Luister hier de podcasts en Spotify. 3voor12 is ook op Last.fm en Twitter.

1: SXSW
"In één vloeiende woordenvloed gooit Joost van Bellen zijn emoties en avonturen op de mail, zo lees ik ze graag. Naast de enorm grappige passages en Albert Verlinde-haat." (Erik Zwennes)
"Nou ben ik geen headbanger, maar bij Cloud Nothings kun je niet anders. In hun prijsnummer Wasted Days gaan de gitarist en de bassist de moshpit in om het publiek naar een steeds grotere staat van opwinding te jammen en als ze vervolgens het podium weer op springen en het thema van de song hervatten explodeert de hele tent." (Willem van Zeeland)
"Big Star is een van de beste bands ooit, maar ze zijn commercieel totaal mislukt." (Willem van Zeeland)
"Patrick Watson speelt met zijn band deels onversterkt in het gangpad van een kerk, St Davids Historic Sanctuary. De leden van Thus: Owls spelen met hem mee. De samenzang is prachtig, voortgestuwd door percussie, terwijl ze elkaar uitlichten met zaklampen, Het publiek eet uit zijn hand, magisch. Dat belooft wat voor Motel Mozaique." (Willem van Zeeland)
2: Kindness - World You Need A Change Of Time
"Kindness heeft dit prachtig gebundeld in een plaat die alle kanten uit schiet, maar zelden tot niet mist. Goede plaat om het weekend mee in te luiden." (Erik Zwennes)
"Frisse, wittemannen indie-funk. Normaal niet zo mijn ding, maar nu zo
goed gedaan dat elk nummer minsten een glimlach oproept, vaak ook een
danspasje." (Stephan van Peursem)
3: 5 Days Off
"Kutmah speelde een uiterst veelzijdige set met veel dubstep en hiphop, die een goede  opmaat vormde voor het spektakel van The Gaslamp Killer die na hem het podium besteeg. In tegenstelling tot The Gaslamp Killer wist de producer uit Londen wel de subtiliteit in zijn set te bewaren, zodat er iets meer adempauzes waren." (Sjoerd Huismans)
4: 3voor12 presenteert... The War On Drugs!
"Ik was er helaas niet in levenden lijve bij, maar dat wordt nu een beetje goedgemaakt door deze fraaie tv-registratie. De shoegaze invloeden in de indierock van het Amerikaanse viertal leiden tot muziek om bij weg te dromen." (Sjoerd Huismans)
5: Monolake - Ghosts
"Mooie, spannende, electronische plaat. Erg knap hoe producer Robert
Henke die spanning op zo'n manier vorm weet te geven dat het nergens
topzwaar wordt of als een soundtrack van een enge film wordt." (Stephan van Peursem)
6: Le Le - Partytime
"Does Humor Belong In Music?" vroeg Frank Zappa ooit. Meestal niet wat
mij betreft. Er zijn uitzonderingen. Een van die uitzonderingen is Le
Le." (Stephan van Peursem)
7: Soulfly - Enslaved
"Het achtste Soulfly-album is ook het hardste tot nu toe. Met death, trash en black metal- en uiteraard tribale invloeden, grijpt Cavalera terug naar de Roots van Sepultura." (Ingmar Griffioen)
8: We'll Go Machete - Miser
"Voor fans van post-hardcore als Drive Like Jehu en/of Helmet, die ook blij moeten worden van Whores." (Ingmar Griffioen)
9: Nas - The Don
"In een razendsnel hiphoplandschap is Nas’ één single per half jaar aanpak wel verfrissend. Als de plaat zo goed wordt als de twee tracks, staat ons voor het eerst in jaren een topplaat te wachten. Zin in." (Erik Zwennes)
10 : Dry The River - Shallow Bed
"Meeslepend album van deze Londense emo’s-gone-folk, dat bij vlagen sterk doet denken aan het werk van bands als Fleet Foxes en Band of Horses." (Sjoerd Huismans)

Joost van Bellen op SXSW (sfeerverslagen op 3voor12)
DJsaurus en allround good guy Joost van Bellen houdt voor 3voor12 een dagboek bij van zijn belevenissen op festival SXSW. In één vloeiende woordenvloed gooit hij zijn emoties en avonturen op de mail, zo lees ik ze graag. Naast de enorm grappige passages en Albert Verlinde-haat. Ooit ga ik solliciteren voor een plekje in zijn Mad Max Motorbende. Ik vermoed dat ik het anderhalve dag uithoud.
Nas - The Don (single, Def Jam/Universal)
Nasir’s oldschool antwoord op Lil’ Wayne’s A Milli? In ieder geval een knap staaltje rap over een Heavy D meets Salaam Remi productie. In een razendsnel hiphoplandschap is Nas’ één single per half jaar aanpak wel verfrissend. Als de plaat zo goed wordt als de twee tracks, staat ons voor het eerst in jaren een topplaat te wachten. Zin in.
Kindness - World You Need A Change Of Mind (album, Coop/V2)
Adam Bainbridge, een jongen die pendelt tussen Engeland en Duitsland, houdt van disco, futurefunk en aanverwante zaken. Als Kindness heeft hij dit prachtig gebundeld in een plaat die alle kanten uit schiet, maar zelden tot niet mist. Goede plaat om het weekend mee in te luiden.

We'll Go Machete - Miser
Stressed Sumo Records, beheerder van bands met geweldige namen als You Slut! en Whores. brengt ons nu We'll Go Machete uit Austin. Op 30 april komt het album Six Plus Ten uit, die we op basis van dit voorproefje blind zouden aanschaffen. Voor fans van post-hardcore als Drive Like Jehu en/of Helmet, die ook blij moeten worden van Whores. Luister ook Daddy's Money.
Soulfly - Enslaved (album, Roadrunner)
Het achtste Soulfly-album is ook het hardste tot nu toe. Max Cavalera heeft dan ook een brute death metal drummer ingelijfd en hij is op deze 'bijna concept-plaat' over slavernij als vanouds boos. Hoe dat klinkt hoor je bijvoorbeeld in World Scum met genadeloze batterij luchtafweergeschut vanachter de drumkit en oldschool hardcore breaks en riffs. Met death, trash en black metal- en uiteraard tribale invloeden, grijpt Cavalera terug naar de Roots van Sepultura.
San Proper - Animal (Ricardo Villalobos Club Mix)
Grootheid Villalobos is met San Proper gaan zitten in zijn Berlijnse studio en heeft het titelnummer van het aanstaande album van de Amsterdammer onder handen genomen. Resultaat: een upbeat club house remix (Animal in Club) van 10 minuten en Animal in Dub van ruim 14 minuten. De Animal 12" komt 23 maart op vinyl uit bij Rush Hour (Lees er hier over). Helaas hebben we alleen deze snippet voor je, maar als troost hebben we deze zeven kwartier durende mix the Fountain Of Youth part1.

Cloud Nothings - SXSW (concert)
Sinds 2,5 jaar draag ik een bril EN gisteren kwam ik er achter dat ik nog niet had geprobeerd om er mee te headbangen. Nou ben ik ook niet zo'n banger, maar bij Cloud Nothings kun je niet anders. In hun prijsnummer Wasted Days gaan de gitarist en de bassist de moshpit in om het publiek naar een steeds grotere staat van opwinding te jammen en als ze vervolgens het podium weer op springen en het thema van de song hervatten explodeert de hele tent. En dat op een onmogelijke locatie: het veel te kleine dakterras van een cafe op Sixth Street. Laat ze alsjebIieft naar Lowlands komen om de boel daar ook even plat te branden. Verplichte kost voor fans van Nirvana en the Thermals.
Big Star: Nothing Can Hurt Me (film) en Big Star Third Concert (tribute) - SXSW
SXSW eert de cultband Big Star met de premiere van een documentaire en een concert waarbij een all star tribute band hun legendarische plaat The Third Album integraal uitvoert in de originele arrangementen met klassiek ensemble, aangevuld met bonustracks als Bangkok, I Am The Cosmos, You And Your Sister en The Letter. Big Star is een van de beste bands ooit en ze zijn commercieel totaal mislukt. Ze traden in de jaren 70 niet meer dan twaalf keer op en The Third Album, opgenomen in 1974, verscheen pas in 1978. De achterban voor hun muziek groeide in de jaren 80 en 90 dankzij fans als R.E.M., the Replacements, the Lemonheads, Teenage Fanclub en the Posies. 
Patrick Watson - SXSW (concert)
We zagen hem natuurlijk al best vaak in Nederland en toch is het weer heel bijzonder om hem te zien in Austin. Patrick Watson speelt met zijn band deels onversterkt in het gangpad van een kerk, St Davids Historic Sanctuary. De leden van Thus: Owls spelen met hem mee. De samenzang is prachtig, voortgestuwd door percussie, terwijl ze elkaar uitlichten met zaklampen, Het publiek eet uit zijn hand, magisch. Dat belooft wat voor Motel Mozaique.

Monolake - Ghosts (Imbalance Computer)
Mooie, spannende, electronische plaat. Erg knap hoe producer Robert
Henke die spanning op zo'n manier vorm weet te geven dat het nergens
topzwaar wordt of als een soundtrack van een enge film wordt. Voor op
de koptelefoon.
Kindness - World, You Need A Change Of Mind (CoOp/V2)
Frisse, wittemannen indie-funk. Normaal niet zo mijn ding, maar nu zo
goed gedaan dat elk nummer minsten een glimlach oproept, vaak ook een
danspasje.
Le Le - Partytime (Magnetron/Universal)
"Does Humor Belong In Music?" vroeg Frank Zappa ooit. Meestal niet wat
mij betreft. Er zijn uitzonderingen. Een van die uitzonderingen is Le
Le. Kwaliteit met een kwinkslag zal ik maar zeggen. Maar dat zou
Faberyayo veel beter weten te verwoorden...

Kutmah op 5 Days Off
Kutmah speelde een uiterst veelzijdige set met veel dubstep en hiphop, die een goede  opmaat vormde voor het spektakel van The Gaslamp Killer die na hem het podium besteeg. In tegenstelling tot The Gaslamp Killer wist de producer uit Londen wel de subtiliteit in zijn set te bewaren, zodat er iets meer adempauzes waren. Een goed iets: vanwege deze subtiliteit blijft zijn set anderhalf uur lang boeien. Ook buiten de dansvloer is dit muzikale optreden zeer de moeite waard: koptelefoon op en klikken op die link!
3voor12presenteert… The War on Drugs!
Ik was er helaas niet in levenden lijve bij, maar dat wordt nu een beetje goedgemaakt door deze fraaie tv-registratie. De shoegaze invloeden in de indierock van het Amerikaanse viertal leiden tot muziek om bij weg te dromen. Ideaal voor bij de afwas.
Dry The River – Shallow Bed
Meeslepend album van deze Londense emo’s-gone-folk, dat bij vlagen sterk doet denken aan het werk van bands als Fleet Foxes en Band of Horses. Soms galoppeert Dry The River zichzelf in zijn enthousiasme voorbij en ontspoort het album in bombast, maar de kleine, mooie, ingetogen liedjes die de andere kant van het album vertegenwoordigen zorgen voor fijnere, subtiele momenten.