Op je iPhone heb je Apple Music zo binnen: je downloadt de nieuwste versie van je besturingssysteem (iOS 8.4), en het programma zit er meteen in, waar eerst je mp3-spelerapplicatie zat. Hij heeft een mooi nieuw logo’tje, en als je daarop klikt mag je meteen een abonnement kiezen. Je voert je gegevens in – ook je creditcardgegevens, maar de eerste drie maanden krijg je gratis – en dan kun je beginnen met een leuk spelletje bolletjes kiezen. Daarover later meer.
Apple Music wordt in de herfst ook beschikbaar gemaakt voor Android via een nieuwe app, en hoort nu ook bij de nieuwe versie van iTunes te zitten voor op je MacBook, iMac, desktop PC of notebook. Op alle Mac-computers waarop wij de nieuwe versie installeerden, bleef Apple Music echter vragen om ‘de nieuwste versie van iTunes’. Die we dus net hadden geïnstalleerd. Wat blijkt: iTunes 12.2 is nog niet beschikbaar, een grote slordigheid in deze release van Apple Music. Een mysterie waarom, maar op je telefoon werkt het prima.
Apple Music: een eerste indruk
Beats 1 Radio, Connect en 'persoonlijke' aanraders: gaat Apple Music Spotify verslaan?
We verwachtten het al lang, en nu is het eindelijk zover: Apple Music is live. Eén van de grootste technologiebedrijven van de wereld gaat zich eindelijk bemoeien met streaming. Vorige maand werd Apple Music aangekondigd. De boodschap: eerlijker, persoonlijker en stukken populairder dan Spotify, op dit moment de allergrootste op streaminggebied. Wij nemen vandaag de proef op de som en trekken alvast onze eerste conclusies over Apple Music.
Bolletjes
Het eerste wat je ziet wanneer je Apple Music opent, is een scherm vol rode bolletjes met genres: je klikt op de genres die je leuk vindt, en als er een niet naar je smaak is houd je hem ingedrukt tot ‘ie uit elkaar knapt. Daarna hetzelfde met artiesten. Al snel wordt hij vrij specifiek: houd ik van Jacco Gardner? Of van Caribou? Behoort Hef tot mijn favorieten? Spelenderwijs verschaf je Apple Music van meer informatie over jezelf, waardoor dat ‘persoonlijker’-gedeelte straks nog specifieker op jouw smaak is afgestemd.
Dan kom je op de thuispagina van Apple Music, de eerste pagina die je voortaan zal zien als je je muziekapp opent. Deze heet ‘Voor jou’, en toont je een aantal afspeellijsten en albums die Apple je aanraadt op basis van je voorkeuren. Bij ons was het een interessante combinatie van playlists met titels als ‘De beste folktronicanummers’ (niet gek), ‘R. Kelly: Metaforen voor seks’ (wellicht vanwege de aangegeven voorkeur voor Usher) en The Good Son van Nick Cave & The Bad Seeds (ook niet verkeerd). Als je iets tegenkomt waar je geen zin in hebt, kun je hier ook de betreffende plaat of playlist lang aanraken en kiezen voor de optie ‘Minder zoals dit aanbevelen’ – toedeloe, Chris Brown!
Dat werkt dus allemaal vrij simpel, en de aanbevelingen zijn alleszins beter dan de ‘gerelateerde artiesten’-functie binnen Spotify of de ‘Coffeehouse Vibes’-playlist waarmee je daar om de oren wordt geslagen. In dat opzicht slaagt Apple Music dus aardig.
Connect
De andere functie die Apple Music persoonlijker moet maken is Connect, een tabje binnen het programma waarmee je de profielen van je favoriete artiesten en ‘curators’ kunt volgen, die daar vervolgens direct exclusieve content op kunnen plaatsen. Daarvan is er nog niet zo veel: Pharrell, wiens nieuwe single ‘Freedom’ je onder de reclame voor Apple Music hoort, heeft er alleen nog een vrolijke persfoto van zichzelf op staan, en van Nine Inch Nails-frontman Trent Reznor die we in diezelfde commercial over de dienst zagen vertellen staat er zelfs nog niets. Wel zien we een video van een studiosessie van Alabama Shakes, en verschillende playlists van curators als Pitchfork, NME en Vice. Blijkbaar moet het nog een beetje opwarmen, maar als Apple Music niet het overweldigende succes is dat de techgigant hoopt, verwachten wij dat Katy Perry en Diplo gewoon met hun fans blijven connecten waar ze al zijn, op Instagram, Twitter, Tumblr en Snapchat.
Beats 1 Radio
Nog een groots gehypete nieuwe functie van Apple Music is het nieuwe Beats Radio. De oude per genre geselecteerde zenders zoals op iTunes Radio bestaan nog, maar er is ook een échte non-stop online radiozender in het leven geroepen, met presentatie en door dj’s geselecteerde muziek. De presentatie is hoofdzakelijk in handen van voormalig BBC-coryfee Zane Lowe, Ebro Darden van de New Yorkse zender HOT 97 en nieuwkomer Julie Adenuga. ‘Radio like you’ve never imagined,’ aldus de website. Na een uurtje luisteren lijkt het best op normale radio. Er wordt vrolijk gekletst over wat een bijzondere dag het wel niet is, we horen muziek van Disclosure, The Weeknd en Seinabo Sey. Veel Amerikaans en Brits werk, veel artiesten van grote platenlabels. De opvallendste track die we horen is een nummer van JME, in het Verenigd Koninkrijk een van de belangrijkste grime-artiesten van het moment, maar binnen een genre dat in de rest van de wereld weinig teweegbrengt. Hoewel er regelmatig wordt benadrukt dat Beats 1 live uitgezonden wordt in ‘meer dan honderd landen’, lijkt de muziekkeuze vooralsnog voornamelijk op Groot-Brittannië en de VS gericht, en niet vreselijk vernieuwend. Pluspuntje: omdat Apple Music een betaaldienst is, hoor je geen reclame, behalve af en toe een ‘mede mogelijk gemaakt door’-vermelding. Ook gaan we binnenkort door celebrities gepresenteerde shows horen. Zo krijgt St. Vincent een show waarin ze een mixtape maakt voor een fan, en ook Dr. Dre en Elton John zullen programma’s presenteren. Dat is natuurlijk een mooi unique selling point. Om Beats 1 te kunnen luisteren hoef je geen betaald Apple Music-abonnement te hebben; het is ook gratis te beluisteren via iTunes, maar dan krijg je wel advertenties te horen. Ook leuk: je kunt meteen de singlehoes zien van tracks die worden gedraaid en ze aanschaffen of een hartje geven.
Er mist helaas een essentieel onderdeel van moderne radio: je kunt vooralsnog niets on demand terugluisteren. Als jij dus benieuwd bent naar wat voor muziekjes Elton John allemaal gaat draaien, moet je ouderwets op tijd luisteren.
En de rest?
Er is ook nog een ‘Nieuw’-pagina, met meer standaard functies als nieuwe releases en hitlijsten – met vandaag vanzelfsprekend ‘Drank & Drugs’ bovenaan. Die populariteitslijsten hebben de meeste streamingdiensten ook, net als een ‘Jouw muziek’-pagina, waarop je reeds gedownloade muziek bij elkaar staat. De interface is prima: het ziet er mooi uit, en ook met de werking hebben we tot dusver nog geen grote problemen gehad. De app werkt zelfs prettiger dan de wat lompe mobiele versie van Spotify. De desktopversie van Spotify werkt echter prima, waar iTunes een nogal onhandige reputatie heeft. Wat beter werkt zal met de tijd blijken en ook van persoonlijke voorkeur afhangen, maar tot dusver heeft de interface van Apple Music nog geen significante plus- of minpunten ten opzichte van Spotify.
Apple Music vs. Spotify vs. Tidal
Gaat Apple Music de andere streamingdiensten van tafel vegen? Tidal ging ook hard op z’n eigen star power, maar een programma gepresenteerd door je favoriete muzikant is eigenlijk wel leuker dan gewoon een playlist gemaakt door (de assistent van) je idool. Nog een voordeel dat Apple Music heeft ten opzichte van de anderen is de draagkracht van Apple: voortaan zit het programma Apple Music standaard op zo ongeveer alle i-apparaten die je koopt, dus dan wordt het wel heel gemakkelijk om gewoon dat abonnement te nemen in plaats van een nog een andere app te downloaden.
Toch wordt het moeilijk om het enorme marktaandeel van Spotify van ze af te pakken. Een Spotify-account net zo alomtegenwoordig geworden als een Facebookprofiel, en net zo toegankelijk. Voor Spotify hoef je niet eens een programma te downloaden, er is ook een web-based browserversie voor als je tóch ergens belandt zonder Spotify. Die mogelijkheid biedt Apple Music niet. Zonder gratis optie wordt het überhaupt minder toegankelijk. Als 3voor12 bijvoorbeeld bij een interview met een artiest een stream naar het album wil plaatsen, is het makkelijker om voor Spotify te kiezen, waar de lezer niet voor hoeft te betalen.
The power of Apple
De laatste troef die Apple in handen heeft is haar eigen machtspositie. Volgens de geruchten zet Apple platenmaatschappijen onder druk om hun muziek van andere streamingdiensten af te halen, omdat ook zij weten dat de aanbieder met het grootste aanbod wint. Maar als alles en iedereen gaat azen op exclusiviteit, leidt dat alleen maar tot versplintering. Daar is in eerste instantie de consument de dupe van, die niet meer met gemak alles op één plek heeft. Uiteindelijk zijn het de streamingdiensten die zichzelf en elkaar opvreten. Als de luisteraar niet legaal op zijn dienst van voorkeur kan krijgen wat hij of zij wil, gaat die het weer illegaal opzoeken zoals in de gouwe ouwe tijd van LimeWire en torrents. Als Apple alle platenmaatschappijen onder de duim weet te krijgen is dat probleem verholpen, maar die platenmaatschappijen zijn ook niet gek, die realiseren zich het enorme bereik van Spotify. In tegenstelling tot Spotify vs. Tidal, dat met een sisser lijkt af te lopen, zou het dus goed kunnen dat Spotify vs. Apple wel degelijk een titanenstrijd zal worden.