Trouw tot in den dood: Job Jobse raakt zijn thuis kwijt

"Dat was de avond dat ik dacht: 'Ik ben dj'"

Tim van der Steen ,

Job Jobse raakt zijn thuis kwijt in Amsterdam; met het sluiten van Trouw verdwijnt ook de plek die hem gevormd en gehuisvest heeft als dj en boeker. Jobse aan het woord over wat de club heeft betekend voor hem en Amsterdam. Over de avond die voor hem een keerpunt in zijn carrière was en waarom het Trouw label niet heeft gewerkt. "Het is al vier weken op rij dat Sarah op maandagochtend fris gedoucht Trouw binnenstapt, en wij er nog met zijn allen staan."

Er is waarschijnlijk niemand die meer avonden in Trouw heeft meegemaakt dan Job Jobse. Op zijn zeventiende was hij al bijna ieder weekend in club 11, de voorloper van Trouw. Hij viel op bij Olaf Boswijk, de man die na club 11 ook bij Trouw de kar trekt. “Ik was heel brutaal en wist veel van muziek”, zegt Jobse. “Ondanks dat ik misschien de jongste was, had ik al een idee van wat er moest gebeuren en liet dit ook duidelijk merken. In de tijd tussen 11 en Trouw zijn we bevriend geraakt, toen draaide ik nog niet. Olaf vroeg mij om in zijn nieuwe club een avond te hosten, dat werd Drukpers. Eigenlijk ben ik er vanaf dag één bij betrokken. Trouw is voor mij in één woord ‘thuis’. Ik heb er niet alleen als dj veel plezier gehad, maar ook als bezoeker. In he teerste jaar heb ik denk ik geen vrijdag of zaterdag gemist. Als dj is het de plek waar ik ben gegroeid, en de kans heb gekregen om die stap te maken. Dankzij Trouw kan ik doen wat ik doe. Het heeft mij gevormd tot wat ik nu ben.”

Wat was je beste nacht in Trouw?
“Dat is heel lastig, omdat ik in zo veel facetten deel van de club heb uitgemaakt. Ik kan kiezen voor de keer dat Drukpers uitverkocht was, of de avond dat ik zelf voor het eerst in Trouw draaide. ADE of mijn weekender (tijdens mijn verjaardag!) waren in essentie wel echt vetter.”

“En er was een avond met Joy Orbison, vorig jaar december. Mensen begonnen op een gegeven moment dubstep te mengen met house en techno, wat leidde tot een heel frisse, nieuwe sound. Hij was daarvan de vaandeldrager. Een ontzettend belangrijke, vooraanstaande naam en Trouw probeerde hem al vaak te boeken. Dat was heel lastig, hij wilde niet meer op Colors draaien, omdat hij niet meer op dubstep-georiënteerde avonden wilde staan. Toen belde Olaf mij op en zei: “Hey Job, ik weet niet wat er is gebeurd, of hoe je het voor elkaar hebt gekregen, maar Joy Orbison wil terugkomen naar Trouw. Maar hij wil alleen als JIJ ook draait.” Dus ik dacht... HUH!? Hoe kan dat, het is een van mijn grootste helden en ik heb hem nog nooit ontmoet of gesproken. Toen bleek dat hij mij online had gevonden en mixen van me had gecheckt. Hij was fan, wilde terugkomen naar Trouw, en hij wilde daar die avond samen met mij draaien. Toen dacht ik… nu is het echt menens. Ik vond het altijd heel moeilijk om te zeggen: ‘Ik ben dj, dit is wat ik doe.’ Dit was voor mij een teken: het gaat gewoon echt goed.”

“Die boeking kwam rond in de zomer, de avond was pas in december. Die zomer was voor mij al heel mooi: ik stond voor het eerst op Lowlands, waar ik ook erg naar uitgekeken had. Maar ik wist: na de zomer is het niet voorbij, er gaan nog meer mooie dingen komen. De avond in december kwam, ik deed de warming up en daarna ging Joy Orbison.”

“Joy Orbison zou niet te lang draaien. Ik zou na hem afsluiten, hij zou teruggaan naar het hotel om een vroege vlucht te pakken. Want: zijn konijn was ziek. Het klinkt als een slechte smoes, maar bleek achteraf echt waar te zijn. Maar na zijn set zei hij meteen: 'Hey, laten we samen draaien.' Ik was in de zevende hemel, echt supervet! Uiteindelijk heeft hij zo lang met mij samen gedraaid dat hij niet eens meer kon slapen. Nadat hij weg was, ben ik verder gegaan, het was zo vol dat we de avond gewoon niet konden stoppen. De avond wist ik: het gaat nu echt de goede kant op. Vanaf dat moment voelde ik mij volwaardig resident van Trouw, en dj.”

Welke rol heeft Trouw gespeeld voor Amsterdam?
“Voor Amsterdam misschien nog wel een grotere rol dan voor mijzelf. Als ik om mij heen kijk is er een hele Trouw-generatie: voor hen is het de belangrijkste uitgaansplek in hun leven. Ik denk dat er een groep mensen is die vijf jaar lang in Trouw is geweest en die niet meer uitgaat als die plek er niet meer is. Het was een van de weinige plekken waar zij elk weekend heen konden. Ze gingen uit, dus ze gingen naar Trouw. Dat heeft te maken met de sfeer die er hangt, de mensen die er komen, maar ook zeker met de programmering.”

“Natuurlijk heb je verschillende avonden: ik doe Drukpers, Cinnaman Colors doet en Sandrien Imprint, zij bepalen allemaal mee wat er die avond gebeurt. Maar er is één persoon die het allemaal in de gaten houdt, en dat is Olaf. Daardoor is het een heel coherent gebeuren. Als je de muziek op een avond van Sandrien vet vindt, is de kans vrij groot dat je het ook naar je zin zult hebben op mijn avond, ondanks dat haar sound steviger is. Zoiets vergroot heel snel je wereld, dat heb ik bij mijzelf en bij vrienden ook zien gebeuren. Een plek als Trouw wordt een keurmerk voor hun smaak en ontwikkeling.”

“Ik durf ook te zeggen dat Trouw voor Amsterdam de weg vrij heeft gemaakt voor dit soort muziek. Er zijn veel artiesten die eerst in Trouw stonden, omdat wij ze goed vonden. Denk aan Todd Terje of Gert Janson en heel veel dingen die nu op bijvoorbeeld Dekmantel en Awakenings staan. Nu zie je op festivals als Buitenwesten en Amsterdam Open Air lineups waarvan de helft zo in Trouw kan staan. Uitgaansmuziek is veel meer credible geworden en dat komt denk ik grotendeels door Trouw. Mensen hebben gezien dat je daarmee succesvol kan worden, en kaarten kan verkopen.”

Heeft het Trouw label wat toegevoegd?
"Nee, niet echt. Trouw heeft vanaf het dag één meer willen zijn dan een club. Daarom was er in het begin de expositieruimte, het restaurant met tentoonstellingen, het krantje dat maandelijks werd uitgedeeld en dus ook dat label. Olaf deed dat allemaal in zijn eentje, en hij kon daar niet genoeg tijd in steken. Het label is denk ik te snel gestart, nog voordat de essentie echt stond: de club. Het was daardoor erg zoeken naar releases voor dat label, omdat Trouw nog niet bekend genoeg was. Ik denk dat het heel anders was geweest als het later was gestart.

Er valt een gat als Trouw dicht is.
“Er komt een ontzettend gat, ik weet niet zeker of dat door één plek wordt opgevuld. Ik denk dat veel organisatoren zitten te springen om een soort take-over te doen. Iedereen hoopt natuurlijk dat Olaf iets nieuws gaat doen, daar is verder nog niets over bekend. Hij heeft zes jaar van zijn leven alles aan Trouw gegeven. In die tijd heb ik hem ontzettend gelukkig zien worden, maar ook tien jaar ouder. Hij is net getrouwd, ik had het idee dat hij gewoon wilde kappen en kinderen krijgen, misschien zien we hem wel nooit meer op de dansvloer. Dan mag de nieuwe generatie iets nieuws vinden. Ik hoop dat er van diezelfde club mensen een nieuw initiatief komt. Daar gaat misschien wel twee jaar overheen. Het is ook heel moeilijk om een locatie te vinden in de stad, ook omdat alles al een bestemmingsplan heeft.” 

“Het is ook wel mooi dat het ophoudt, Trouw stopt op het absolute hoogtepunt. Het was doodzonde geweest om zo’n mooie plek dood te laten bloeden, maar ook om te stoppen voordat we er alles uit hadden gehaald. Als het twee jaar geleden afgelopen was – wat oorspronkelijk het plan was – was het een ongelofelijk vette plek geweest, maar zou niemand het er over twintig jaar meer over hebben.”

“Als je op een gegeven moment zegt dat je gaat stoppen, worden de avonden automatisch nóg beter. Als je ziet wat er gebeurt de afgelopen weken… het is bizar. Ik dacht dat ADE het hoogtepunt zou zijn, en dan de closing party. Nu was mijn weekender beter dan ADE, en volgend weekend zal waarschijnlijk weer beter worden dan mijn weekender. Mensen beseffen dat het gaat stoppen en hebben gewoon schijt. Het is al vier weken op rij dat Sarah, die op kantoor werkt, fris gedoucht op maandagochtend om 9 uur Trouw binnenstapt en we daar nog met zijn allen staan. Dat wordt waarschijnlijk steeds later, straks gaat zij lunchen en staan wij er nog. Er is een specifieke einddatum gegeven, het absolute hoogtepunt komt nog en dan is het gewoon klaar. Ik ga het vreselijk missen, maar het is prachtig om naar terug te kijken en ik ben blij dat ik er deel van heb uitgemaakt."