#ESNS14: Waarom je The Vagary moet zien op Noorderslag

"We blijven echt een live-band"

Joost van Beek ,

Zes veelbelovende acts van eigen bodem geven op 18 januari hun visitekaartje af op het 3voor12-podium op Noorderslag. 3voor12 stelt ze allemaal voor. Vandaag is het woord aan The Vagary. De puntige popliedjes van dit Amsterdamse kwartet gonzen al een tijd in de live-venues van Neerlands hoofdstad. Met een platencontract en een nagenoeg compleet album op zak is het de hoogste tijd om het land in te gaan. 3voor12 sprak met frontman Thijs Havens. “Begin dit jaar zaten we in Limbo, inmiddels beginnen dingen meer vorm te krijgen.”

Woon je in Groningen en heb je nog een plekje vrij op je bank of in je kingsize bed? Meld je! Het optreden van The Vagary op Noorderslag gaat namelijk gepaard met een klein probleem, zegt Havens; “We hebben nog geen slaapplek gevonden en vrijwel alles is volgeboekt. Er wordt nog fanatiek gezocht, haha. Misschien dat we de bus achter de Oosterpoort parkeren, dan kunnen we daar vanuit de backstage direct induiken! Zonder gekheid, Groningen wordt mooi. Er hangt toch een bepaalde sfeer rond zo’n optreden. Het is belangrijk om in het moment te blijven, niet te veel bezig te zijn met de betekenis van een plekje op Noorderslag. We spelen de avond voor ons reguliere optreden in de Dog's Bollocks, een lokale kroeg.”

Het mierenneukstadium bereikt
“Ja, het gaat lekker met de band. Niet dat we op het moment veel optreden trouwens. Die debuutplaat moet af, daar willen we nog effe rustig aan sleutelen. Maar op een gegeven moment moet je het opnameproces loslaten, hoe moeilijk dat ook is. We zijn perfectionisten en bereiken nu een soort mierenneukstadium. Laat ik het zo zeggen; we hebben sommige mensen nachtmerries bezorgd.” Thijs Havens maakt desalniettemin een ontspannen indruk. De frontman van The Vagary is al enkele jaren een bekend figuur in het Amsterdamse bandcircuit. Hij zit in de gelederen van Saelors en met Light Light speelde hij in 2012 al op Noorderslag. “Het werkt in ons voordeel dat The Vagary niet onze eerste band is. We hebben alle vier behoorlijk wat podiumervaring opgedaan de afgelopen jaren. Hierdoor wordt je toch wat makkelijker geboekt. In Amsterdam zijn er zoveel podia. Je kan in korte tijd veel vlieguren maken.”
Die vlieguren zijn volgens Havens belangrijk om je hoofd boven het maaiveld uit te kunnen steken. Dit was de reden dat de band zich vorig jaar in het Amsterdamse Popprijs-circus stortte. “Eigenlijk zijn we niet zo gek op het wedstrijdelement van zo’n competitie. Als winnaar is dat een makkelijk en nietszeggend statement, maar meedoen was voor ons een middel om veel te spelen. Er staat een bokaal in ons oefenhok, maar verder is er met het winnen van de Popprijs weinig veranderd. Het songmateriaal staat nog steeds voorop.”

Debuutalbum Salute
Toch beaamt Havens dat het winnen van zo’n prijs een blijk van waardering is. “Natuurlijk is dat heel leuk. We wisten zelf al dat we goed materiaal hebben. De klik met de muziek was er gewoon. Maar dan heb je de buitenwereld nog, die het ook moet vatten. Dat is voor elke band een tricky ding. Dan is zo’n Popprijs wel een bevestiging dat je op de goede weg zit. We zijn dus niet de enigen die onze muziek vet vinden. Het is lastig om je in Nederland vanuit een niche te profileren, simpelweg omdat het zo’n klein land is. Vanuit de radio is er weinig aandacht voor niches. Ik denk dat Nederlanders een grillige muzieksmaak hebben. Doordat je als band snel tussen wal en schip valt, moet je hard werken om de aandacht vast te houden. Dat heeft ook zijn voordelen, het houdt je gemotiveerd als muzikant.”
Popprijs of niet, platenlabel PIAS heeft The Vagary inmiddels onder de vleugels genomen. Het debuutalbum zal binnenkort het levenslicht zien. “Ik waag me niet aan het geven van een datum, maar ik hoop dat die plaat er in maart is. Dat is een jaar later dan verwacht, maar toen we de studio indoken hadden we eigenlijk geen duidelijk resultaat voor ogen, en brachten eerst een EP uit. De liedjes op het album vormen een soort lattenbodem, een weerspiegeling van ons als band op verschillende momenten. De plaat gaat Salute heten, zoveel staat vast.”

Ik was laatst niet bij de Albert Heijn
Ondanks het studioperfectionisme wil de band de muziek niet dood analyseren. “Weet je, we zijn echt een liveband. Het studioproces voelde daarom wat onnatuurlijk. We wilde de live-ervaring heel graag op plaat vatten. Dat is gelukt. Maar we blijven een liveband pur sang. Je leert zoveel van optreden. Dat is onze kracht, denk ik. De livedynamiek is interessant. Daar bedoel ik de wisselwerking met het publiek mee. Je kan er de klok op gelijk zetten hoe er op bepaalde momenten in de set vanuit de zaal gereageerd wordt. Zo blijf je heel bewust bezig met de muziek, je grijpt constant terug op je materiaal. Let wel; we zijn geen crowdpleasers. Soms zie ik concerten ontaarden in een soort stand-upshows; ‘Ik-was-laatst-bij-de Albert-Heijn-anekdotes’. Wij willen de muziek laten spreken, die is veel interessanter dan wijzelf.”
Analytisch denken, het is desalniettemin in de genen van de band gesluimerd. Alle vier de leden brachten tijd door in de Amsterdamse collegebanken, drie van hen mogen zich filosoof noemen. “Ik lees veel boeken over opnametechnieken enzo. Of dit betekent dat de student in mij weer naar boven komt? Misschien wel. Inspiratie kan van ver komen. Door te leren blijf je in beweging, of het onderwerp nu een bepaalde microfoon, of Napoleon is.”

Eurosonic/Noorderslag is een 4-daags showcasefestival verspreid over verschillende locaties in Groningen. Op 18 januari host 3voor12 een eigen podium in de Oosterpoort.