Het is alweer vier jaar geleden dat Netflix lanceerde in Nederland. In die tijd werd het een vaste waarde voor veel mensen, maar een betrouwbare vriend haal je er niet mee in huis. Van de tien muziektips die we je destijds gaven zijn er nu nog maar een paar beschikbaar. Daar zijn er natuurlijk wel een hoop voor terug gekomen. Tijd voor nieuwe aanraders. Dit zijn volgens ons de beste muziekfilms die nu op Netflix staan.

Metallica: Some Kind Of Monster

Nieuw op Netflix is misschien wel de groote klassieker van de afgelopen vijftien jaar als het op muziekdocumentaires aankomt: het onmogelijke proces richting het album St Anger van Metallica werd vastgelegd in een docu. We zien de zoektocht naar een nieuwe bassist (die wordt gevonden in de fenomenale Robert Trujillo, maar we zien de band vooral in pijnlijke therapie-sessies om het writersblock en de spanningen tussen James Hetfield en Lars Ulrich beteugelen. Een inkijkje dat de perceptie van deze mega-band voor altijd heeft veranderd.

What Happened, Miss Simone?

Nina Simone, is dat niet die zangeres van dat heerlijke liedje ‘Feelin’ Good’? Of van het romantische ‘My Baby Just Cares For Me?’ Jazeker, maar als je denkt dat daarmee de zangeres omgeven is door een romantische bloemengeur, heb je het mis. Deze film portretteert de zangeres als een buitengewoon vastberaden burgerrechtenactivist, die bijna fysiek tegengehouden moest worden om de wapens niet op te nemen in de strijd voor gelijke rechten. Een vrouw die bovendien geplaagd werd door een manische depressie, die haar onder andere naar Amsterdam joeg. 

Marley

Dit is wat je noemt een ‘definitieve documentaire’ over een pop grootheid: twee-en-een-half uur alles wat je moet weten over de grootste ster die Jamaica heeft voortgebracht. In de meeste gevallen zou je dan zeggen; ach, kan dat niet wat minder/korter. Maar Marley’s verhaal is ook dat van een grillig en gevaarlijk eiland, waar een volstrekt autonome cultuur heerst die een complete serie boeiend zou blijven. Interessant ook hoe politiek en kunst elkaar raakten op een manier zoals dat in de Westerse wereld amper voorkomt. Aan het eind van de rit is je onmiskenbaar duidelijk waarom Marley een impact maakte die nog steeds voelbaar is.

We Are Twisted Fucking Sister!

Het meest charmante van deze film over de geschminkte 80s hardrockers van Twisted Sister is dat hij eindigt bij het grote succes. De wilde rockers draaiden eerst eindeloos rondjes in het barcircuit in Long Island, maar liefst tien jaar lang. De grote baas van Atlantic Records dreigde zelfs een voorvechter van de band met ontslag als hij de naam Twisted Sister nog eens noemde. Het is een van de vele anekdotes die we vooral maar niet gaan doodchecken. De film zit vol sappige quotes van de bandleden (opvallend: ook onder de ex-leden zitten uitstekende vertellers), rauwe beelden uit de bar-periode. Alles bij elkaar net zo grappig als je hoopt, alleen wel zeker een halfuur te lang. 

© Twenty Feet From Stardom

Twenty Feet From Stardom

Deze Oscar-winnende docu zoomt in op de mannen en (vooral) vrouwen achter de supersterren. Vaak met zijn drieën ergens schuin achter de lead vocalist, gedoemd tot de schaduw, maar wel ongelofelijk belangrijk. Aan sommige achtergrondzangeressen kleven verhalen van mislukte solo-carrieres en miskenning, maar Twenty Feet From Stardom is toch vooral een hele warme, respectvolle film, waarin grote sterren als Sting en Bruce Springsteen de waarde van hun vocale steunpilaren toelichten.

Journey - Don’t Stop Believin’

Sowieso al een wonderlijk fenomeen: een band die al meer dan dertig jaar bestaat, ondanks dat cruciale leden in de tussentijd al afgehaakt zijn. Powerrockers Journey zijn zo’n band. Ze scoorden lang geleden in 1982 een grote hit met Don’t Stop Believin’, toen met zanger Steve Perry, maar die is er al lang niet meer bij. Sterker nog: alleen al sinds de reünie in 2006 versleet de band drie frontmannen. Deze film gaat over de zoektocht naar de laatste (en huidige) frontman: de Filipijnse zanger Arnel Pineda. Jazeker, gevonden via YouTube. Een instant internet-sprookje. 

Presenting Princess Shaw

Een internet-sprookje, dat is ook dit verhaal. Al jarenlang moddert zangeres Princess Shaw aan in haar Amerikaanse achterwijk. Niet dat ze het niet probeert, ze doet er alles aan om door te breken. Zo doet ze mee aan talentenjachten op tv en zet ze haar halve leven in selfievorm op YouTube. En dan is daar ineens YouTube-prins Kutiman met zijn witte Mac. De Israelische geluidskunstenaar speurt het internet af op zoek naar talent. Talentvolle drummers, gitaristen, pianisten. Hij heeft ze allemaal nodig om complete nummers bij elkaar te sampelen, uiteraard zonder dat de muzikanten in kwestie er zelf weet van hebben. Princess wordt zijn ster. Een echt YouTube-sprookje.

© 8 Mile

8 Mile 

Zoals dat vaak gaat met artiesten van wereldformaat: ze willen het ook eens op andere terreinen proberen. 8 Mile is zeg maar de Purple Rain van Eminem, uitgekomen in het jaar van zijn laatste echt grote succes van de rapper, The Eninem Show. Em speelt er min of meer zichzelf: een blanke jonge die opgroeit rond 8 Mile, de straat in Detroit die het fatsoenlijke deel van de stad scheidt van de ghetto’s. Een Oscar zal ie er niet voor krijgen, en toch is het een charmante film om te zien met een paar spectaculaire rap-battles. Enne: wat ziet ie er jong uit he.

Hiphop Evolution

Meer hiphop? Nou, na deze vierdelige docu over het ontstaan en de evolutie van de muziekstroming krijg je nog net geen certificaat als kenner. Van de experimenten met drumbreak door Kool Herc en Grandmaster Flash tot de explosie van Sugarhill Gang en dwars door de jaren tachtig naar de gangster-rap van Snoop en Dr Dre. Met juiste beelden en de juiste sprekende hoofden. Dit ook graag over house en techno, beste Netflix. En doe dan ook maar meteen maar over de hair metal. Netflix investeerde overigens nog meer in de hiphopgeschiedenis: de dramaseries The Get Down speelt zich af in The Bronx eind jaren zeventig. Zeer kleurrijke serie, maar je moet wel van de musical-stijl van Baz Luhrmann houden. Honerable mention is er voor de film 'Stretch & Bobbito' over twee radiomakers die een leidende rol hadden in de liefde voor hiphop.

History Of The Eagles

Je kent The Eagles natuurlijk als de makers van die tijdloze baby boomer-hit ‘Hotel California’, misschien wel de meest logische band om je als nieuwe generatie tegen af te zetten. Een docu daarover? Dat klinkt als zo’n zalvend Top 2000 item. Het mooie aan deze History Of The Eagles is dat je erin ziet hoe dicht The Eagles qua rock ’n roll gehalte en drugsproblemen bij pak hem beet Led Zeppelin lag. Mooi ook hoe eerlijk bandleiders Don Henley en Glenn Grey zijn over de enorme spanningen in de band. Je kunt na anderhalf uur gerust stoppen met kijken, maar ook zonder te zappen blijven hangen voor de comeback in 1994, die nog eens een dik uur in beslag neemt.

© Steve Aoki

Steve Aoki - I’ll Sleep When I’m Dead

Ja, Steve Aoki, dat is die mega vervelende dj met zijn slagroomtaarten, de verpersoonlijking van alles dat plat is aan EDM. Maar ja, hij is ook een van de meest hardwerkende dj’s in de industrie, nota bene iemand met roots in de punkscene, die doorbrak in de electroclash tijd. En hij is de zoon van een groot avonturier, een man die ballonvaarten rond de wereld maakte, en die een van de grootste Aziatische restaurantketens van de VS oprichtte. Deze verrassend vermakelijke film zoekt het verband tussen die twee. 

Sample This

In 1968 werd Robert Kennedy - de broer van - vermoord. Het was de zoveelste politieke tijdens de intense jaren zestig. In 1972 verscheen de film The Thing With Two Heads, waarin een rijke man die stervende is zijn hoofd laat transplanteren op het lichaam van een ter dood veroordeelde gevangene. En in 1973 verscheen het nummer ‘Apache’ van de Incredible Bongo Band, dat uit zou groeien tot een van de meest gesamplede nummers ooit. Wat die drie in hemelsnaam met elkaar te maken hebben, dat zie je in de zeer verrassende film Sample This, over de godfather van alle hiphop-beats.

Miss Sharon Jones 

Sharon Jones, een van die enorme soultalenten die het New Yorkse Daptone op latere leeftijd op de kaart zette. Ruim over de vijftig was Sharon Jones toen ze haar publiek vond. Ze had er jaren voor gewerkt, en nu is ze vastberaden nooit meer los te laten. Totdat er vlak voor de release van haar nieuwe album ineens een vernietigende diagnose komt: lymfklierkanker. Deze ontroerende film toont de super veerkrachtige zestiger tijdens de slopende chemokuur en in haar heldhaftige tocht terug naar het podium. 

Sinatra - All Or Nothing At All

Baas boven baas: Frank Sinatra krijgt gewoon een dubbele docu, waarin de vele decennia van de grootste crooner aller tijden langs razen. Met zijn successen en nederlagen, de politieke en criminele intriges (wat deed Frank met de mafia?), het monsterverbond The Rat Pack en natuurlijk de vele vrouwen die hij schaakte. De film verscheen niet toevallig in het jaar dat Sinatra 100 jaar geworden zou zijn, en werd gemaakt door de Oscar-winnende filmmaker Alex Gibney, die ook een fraaie film over Fela Kuti op zijn naam heeft. 

Glenn Campbell: I'll Be Me

Dit zijn eigenlijk de mooiste muziekfilms, de documentaire die genre en artiest overstijgen. Zelfs als je nog nooit van Glenn Campbell gehoord hebt, zelfs als je een country-hater bent, is dit een aanrader. Natuurlijk gaat de film over de carriere van de zanger, maar dan wel tegen het decor van een bitter einde: Alzheimer. Zelden zit je er zo dicht bovenop als een brein vervaagt. Maar Campbell trekt zich niet terug, zoals je zou verwachten. Sterker nog: hij gaat op tour. Tragisch en ontroerend.