Nao: vrolijk klein meisje in bloemetjesoutfit toont ballen
Derde in de BBC Sound of 2016-lijst en een featuring op het laatste Disclosure-album: Nao (spreek uit: neejoo) is een van dé beloftes van deze Eurosonic. En laten we maar meteen met de deur in huis vallen: dat maakt ze meer dan waar. Ze dartelt op haar blote voeten in een bloemetjesjumpsuit over het podium, maar de Britse toont meer ballen dan elke andere r'n'b-act op Eurosonic. Haar performance vol choreografietjes straalt zelfvertrouwen uit, en belangrijker: het gaat haar heel natuurlijk af. En slechte liedjes horen we vanavond niet. De wat traag beginnende gloednieuwe track, 'In The Morning', blijkt na een heerlijke synthontploffing zelfs een van de beste nummers van de set. En dan heeft ze die hit nog niet eens gespeeld... .(FV)

Samm Henshaw brengt gospel Groningen
De Der Aa-kerk is een onverbiddelijk mooie locatie, maar wel een die een beetje op de borstkas drukt. Onder het metershoge gewelfde plafond lijkt iets anders dan eerbiedige stilte bijna ongepast. Totdat Samm Henshaw het podium betreedt. De jonge Britse soulzanger komt vanavond het publiek verwarmen en verbinden. Van zijn toeschouwers maakt hij een gospelkoor, dat hij inzet voor speelse calls-and-responses. We volgen hem trouw, want zijn charme is aanstekelijk en zijn muziek opzwepend. Vernieuwend is het niet, maar aan old school soul hoef je weinig meer toe te voegen dan een klein beetje country en gospel, zoals Henshaw dat doet. (CvW)

Kosmische electrogospel van Hyphen Hyphen overdondert
Hoe kun je nou als viermansband het onderste uit de kan halen en een zo breed mogelijke sound neerzetten? Het Franse Hyphen Hyphen weet wel hoe. Aan weerszijden gitarist en bassiste die allebei hun eigen samplepad hebben, achterin een drummer die naast een half drumstel ook wat pads heeft en een zangeres die in haar eentje in een hamsterwiel de stroomvoorziening van 20.000 huishoudens kan voorzien. Goeie genade, wat is de kosmische electrogospel een feest voor oor en voeten. Alle vier de Fransen hebben een harmonizer op de zang staan waardoor het al snel lijkt alsof een twintigkoppig koor hier staat dat een bomvolle AA-Theater iedereen massaal laat meezingen. De songs zijn ijzersterk, worden met jaloersmakende overtuiging gebracht en wie denkt dat de band ‘I Need Your Love’ (met sitdown!) te vroeg inbrengt heeft het mis: hoogtepunt op hoogtepunt wordt gestapeld, het publiek klapt zo mogelijk nog harder dan de muziek van de band. (BvD)

De Staat is op weg naar de HMH
'I'm only living when I get on screen,' zingt frontman Torre Florim op het vandaag uitgebrachte vierde album O. Dat lijkt De Staat zich flink te hebben ingeprent, want deze show op Eurosonic Air is uiterlijk tot in de puntjes verzorgd. Die onheilspellende donderwolkvisuals bij 'Murder Death', die hartmonitor bij 'Make Way For The Passenger'. Maar vooral dat moment na 'Get On Screen', waarbij een camera op het podium wordt geplaatst die rechtstreeks met het grote scherm is verbonden – Florim zingt 'Help Yourself' er recht in. De tent smult, en wanneer Florim voor afsluiter 'Witch Doctor' midden tussen het publiek gaat staan, weet dat precies wat het moet doen: net als in de clip ontstaat een flinke circle pit met Torre Florim in het midden. (FV)

Blossoms heeft de beste gitaarpopsong van Eurosonic
Ach, het Noord-Engelse accent, wat klinkt dat toch lekker op een podium. Zanger Tom Ogden van de band Blossoms – lang sluik haar, charmante babyface – introduceert met een lekkere quasi-nonchalante knauw zijn mede-bandleden. Het vijftal uit Stockport serveert de klassieke Manchester popsong met een ‘hedendaags’ retro sixties randje. Ze beheersen snelle songs, maar hebben ook een sterke ballad op hun repertoire, die Alex Turner best zou willen hebben. Maar de grootste hit is 'Charlemagne', een uptempo song met een super synthhook in het couplet en een heerlijke gitaarjengel die achter het refreintje aan hangt. Super dansbaar ook, dus rijp voor de alternatieve dansvloer. (AdV)

Lees hier alle verhalen van de vrijdagavond van Eurosonic 2016