Het jaar begon goed voor Death Alley. De Amsterdamse hardrockband bracht al in mei vorig jaar zijn debuutalbum uit, maar in januari was het erop of eronder op Noorderslag. Het werd erop: 3voor12 riep Death Alley uit tot een-na-beste show van de dag in Groningen, en wij waren zeker niet de enige. ‘Noorderslag was echt een kantelpunt,’ zegt zanger Douwe Truijens. ‘Daarna nam het een vlucht: we kregen boekingen binnen voor allerlei festivals in het hele land en kregen de kans om voor een nieuw publiek te spelen. Niet meer alleen hardrockers.’

Dat maakte van Death Alley een completere en meer flexibele band, denkt Truijens. ‘Er zijn meerdere versies van dezelfde band ontstaan. We passen ons aan, zonder concessies te doen. Om een voorbeeld te geven: we speelden op Roadburn een set van zeventig minuten met uitgesponnen nummers, de volgende dag speelden we in Utrecht met meer studentikoze meisjes vooraan. Vroeger waren we dan van slag, nu denken we: we kunnen jullie hebben. We hebben ons ook als muzikanten ontwikkeld en nieuwe nummers geschreven, maar dat is toch wel het belangrijkste verschil met een jaar geleden.’

Dat is precies wat Death Alley vrijdag wil laten zien aan het thuispubliek in Amsterdam, waar de band bijna een jaar niet speelde. ‘September vorig jaar voor het laatst. Maar we hebben er wel iets speciaals van gemaakt met Last Night On Earth, ons eigen festival met Shaking Godspeed.’ Het festival is meer dan een avond uit, het is een statement tegen de vertrutting in de Nederlandse podia: een avond die pas rond middernacht begint en die tot in de vroege uurtjes duurt. ‘We hebben heel veel reacties op ons manifest gekregen. Veel mensen zeiden: eindelijk iemand die het hardop zegt. We kregen ook een enthousisaste reactie van twee meisjes van poppodium Volt in Sittard, die zich pas in tweede instantie realiseerden dat ze zelf ook in zo'n 'betonnen sfeerspons' werken. Om maar aan te geven: het ligt absoluut niet aan de mensen die bij die zalen werken. De vibe rond de Last Night On Earth avond is echt goed, en de posters worden van de muur gejat. Dat is een compliment, maar voor de promo natuurlijk niet zo handig. De posters zijn trouwens ontworpen door Javin de Groot, een getalenteerd tatoeëerder en tekenaar die ook wel geldt als onofficieel vijfde bandlid. Met hem erbij vormen we Death Alley V, op speciale gelegenheden.’

Op de high van hun eigen festival vertrekt Death Alley vervolgens naar Amerika voor hun eerste tour daar. ‘Vaak zijn de eerste en tweede ronde daar echt bikkelen, maar we hebben nu in de eerste run al wat moois staan. Doorslaggevend was het festival Psycho Las Vegas, een supervet festival waar onze hedendaagse favoriete bands spelen, en klassiekers als Alice Cooper en Blue Oyster Cult. Een droomfestival om je te begeven, laat staan dat je er zelf mag spelen. Voet aan wal is het doel. We gaan de wereld veroveren!’