Een veroordeling zorgde in de jaren negentig voor een kickstart van de carrière van Duitser Kim Schmitz alias Kim Dotcom. Kim was hacker en hij had fraude gepleegd, wat hem kwam te staan op twee jaar voorwaardelijk. Drie maanden zat hij daadwerkelijk in de cel. 'Op de dag dat ik uit de gevangenis kwam', zo vertelde hij niet veel later in een Duitse talkshow, 'wilden meteen vijftig bedrijven me inhuren.' Wie kan je immers beter beschermen tegen internetcriminelen dan een officieel door de rechter beëdigd internetcrimineel?!
Kim Dotcom verdiende er bakken met geld mee en hij bouwde aan zijn reputatie als society-fenomeen, als een gul en vrijgevig cultfiguur die dol was op gevaar. Een van zijn avonturen leidde tot zijn echte grote doorbraak: tijdens de befaamde Gumball-rit - überrijken maken met hun peperdure wagens een rit dwars door Europa - stuitte Kim namelijk op een probleem. Hij wilde filmpjes naar zijn vrienden sturen, maar de bestanden waren te groot. En zo werd Megaupload geboren: upload je bestand, verstuur de link. We vinden het nu eigenlijk heel normaal met diensten als Dropbox en WeTransfer, maar in feite was Kim Dotcom hiermee een van de pioniers van de cloud-opslag.
Echt groot werd Megaupload pas toen file-sharers het massaal begonnen te gebruiken om illegaal films en series te delen. Zo makkelijk was het nog nooit om illegaal spullen binnen te halen. Het was zelfs zo gemakkelijk dat je simpelweg vergat dat het niet legaal was. Het was simpelweg een 'toekomst' die te aanlokkelijk was om niet te omarmen. En Kim? Die werd alleen maar rijker en rijker. Of-ie dat deed binnen de genezen van de wet weten we eigenlijk nog steeds niet, maar dat Kim Dotcom een sluwe opportunist was, daar hoeven we niet over te discussiëren. Hij zag een gat in de markt - al dan niet legaal - en dook er vol in.