Afgelopen week kwam Prince in het nieuws nadat zijn privévliegtuig een noodlanding maakte, waarna de ster met spoed naar het ziekenhuis gebracht werd. Het gerucht ging dat de zanger al weken een heftige griep had. Later die week leek het mee te vallen, nadat Prince fietsend gesignaleerd werd in de buurt van zijn huis en nadat hij afgelopen zaterdag een feest hield om het mooie weer te vieren en als dank voor alle steunbetuigingen. Over de toedracht van zijn vroege overleden is op dit moment nog niets bekend. Wel heeft de Sheriff inmiddels bekend gemaakt dat Prince bewusteloos aangetroffen werd in een lift in Paisley Park. Agenten hebben geprobeerd hem te reanimeren, zonder succes. Om 10:07 lokale tijd werd hij dood verklaard.

De invloed van Prince Rogers Nelson, kortweg Prince, op de popmuziek is moeilijk te overschatten. In 1978 debuteerde de toen negentienjarige zanger met het volledig door hemzelf ingespeelde en geproduceerde album For You, om vervolgens door te breken met het alweer volledig solo gemaakte album Prince, met nummers als I Wanna Be Your Lover, Why You Wanna Treat Me So Bad en I Feel For You. Meteen vanaf het begin valt op dat Prince een bijzondere artiest is. Niet alleen omdat hij ongelofelijk muzikaal was, maar ook omdat hij raar en ongrijpbaar was. In zijn vroege hit Controversy zette Prince het zelf op scherp: "Am I black or white? Am I straight or gay? Controversy / Do I believe in God? Do I believe in me? Controversy." Op de hoes van het al even intrigerende album Dirty Mind poseerde Prince in dameslingerie, met op zijn borst een button met de tekst 'bad boy'. 

De definitieve doorbraak naar het grote publiek volgde in 1983 met het nummer 1999 en het gelijknamige album, waarna hij in 1984 zijn monumentale album Purple Rain uitbrengt. Het is de soundtrack van een film, waarin Prince min of meer zichzelf speelt: een getroubleerde zanger uit Minneapolis, die een rivaliteit uitvecht met een andere lokale band: The Time. De film is even knullig als geniaal, met name natuurlijk door de muziek. Purple Rain bevat klassiekers als Let's Go Crazy, When Doves Cry en I Would Die 4 U. De filmcarriere van Prince duurt niet lang: opvolger Under The Cherry Moon - waarin Prince als een kokette dandy over de Rivera huppelt - staat bekend als een van de slechtste films ooit. 

Muzikaal boet hij in de tijd niets aan kracht in. In de late jaren tachtig blijft Prince grote hits scoren, met albums als Lovesexy en Sign 'O The Times. Eigenhandig brengt Prince de zwarte muziek - soul, funk, jazz - naar het volgende decennium, onder meer door het te vermengen met rock en elektronische elementen. Intrigerend is de sterke symboliek in zijn werk en zijn spel met seksualiteit en religie. 

De zanger treedt ook regelmatig op in Nederland, o.a. in het Utrechtse stadion Galgenwaard en De Kuip. Befaamd zijn tegen die tijd ook zijn after shows, speciale nachtelijke optredens na afloop van zijn reguliere concerten, een natte droom voor iedere fan. Meest bekend zijn die in het Paard van Troje (Den Haag, 1988), en tien jaar later in Tivoli (Utrecht). Tijdens dat optreden - met Family Stone-lid Larry Graham op bas en Lenny Kravitz op drums - voorspelt Prince bizar genoeg de aanslagen van 11 september 2001.

Prince staat intussen bekend als een manisch werkende muzikant. Hij is een health freak die zeer weinig slaap nodig heeft, enorm hoge eisen stelt aan zijn muzikanten en heel productief is. Hij neemt ook diverse artiesten onder zijn hoede, waaronder eerder genoemde The Time, Vanity Six en gospelzangeres Mavis Staples. In zijn eigen imperium Paisley Park werkt hij non stop aan nieuwe muziek. Het is een haast ondoordringbare vesting, en journalisten die ertoe doordringen komen terug met verhalen over een man die volgens volstrekt eigen regels leeft. 

In de jaren negentig neemt de invloed van Prince langzaam af. Met zijn nieuwe band New Power Generation scoort hij nog een paar grote hits - Cream, Sexy MF, Diamonds & Pearls - maar dan lijkt het creatieve vuur langzaam te doven. Dat valt ook nog eens samen met juridische problemen: Prince wil van zijn contract met platenmaatschappij Warner af, speelt enige tijd met het woord 'Slave' op zijn wang en verandert zijn naam in The Symbol en later The Artist Formerly Known As Prince (TAFKAP). Zijn optredens blijven succesvol, met als bijzondere recente hoogtepunten een driedaagse residency op North Sea Jazz in 2011 en twee shows in Paradiso in 2013.