Weyes Blood groeide op in een christelijk gezin en verhuisde meer dan zeven keer naar een nieuwe staat van Amerika. Ook woonde de zangeres een tijd in een tent in de woestijn, waar ze planten onderzocht. Haar vader was muzikant, maar verruilde het rock ’n roll leven uiteindelijk voor een baan als dominee. In tegenstelling tot haar vader besloot ze het rock ’n roll-leven met volle overtuiging te leven.

Dit leverde al verschillende soloplaten op, maar het heeft even geduurd voordat Natalie Mering zich als soloartiest in de kijker speelde met zo’n indrukwekkende plaat. De folkliefhebber kent haar al van Jackie-O Motherfucker, haar vorige plaat The Innocents of haar recente bijdrages aan het funky album The End Of Comedy van Drugdealer. Een release die haaks staat op Front Row Seat To Earth, want daar duikt ze pas echt de diepte in.

Hoe doet ze dat dan? Nou, geef Weyes Blood een opnameapparaat en een dijk aan echo en ze zingt zonder moeite een plaat vol. Iets dat ze al vanaf haar vijftiende doet, maar nog nooit op deze manier. Een van de meest intense voorbeelden hiervan vind je midden op Front Row Seat To Earth. Oké, er is weliswaar op bescheiden wijze een synthesizer gebruikt, maar ook zonder die toevoeging maakt de track diepe indruk.

Luister maar naar ‘Can’t Go Home’ of het intro van 'Away Above' en je bent direct overtuigd. Zoiets kun je met gemak vergelijken met een neoclassicistische hymne of Keltisch getinte klaagzang, zonder dat het oudbollig aanvoelt. Het zijn juist dit soort nummers waarbij haar harmonieuze samenzang perfect tot zijn recht komt en ze haar karakteristieke stempel op het album drukt.