Ergens in april streek Giegling een weekend lang neer in Amsterdam. Er was behoorlijk wat gebel en gemail aan vooraf gegaan, maar eigenlijk wist De School niet wat er precies ging gebeuren. Er zijn wel vaker labels die clubavonden of zelfs weekenders organiseren, maar dit is toch wel even wat anders. Door het hele gebouw worden nieuwe schilderijen en installaties opgehangen. Er is een ambient openingsconcert bij kaarslicht, met overal manden vol fruit en performances van bijvoorbeeld een gast die elektriciteit laat zoemen door het door gloeilampen te jagen, vijf muzikanten op laptop en een grote man in een nog grotere bruidsjurk.
En dan ’s nachts in de kelder harde droge techno, een enorme glitterinstallatie aan het plafond, een onhandig houten bouwwerk midden op de dansvloer, dansers in weelderige pakken boven op de dj-booth. Het lichtplan als het feest op zondagmiddag naar boven en de tuin verplaatst is en er veel emotionelere house of zelfs de Stranger Things soundtrack en de Carpenters gedraaid wordt? Een gele SUV met een dak vol lasers, die rondjes rond de club rijdt om door de ramen te schijnen. Allemaal zonder blokkenschema, al zie je bijvoorbeeld de grote bebaarde Konstantin overal opduiken. Genres, kunstdiciplines, live- en dj-sets dwars door elkaar. Juist, echt net even anders allemaal.