Op 1 augustus 2006 ging de website SellaBand online. Een nieuw concept voor onbekende bandjes om hun muziek aan de man te brengen, middels investeringen van fans. Het leverde gemengde reacties op. Een redding voor bands of gewoon een clever businessplan? 3VOOR12 feliciteert SellaBand en ontdekt dat na een jaar nog niet alle twijfels zijn weggenomen.

Het idee is simpel: een band meldt zich aan en zet mp3’s online die de bezoeker moet overtuigen om 10 dollar te investeren. Haalt de band de grens van 50.000 dollar, dan mag die band de studio in om een cd te maken. De investeerders (de zogenaamde believers) krijgen een gratis exemplaar en delen in de winst van de daarna verkochte cd’s en mp3’s; SellaBand krijgt 30% van de publishing. Pim Betist bedacht het plan en voerde het samen met Johan Vosmeijer (voormalig journalist, radioman en labelbaas van Red Ink) en Dagmar Heijmans (ook Red Ink) uit.

Johan Vosmeijer presenteert na precies een jaar de cijfers: “Bijna 5000 bands hebben zich aangemeld, 7 bands uit zes verschillende landen hebben de 50.000 dollar gehaald en in totaal is er in het eerste jaar een miljoen dollar door fans geïnvesteerd in nieuwe, onbekende muziek!” Twee van die bands hebben inmiddels een cd uit, de derde komt volgende week, de vierde in september en nummer vijf en zes in oktober. Vosmeijer is tevreden. “We hadden gehoopt op drie bands die grens van 50.000 zouden halen. Het zijn er zeven en ik verwacht dat er eind 2007 vijftien zijn. Er zijn nu namelijk weer zes bands die boven de 20.000 dollar zitten. Daarna gaat het heel hard, wijst de praktijk uit. De laatste 15.000 euro verzamelt een band in twee weken.” De doelen zijn dus gehaald, maar Vosmeijer constateert wel dat veel bands niet actief zijn op de site. “Ze zetten mp3’s online, net als op MySpace, maar doen verder niets om de aandacht op zich te vestigen.”

Eén van de mensen die bij de lancering vorig jaar sceptisch was tegenover 3VOOR12 over SellaBand is Paulus Tops, manager van The Gathering. Die mening is niet veranderd. “De suggestie wordt gewekt dat het allemaal simpel is, maar over publishing wordt alleen gerept in de kleine lettertjes, terwijl dat juist duidelijk zou moeten zijn. Het auteursrecht, waar publishing onderdeel van is, is de moeder van alle geldstromen van de artiest. Verder blijft het stelen van de armen om wat aan de rijken te geven. Van die tientjes die geïnvesteerd worden in bands die het nooit zullen halen, blijven er namelijk een heleboel hangen. Je kunt schuiven met je tientje en het terug krijgen, dat klopt, maar doet oma dat na een jaar, als het bandje van kleinzoon uit elkaar is, dat ook? En de basis, de suggestie dat SellaBand ‘music driven’ is, is gewoon niet waar. SellaBand is ‘money driven’. Dat zei ik een jaar geleden en dat zeg ik nu nog steeds.”

Just van Es van de Groningse band Propeller zag een jaar geleden het grote voordeel niet. Hoe zit dat nu? “Het boeit me niet zo. Onze drummer kent iemand van Nemesea (de eerste band die de grens van 50.000 dollar haalde, red.) en die zijn natuurlijk heel positief, maar ik heb het niet bij gehouden.” Nog een andere geïnterviewde van vorig jaar is Pieter van Adrichem (Buma Cultuur). “SellaBand heeft positief uitgepakt. De site is er in geslaagd om een groep geïnteresseerden aan een aantal bands te binden. Voor Nemesea is dat heel interessant. Er was wel wat gerommel over het publishing aspect, dat mag wel wat helderder worden gesteld.”

Het publishing aspect en het auteursrecht, de gevreesde kleine lettertjes, kwamen een paar maanden geleden aan de orde toen het MMFnl, een organisatie voor muziek managers, waarschuwde dat bands bij het tekenen van de overeenkomst de auteursrechten van mp3’s kwijtraken. Vosmeijer wees dat naar het rijk der fabelen en stelde dat het MMFnl de contracten niet goed had vertaald. Die zijn namelijk in het Duits (omdat Sellaband zetelt bij onze oosterburen) en Engels. Wie gelijk heeft, is nog niet duidelijk. Vosmeijer is in ieder geval niet naar de rechter gestapt zoals hij eerst overwoog, zegt Jacco van Lanen, manager en contactpersoon van het MMFnl. “SellaBand blijft een interessant concept, alleen is het zo jammer van dat contract, een standaard publishingcontract, dat platenmaatschappijen bands al jaren voorschotelen. Die noemen ze niet voor niets wurgcontracten. Wat wel heel goed is aan SellaBand is dat de contracten gewoon online staan. Daardoor hebben wij ze bijvoorbeeld kunnen bekijken. Die openheid zorgt ervoor dat contracten verbeterd kunnen worden en de professionaliteit omhoog gaat.”

De kritiek die SellaBand het eerste jaar heeft gehad deert Vosmeijer niet. “Er zijn maar twee artiesten gestopt met SellaBand. Wel laat ik momenteel de contracten nakijken, want we willen alle onduidelijke punten eruit halen. Het is een work in progress en kan altijd beter.” Jaar een is voorbij; wat zijn de doelen voor jaar twee? “De bands meer in de picture krijgen, een band per maand die de 50.000 dollar haalt en laten zien dat SellaBand een zinvol concept is; dat het bands verder helpt.”

De eerste verjaardag wordt 16 augustus gevierd in de grote zaal van Paradiso, onder de naam SellaBration ‘07. De drie artiesten die hun cd uit hebben treden dan op.