De dynamiek die binnen een band aanwezig is, verklaart Richard Ashcroft graag met één van zijn favoriete boeken Lord Of The Flies, waarin een groep Engelse schooljongens neerstort op een onbewoond eiland. “Met een band verzet je je ook vooral tegen de buitenwereld.” Inmiddels heeft Ashcroft geleerd dat iedereen binnen de groep zijn eigen rol heeft: “Er is altijd iemand het pispaaltje. Meestal is dat de drummer. Maar je moet ook een idioot zijn om de zanger te zijn. Dan moet je namelijk alle interviews doen. Het is eigenlijk een eerlijke ruil: jij het pispaaltje, ik de zanger.” Met The Verve, maar ook solo, heeft Ashcroft inmiddels miljoenen albums verkocht. En dus bezit de zanger ‘een aantal’ huizen. “Mentaal word ik altijd naar de oceaan getrokken,” zegt Ashcroft. En dus zou hij nog wel een huis met een uitzicht over de oceaan willen hebben. Maar of hij daar betere liedjes van gaat schrijven… . “Nee, waarschijnlijk niet. Geef mij een piano en een stenen muur en ik schrijf liedjes. Dat is beter voor de creativiteit: schrijven is als mediteren.” De afgelopen vier jaar bracht Ashcroft bij vrouw en kind thuis door: “Daar hou ik van. Ze maken mij gelukkig.” Hij vindt het ook belangrijk wat zijn vrouw van zijn werk vindt. “Zij was vroeger de toetsenist van Spiritualized, een band die van grote invloed was op The Verve. Maar het is niet zo dat in huize Ashcroft de hele dag de muziek van Richard op staat. “Ik draai het wel als ik nog in het opnameproces zit. Maar als de cd eenmaal in de winkel logt, ben ik er al twee jaar klaar mee.” Ashcroft werd vroeger door zijn ouders gestimuleerd om te doen wat hij wilde: in een band spelen. En dat is maar goed ook volgens hem: “Ander zit je zo in je midlifecrisis en loop je op je oude dag in een trainingspak rond.” Hoe Richard Ashcroft uiteindelijk de geschiedenis in moet gaan, weet hij wel: “Niet! Het is belangrijker dat mijn werk overeind blijft. Net als bij Shakespear.” Luister en kijk naar het hele interview met Richard Ashcroft in Naar Eer En Geweten