Is er iets mooier dan het gevoel dat je een fan bent? Dat je zo’n hartstochtelijke liefde voelt voor een band dat het een wezenlijk onderdeel vormt van je identiteit? Ja, misschien wel de behoefte om je als fans ook nog eens te verenigen, en de zendingsdrang om je passie en kennis te delen met de rest van de wereld, of tenminste met andere liefhebbers. In een serie doen we een ronde langs drie Nederlandse fanclubs: de Thunderdome Die Hard Collectors, de Fansingtons en de fanclub van de BZB. We beginnen vandaag met gabberfan Niels Petra.

‘Alles lekker?’, vraagt Niels Petra (27) wanneer hij me op station Beverwijk oppikt in zijn zilveren Daewoo. Terwijl we over het onbestemde platteland scheuren, klinkt er een hardcoreklassieker met zoetgevooisde vrouwenzang over de speakers en gooit hij met namen van illustere Thunderdome-ontwerpers en hardcore-organisatoren van het eerste uur. Hij brengt me naar een boerderij in de middle of nowhere, waar hij de bovenverdieping betrekt met zijn vriendin, een kat, hond en een belachelijk grote Thunderdome-collectie. Een collectie die – als ik het zou schatten – in de tienduizenden euro’s loopt. Zelf zegt hij liever niet hoeveel zijn verzameling waard is.

Niels deelt zijn kennis als een van de meest actieve leden in de Thunderdome Diehard-Collectors GROUP op Facebook, waar dik 2700 man lid van is. Noem het gerust een fanatieke fanclub, die al net zo gepassioneerd is over merchandise als over het oer-gabberfeest. ‘Er zijn nog veel meer Thunderdome-fans, natuurlijk, maar de verzamelaars zitten met z’n allen op een kluitje in die groep. We laten aan elkaar zien wat we in onze collectie hebben, maar er worden ook mooie deals en ruilen gemaakt.’

Wanneer werd jij aangestoken door het Thunderdome-virus?
‘Sinds ik het gemist heb. In 2007 ben ik naar een ander feest geweest, en door het missen van hét feest ging mijn hele wereld op z’n kop. Een jaar later, op mijn zeventiende, ging ik naar Thunderdome Payback Time, daarna Thunderdome Fight Night, noem het allemaal maar op. In die feesten zit zoveel passie en saamhorigheid, dat merk je ook met de mensen in de Facebook-groep. Die feesten waren zó intens.’

Al helemaal als zeventienjarige, natuurlijk!
‘Ja, dan voelt alles nog een stuk groter, hè? Ga maar eens kijken hoe de trap van je basisschool er tegenwoordig uitziet, die leek vroeger waarschijnlijk massaal in vergelijking met nu. Ik heb altijd in de horeca gewerkt. Je werkt je vijf dagen helemaal het schompes, steekt ondertussen de fooien in je zak, en weet dat je zaterdag weer los kan. Wanneer je zondagochtend of -middag weer thuiskomt denk je: ja, dit is de uitlaatklep die het mogelijk maakt om de rest van de week weer te werken.

Tekst gaat door onder de foto.

Thunderdome-verzamelaar Niels Petra

Over Thunderdome

Thunderdome was het harcorefeest dat in 1992 in het leven werd geroepen door ID&T, en al gauw uitgroeide tot een van de meest legendarische feestseries in Nederland en Europa. Volgens velen was het de geboorte van de commerciële Nederlandse dance-industrie, met talloze cd's en merchandise. In 2012 was de laatste editie van Thunderdome, maar eerder deze maand werd bekend gemaakt dat Thunderdome in oktober 2017 terugkeert. 

De Thunderdome Die Hard Collectors hebben een besloten Facebook-groep met 2800 leden, houden meetings op festivals als Dominator ('om 17.30 bij de kluisjes van de rode ingang!') en organiseren een jaarlijkse Die Hard Day met een markt, merchandise, een CD-release, meet and greet en optredens.

Je kunt vervolgens twee shirtjes kopen met de Wizard, maar het is nog wel een volgende stap om een verzameling van honderden aan te leggen en je in zo'n fanclub te verenigen. Hoe besluit je dat te gaan doen?
‘Nou, je komt op de feesten veel merchandise tegen. Het begint met een shirtje hier en een shirtje daar. Dan ga je op het internet struinen, en blijkt er een gigantische markt te zijn waarmee je je collectie kunt aanvullen. Thunderdome heeft cd’s uitgegeven, van chapter 1 tot en met 22 zijn de standaardedities. Negen van de tien cd’s hebben ook een shirtje, een feest, een videoband en een cassette. Op een gegeven moment krijg je vanzelf de drang om dingen compleet te krijgen: dan heb je chapter 11, 12 en 13, dan wil je natuurlijk ook 8, 9 en 10, en 14, 15 en 16. Heb je het shirtje, dan wil je ook de cd en de mix-cd. Die chapters heb ik inmiddels compleet, maar zodra je toch aan het verzamelen bent ga je kijken: wat is er nog meer? Zijn er shirtjes? Zijn er truien? Zijn er vesten? Cassettebandjes? Vlaggen? Posters? Muntjes? Blikjes? Er zijn zoveel attributen uitgebracht waar je je liefde in kwijt kunt. Ik rijd het hele land door om mensen te ontmoeten en heb contact met mensen van over de hele wereld. Het is een hele sociale bezigheid.'

We lopen zijn Thunderdome-kamer maar eens binnen en dat is nogal een gezicht. Het is een flinke ruimte waarvan een hele muur volhangt met bomberjacks en kleding, een andere vol staat met cd’s en videobanden, en in een hoek staat een vitrine met curiosa als sleutelhangertjes, kettingen en een oude portemonnee. ‘Ik ben nu tien jaar aan het verzamelen, ik heb een stuk of dertig bomberjacks, een stuk of vijfentwintig vesten, in totaal zeker 200 items. Naar sommige stukken ben ik jarenlang op zoek geweest. Hier, deze bomberjack, bijvoorbeeld is een MA1-model van Thunderdome ’96, Dance or Die, zoals de meeste mensen kennen met een oranje binnenkant en zonder kraag. Ik heb hem op een zaterdag opgehaald in Groningen, daar zit je tweeënhalf uur voor in de auto.’ Hij pakt de volgende jack erbij en glimlacht. ’Een paar dagen later sprak ik een bekende die deze had: de MA2-editie. Wat dat is? Die is alleen gebruikt door crew, was nooit te koop en er zijn er maar een stuk of twaalf van. Dat zijn echt de pronkstukken van je collectie. En dat verdomme nog geen 7 kilometer van de deur gevonden! Ik wil het eigenlijk niet over prijzen hebben, maar deze gaat wel in de vier cijfers. Of ik hem durf te dragen? Niet naar een echt Thunderdome-feest, maar ik heb hem laatst wel geëxposeerd op de fandag.’ 

Thunderdome-fan Niels Petra

Wat vind je vriendin er eigenlijk van? 
‘Ze is heel meelevend en gunt me veel, maar heeft zelf niets met Thunderdome. Ze is heel erg fan van Marco Borsato, hoewel we niet nóg zo’n kamer hebben maar dan met Borsato-spul. Hoe dan ook: ze snapt me en heeft er vrede mee.’

Ik moet zeggen: ik ben een jaar ouder dan jij, en heb al het gevoel dat ik te jong ben de hoogtijdagen van Thunderdome mee te hebben gemaakt. Heb jij dat gevoel niet?
‘Eh, jawel. Ik probeer het gevoel een beetje naast me neer te leggen. Ik was deze week nog langs bij een vrouw van begin 40 om wat cd’tjes op te halen. Dan hoor je wel de echte verhalen over Thunderdome ’93 of ’94. Ik moest echt vragen of ze alsjeblieft niet verder wilde praten, zoveel pijn doet dat. Ik wil niet zeggen dat de feesten tegenwoordig slechter zijn geworden, maar het is wel anders. Ik ben veel te laat geboren.'

Later deze week volgen nog portretten van de Fansingtons en de FC BZB.

'Ik moest echt vragen of ze alsjeblieft niet verder wilde praten, zoveel pijn doet dat.'