Het was alweer drie jaar geleden dat we Segall eens aan de tand voelden. Dus pakten we naar aanleiding van Manipulator, momenteel Album van de Week, gretig de kans om de garagerocker thuis in Californië te bellen. Segall is duidelijk over waar hij zich het laatste jaar mee bezig gehouden heeft: "Muziek schrijven en opnemen, dat was het wel zo'n beetje."
Wat dacht je: 'het is alweer even geleden dat ik - in 2013 - wat uitbracht, laat ik meteen een dubbelaar doen'?
"Het hele idee was om er lang aan te werken en de best mogelijke plaat te maken. De enige regels waren dat we er een jaar aan zouden werken. Daarna had ik deze zeventien songs over, die samen goed bleken voor een dubbel-LP. Ik heb vooral thuis in Californië geschreven en daar wat op een 8-sporenrecorder opgenomen. Na dat jaar heb ik het album opgenomen in de studio bij Chris Woodhouse in Sacramento."
Het is weer een solo-album, een onder je eigen naam althans. Wat is er gebeurd met de Ty Segall Band?
"Het draait weer volledig om mij ja", grapt Segall. "De band speelt wel mee, maar ik heb alle muziek geschreven op die ene cover na (Who's Producing You? van Mike Donovan van Sic Alps, red.). Ik zou wel graag nog zo'n bandplaat als Slaughterhouse maken; ik hoop dat dat geen one-off was."
Ty Segall: "Sleeper was fun, maar ik speel nu liever luide rock 'n roll"
"Een hattrick op Le Guess Who? Ik zou graag weer komen"
Met Manipulator levert Ty Segall alweer zijn zevende plaat af sinds 2008 en dan tellen we alleen de studio-albums die hij onder zijn eigen naam uitbracht. De jongste release telt liefst zeventien nummers, welgeteld nul zwakke broeders en is meteen het sterkste wapenfeit van de garagerocker tot dusverre. En hoewel de totale vrijheid van het maken van deze soloplaat heel goed bevallen is, zou hij graag nog een Ty Segall Band-plaat als Slaughterhouse maken. Een nieuwe Fuzz-plaat en tournee moeten zelfs al in het voorjaar een feit zijn.
De plaat begint psychedelisch, Tall Man Skinny Lady is haast een combinatie van het akoestische van vorige plaat Sleeper met de meer up-tempo Ty Segall, derde liedje The Singer had zo op Sleeper gekund en dan is er It's Over met de kenmerkende garagerock. Ook horen we in The Clock een Spaanse gitaar en strijkers. Er gebeurt nogal veel, zeg maar.
"Ik denk dat het verschil tussen deze plaat en de vorigen is dat alle oudere platen wel een bepaalde draai aan rock 'n roll geven en dat deze al die stijlen combineert alsof er geen centraal geluid is. Dat was het idee ook: dat er geen rode draad is. Alle nummers zijn geschreven als losse songs, zowel qua geluid als inhoudelijk." Grinnikend: "Ik dacht dat het wel zou werken."
Op je laatste release Sleeper verwerkte je het verlies van je vader eind 2012. Heeft die meer introspectieve aanpak doorgewerkt bij de opvolger?
"Eigenlijk wilde ik ditmaal alles compleet anders doen dan op Sleeper. Uiteindelijk is bijna alles op de tegenovergestelde manier gedaan. Erg leuk. Sleeper was erg anders, de plaat is bijna volledig opgenomen in mijn slaapkamer op een 8-sporen recorder. Sommige takes waren in feite de eerste keer dat ik die song speelde, dat is ditmaal wel totaal anders. Nu heb ik vaak de derde of vierde versie opgenomen."
Op de plaat maken we onder meer kennis met The Crawler (die achter je dochter aanzit), The Faker (die je wil overtuigen), The Connection Man en The Manipulator. Allemaal mensen die wat van je willen?
"De manipulator is de charismatische, bijna rock 'n roll figuur, als een politicus, herkenbaar en sympathiek, iemand die je erin luist, die je laat geloven wat hij wil dat je gelooft. Of het nu een politicus is, je ouders of David Bowie, wie dan ook. Maar je kan het ook zelf zijn, dat is open voor interpretatie. Het thema van de plaat is dat karakter en de wereld waar hij in leeft, samen met die andere karakters die hij tegenkomt en alle gekke dingen die gebeuren. Het is geen concrete verhaallijn."
In The Faker zing je:
I’m the Faker with the other name
On the paper, Riding on the fame
I will make you see and to believe
For the longing of the other sleeve
Ask your boss man for a raise
Tell your momma “Keep your change”
"Dat gaat over een nepper, bijvoorbeeld een acteur of muzikant die de ladder opklimt. Iemand die bereid is wat dan ook te doen om hogerop te komen in de wereld. Het laatste stuk gaat heel letterlijk over geld. Waarom zou je geen opslag vragen? Ik denk dat iedereen wel opslag verdient."
Bedoel je dat mensen hun eigen lot in handen hebben? Dat hard werken loont?
"Ik hoop dat zeker. In het leven draait het echter voor een groot gedeelte om geluk en omstandigheden. Hard werken is daar zeker een grote factor in. Ik heb het gevoel dat veel mensen heel hard werken maar nergens komen, vanwege de omstandigheden waarin ze geboren worden. 'Ask your boss man for a raise. Tell your momma “Keep your change”'. Dat gaat meer over onafhankelijk zijn van de fakers. Het gaat goed met me, je kan je wisselgeld houden, want ik heb je niet meer nodig om mij te vertellen wat ik moet doen."
Zijn er ook fakers in de muziekindustrie?
"Deze song gaat niet zozeer om een bepaald persoon, maar meer over de historische context van de entertainmentindustrie, van Hollywood en al die zooi. Maar deze plaat gaat niet om specifieke personen en zaken, het zijn meer karakterstudies die ik graag open laat. Ik heb liever dat mensen hun eigen uitleg kiezen."
Wat me aan Sleeper opviel, vooral ook live, is dat de songs in die uitgeklede vorm meer de kans krijgen te bloeien.
"Het was heel fijn om ze zo te kunnen spelen. Maar het was ook de bedoeling dat dat eenmalig zou zijn. Het was een uitdaging om een akoestische set te maken. Ik wist niet hoe het zou gaan, maar het was fun. Maar ik heb niet echt zin om dat nog eens te doen."
Waarom niet?
"Het is een zware plaat, waarop ik een hoop shit verwerk, shit die ik nu achter me heb gelaten. Daarom wil ik dat niet graag nog eens spelen. Ik vind het nog steeds een geweldige plaat hoor, maar ik richt me liever op het spelen van luide rock 'n roll."
Ik heb helaas je show gemist als drummer-zanger in Fuzz. Ga je dat nog eens doen met Charles Moothart?
"Absoluut. We werken aan een nieuwe plaat en zijn van plan zo rond maart, april weer naar Europa te komen."
Je tour eindigt op 12 november in Londen. Dat laat alle ruimte voor een derde Le Guess Who? show op rij?
"Nee, daar hebben we het nog niet over gehad in ieder geval. Ik ben bang van niet, maar als ik kan zou ik zeker gaan. Ik zou er graag heen gaan om de bands te zien ook."
Ty Segall speelt 3 november in Paradiso, Amsterdam.