De berichten over het noodweer gingen snel het festivalterrein over. Anders dan op vrijdag wordt er nu wel goed gecommuniceerd door de organisatie. Terecht ook, op Pinkpop bleek immers dat zelfs met een soepel lopende organisatie het alsnog spannend kan worden in zo'n situatie. Uiteindelijk liep het Amsterdamse Bos de ergste regen mis en viel het allemaal reuze mee. Het enige zure is dat het veelbelovende optreden van het Moritz von Oswald Trio gecanceld blijkt, en dat Kyle Hall en Jay Daniel al na een half uur kunnen inpakken. Maar daarover later nog meer.
Die regenbui pakt echter niet voor iedereen slecht uit. Doordat de kleine podia gesloten worden stroomt het veld voor het hoofdpodium vol. En als de eerste druppels vallen duiken alle bezoekers onder de overkapping in het midden van het terrein. Waar Bicep het in hun set vol voortkabbelende house niet lukt om te boeien of om iets van een saamhorigheidsgevoel te creëren lukt de regen dat perfect. Hoe leuk een zonnig festival ook is, een klein buitje op zijn tijd werkt praktisch altijd sfeerverhogend. Als het Ierse duo er dan ook nog Caribou’s Can’t Do Without You inslingert, maakt het collectieve chagrijn om de gesloten podia en de modderige sneakers plaats voor een hoogtepunt. Dat exact die plaat wordt uitgekozen door Bicep om naar toe te werken is niet heel chic overigens. Aangezien Daphni (Caribou's andere project) vijf uur later op hetzelfde podium staat, voelt het toch alsof hem het gras voor de voeten weggemaaid wordt.