen dankzij de prachtige doorbraakplaat Becoming A Jackal uit 2009. Akoestische folkliedjes, soms gestut door een subtiele ritmesectie. De teksten theatraal, vol magische vertellingen over slangen, tijgers, heiligen en rituelen, die vaak symbool stonden voor hele menselijke dingen: moeizame relaties met de liefde, familie en religie.
Neem dan de eerste regels van O'Briens nieuwe plaat, The Art of Pretending to Swim: 'I've found again, a space in my heart again, for God again'. Weg zijn de metaforen en allegorieën – die maken plaats voor openlijke, liefdevolle verwijzingen naar religie. Hoe heeft O'Brien God weer gevonden? 'Ik denk doordat ik bij een cult ben gegaan – nee joh, grapje', lacht hij in de lobby van een Amsterdams hotel. 'Nee, hiermee eis ik eigenlijk het woord “God” weer op. Ik zeg: mijn god is creativiteit. Als ik een gevoel van kracht krijg door dat woord te gebruiken, dan doe ik dat.' Hij wrikt het daarmee los van de georganiseerde religieuze context, die in zijn thuisland Ierland de culturele identiteit nog altijd strak in z'n greep houdt: 'De teksten die gebruikt worden in religie zijn talloze jaren geleden geschreven, en sindsdien zo vaak opnieuw geïnterpreteerd en gebruikt voor hatelijke doeleinden. Het woord “God” is maar een woord. Als ik het gebruik voel ik me dichter bij de mensheid, voel ik me vrolijk en opgewekt over creativiteit en liefde. Dus dan gebruik ik het gewoon.'
De teksten zijn niet alleen opener, The Art of Pretending to Swim klínkt ook minder zwaar, minder beklemmend. De akoestische gitaar is nooit ver weg, maar wordt nu vaak vergezeld van een euforische, elektronische mid-tempo groove, met veel analoge synths en zo nu en dan zelfs een sample. Zet eerste single 'A Trick of the Light' maar eens aan: daar kun je gewoon op dansen, hoor. 'Jieeeee!' roept Conor vrolijk. 'Missie geslaagd! Ik wilde graag nieuwe dingen leren, dus ik heb ongeveer een jaar gespendeerd aan het lezen van een heleboel handleidingen, leren hoe ProTools werkt, leren hoe ik echt goed met die synthesizer moet werken en hoe ik hem aansluit op die drummachine. Daar was ik dus een hele tijd mee bezig, en na een jaar dacht ik ineens “Oh shit, ik moet een liedje schrijven! Fuck!”. Eigenlijk was ik van plan om een elektronisch zijproject te beginnen, maar toen verneukte ik het weer door er teksten en refreinen bij te schrijven, en werd het een Villagers-plaat.'
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?